Wikipedia

Wikipedysta:Zmechowiec 75/Brudnopis/Inspektorat Kontroli Wojskowej

< Wikipedysta:Zmechowiec 75
Inspektorat Kontroli Wojskowej
Państwo

 Polska

Data utworzenia

2022

Siedziba

Warszawa

Szef Inspektoratu Kontroli Wojskowej

gen. broni dr Krzysztof Radomski

Zastępca Szefa Inspektoratu Kontroli Wojskowej

płk Krzysztof Knut

Adres
ul. 11 Listopada 17/19

00-909 Warszawa

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Inspektorat Kontroli Wojskowej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Inspektorat Kontroli Wojskowej”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Inspektorat Kontroli Wojskowej”
Ziemia52°15′55,0″N 21°02′14,4″E/52,265278 21,037333
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Inspektorat Kontroli Wojskowej (IKW)[1][2][3] – jednostka organizacyjna Ministerstwa Obrony Narodowej z siedzibą w Warszawie, organ sprawujący kontrolę dowództw i jednostek organizacyjnych resortu ON, odpowiednik cywilnej Najwyższej Izby Kontroli[4].

Geneza

edytuj

Zalążkiem powstania korpusu kontrolerów w Wojsku Polskim był rok 1921, kiedy to Marszałek Józef Piłsudski podpisał dekret „O zadaniach i organizacji Kontroli Administracji Wojskowej”, powołując tym samym nową komórkę organizacyjną. Korpus kontrolerów w tamtych latach, nie tylko umożliwiał przechodzenie armii w okres pokojowego funkcjonowania, ale ułatwiał jej reorganizację. Przyczynił się również do budowania pozytywnego wizerunku armii w umęczonym wojną społeczeństwie polskim. Funkcjonowanie organów kontroli wojskowej, sięga swoją tradycją początków istnienia II Rzeczypospolitej[5].

Historia

edytuj

Lata 40. – 80. XX wieku

edytuj

Koniec wojny zastał Wojsko Polskie w okresie intensywnego rozwoju organizacyjnego. Od 1945 powstawały nowe związki taktyczne i oddziały wojsk. Na wyzwalanych obszarach organizowano okręgi wojskowe[6], a wraz z nimi organizowano organa kontrolne. Siły zbrojne były wojskowo i politycznie podporządkowane ZSRR, nie uznawały zwierzchnictwa polskiego rządu na uchodźstwie w Londynie[7]. W latach 1945–1947 przeniesiono do ludowego Wojska Polskiego 16 460 oficerów radzieckich[8]. Do roku 1948 w wojsku utrzymywały się liberalne tendencje w kształtowaniu oblicza personalnego LWP, zbliżone do tych, które przyjęte zostały w Wojsku Polskim w roku 1918, gdy stanowiska oficerskie zajmowali nie tylko legioniści, ale i oficerowie służący przedtem w państwach zaborczych[9]. Na czele organu kontrolnego powstałego w 194..? stał....W 1949 nastąpił drugi etap rozwoju sił zbrojnych. 7 listopada 1949 na stanowisko Ministra Obrony Narodowej został powołany marszałek Rokossowskiego. Do wojska Polski Ludowej przysyłano tzw. doradców radzieckich. Rozpoczął się okres stalinizacja Wojska Polskiego[10]), w tym organu kontrolnego. Od 1956 nastąpiły poważne zmiany kadrowe w Wojsku Polskim, które były rezultatem przemian październikowych. Nowym ministrem został gen. Marian Spychalski. Do służby w wojsku przywrócono wielu represjonowanych oficerów. Na czele organu kontrolnego stanął.... W latach 1956 - 1970 funkcjonował organ kontrolny ..... z szefem... W latach 1970-1981 działał...pod kierunkiem.....

======
edytuj

Koniec wojny zastał Wojsko Polskie w okresie intensywnego rozwoju organizacyjnego. Zrezygnowano z realizacji koncepcji Frontu Polskiego, powstawały nowe związki taktyczne i oddziały wojsk. Na wyzwalanych obszarach organizowano okręgi wojskowe[11], a wraz z nimi organa kontrolne w Wojsku Polskim. Nowo tworzone siły zbrojne były wojskowo i politycznie podporządkowane ZSRR, natomiast nie uznawały zwierzchnictwa polskiego rządu na uchodźstwie w Londynie[12].

  Osobny artykuł: Struktura organizacyjna Wojska Polskiego wiosną 1945.

Do 1948 roku w wojsku utrzymywały się liberalne tendencje w kształtowaniu oblicza personalnego LWP, zbliżone do tych, które przyjęte zostały w Wojsku Polskim w 1918 roku, gdy stanowiska oficerskie zajmowali nie tylko legioniści, ale i oficerowie służący przedtem w państwach zaborczych[9]. wpisać organa kontrolne do 1949

Drugi etap rozwoju sił zbrojnych, za którego początek należy przyjąć rok 1949, czyli 3 lata przed formalnym powstaniem PRL, wiąże się ze zmianami społeczno-politycznymi w kraju w końcu lat 40. i z osobą marszałka Rokossowskiego, oficera radzieckiego polskiego pochodzenia, który od kilku lat przebywał w Polsce. Był dowódcą Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej, której to sztab stacjonował w Legnicy. 7 listopada 1949 został powołany na stanowisko Ministra Obrony Narodowej (objęcie dowództwa sił zbrojnych przez obywatela radzieckiego zdarzyło się tylko w Polsce, w innych krajach bloku wschodniego oficerowie z ZSRR zajmowali etaty doradców).

Do wojska Polski Ludowej przysłano tzw. doradców radzieckich. Pewna liczba obywateli radzieckich skierowana została do służby w wojsku jako tzw. popi (pełniący obowiązki Polaków). W marcu 1945 roku popi stanowili prawie 53% wszystkich oficerów w siłach zbrojnych Polski Ludowej. W latach 1945–1947 przeniesiono do ludowego Wojska Polskiego 16 460 oficerów radzieckich. W grudniu 1945 roku 54 na 63 polskich generałów (86%) i 228 z 309 pułkowników (74%) stanowili oficerowie Armii Czerwonej. W sumie oficerowie radzieccy stanowili ok. 40% polskiego korpusu oficerskiego[13]

  Zobacz też kategorię: Radzieccy oficerowie w ludowym Wojsku Polskim.

Rezultatem przemian październikowych były poważne zmiany kadrowe w Wojsku Polskim. Odwołano ze stanowiska Ministra Obrony Narodowej marszałka Polski Konstantego Rokossowskiego oraz zajmujących wysokie stanowiska dowódcze oficerów Armii Radzieckiej. Nowym ministrem został gen. Marian Spychalski. Do służby w wojsku przywrócono wielu represjonowanych oficerów. Nie wpłynęło to w większym stopniu na kierunki rozwoju sił zbrojnych, które to nadal stanowiły ważne ogniwo Układu Warszawskiego.

 
DGK MON[14]

Lata 90. XX wieku

edytuj

W roku 1990, w ramach restrukturyzacji Sił Zbrojnych, dokonano szeregu zmian w organach kontroli. Poprzez połączenie Departamentu Kontroli, bezpośrednio podległego Ministrowi Obrony Narodowej oraz Zespołu Inspekcji WP, podporządkowanego Inspektorowi Szkolenia - Zastępcy szefa Sztabu Generalnego WP, utworzono Departament Głównej Kontroli MON. 1 lipca 1990 powołane zostały Delegatury Głównej Kontroli Wojskowej. W kwietniu 1993 przekształcono je w Delegatury Departamentu Kontroli MON z siedzibami w Warszawie, Bydgoszczy, Wrocławiu i Krakowie[5]. Departament Kontroli MON mieści się w Warszawie przy ul. Nowowiejskiej 29 z dyrektorem Robertem Fekete[15].

Trzecia dekada XXI w

edytuj

W roku 2022 został utworzony nowy organ kontrolny w MON – Inspektorat Kontroli Wojskowej – w Warszawie[2][3][16] na podstawie decyzji Ministra Obrony Narodowej z 2022. Siedziba IKW mieści się w zabytkowym budynku dawnych koszar, które od roku 1918 i odzyskania niepodległości dawne kozackie koszary przejęło Wojsko Polskie, Zespół zabudowań wojskowych rozbudowano, zaś w koszarach przy 11 Listopada siedzibę znalazł 36 Pułk Piechoty Legii Akademickiej[17] (do lat 90 XX wieku w koszarach mieściło się Dowództwo 9. DA OPK oraz 83. dywizjon dowodzenia Obrony Powietrznej m. Warszawa – Jednostka Wojskowa 1560[18]. W 1993 budynki koszar wpisano do rejestru zabytków, do roku 2000 stacjonowała tu 3 Warszawska Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej[19], obecnie są siedzibą m.in. kilku byłych organizacji wojskowych[20][21][22] oraz od 2022 organ wojskowy IKW[23]). Obecnie zabytkowy kompleks koszarowy przy ul. 11 Listopada w Warszawie jest we władaniu Jednostki Wojskowej nr 3964[19]).

Inspektorat Kontroli Wojskowej jako nowo powstały organ podlega bezpośrednio Ministrowi Obrony Narodowej[3][23]. Znajduje się na Nowej Pradze w dzielnicy Praga Północ przy ul. 11 Listopada 17/19 w Warszawie[23].

Zadania i struktura organizacyjna

edytuj

Inspektorat Kontroli Wojskowej odpowiada za[23]:

  • organizowanie systemu kontroli oraz procesu planowania i realizacji działalności kontrolnej w resorcie MON;
  • kontroli zdolności bojowej dowództw i jednostek wojskowych oraz ich przygotowania do wykonania zadań przewidzianych na czas pokoju, kryzysu i wojny;
  • zapewnienie Ministrowi Obrony Narodowej informacji o stopniu utrzymania zdolności operacyjnej wojsk, przygotowaniu jednostek organizacyjnych do działania w składzie NATO i w ramach UE;
  • współpraca w zakresie działalności kontrolnej z Departamentem Kontroli MON, Najwyższą Izbą Kontroli oraz z organami kontroli innych państw;
  • zarządzanie i przeprowadzanie kontroli w podległych jednostkach wojskowych i związkach organizacyjnych na zasadach i w trybie określonych w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (tekst jedn.: Dz.U. z 2022 r., poz. 2305).

Skład struktury Inspektoratu Kontroli Wojskowej:

?

Obsada personalna

edytuj

Szefowie

Zastępcy szefa IKW

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Decyzja Nr 117/MON Ministra Obrony Narodowej. dz.urz.mon.gov.pl. [dostęp 2023-05-08].
  2. ↑ a b Zmiany organizacyjne w MON. Kto komu podlega? [online], defence24.pl [dostęp 2023-05-08].
  3. ↑ a b c Wykaz jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych. prawo.pl. [dostęp 2023-05-06].
  4. ↑ a b Generał Radomski szefem Inspektoratu Kontroli Wojskowej. gazetaolsztynska.pl. [dostęp 2023-05-06].
  5. ↑ a b 25-lecie Delegatury w Bydgoszczy. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2023-05-06].
  6. ↑ Jarosław Pałka, Jerzy Poksiński „Michał Żymierski 1890 – 1989”, IPN 2015, ISBN 978-83-7629-807-8, s. 261.
  7. ↑ Sławomir Cenckiewicz, Długie ramię Moskwy. Wywiad wojskowy Polski Ludowej 1943-1991 (wprowadzenie do syntezy), Poznań 2011, s. 46.
  8. ↑ Marek Jan Chodakiewicz, Po zagładzie. Stosunki polsko-żydowskie 1944–1947, Warszawa 2008, s. 28–29.
  9. ↑ a b Pióro 1994 ↓, s. 67.
  10. ↑ Kowalski 2001 ↓, s. 170, 171, 174, 294–305, 438, 440, 443–452, 453.
  11. ↑ Jarosław Pałka, Jerzy Poksiński „Michał Żymierski 1890 – 1989”, IPN 2015, ISBN 978-83-7629-807-8, s. 261.
  12. ↑ Sławomir Cenckiewicz, Długie ramię Moskwy. Wywiad wojskowy Polski Ludowej 1943-1991 (wprowadzenie do syntezy), Poznań 2011, s. 46.
  13. ↑ Marek Jan Chodakiewicz, Po zagładzie. Stosunki polsko-żydowskie 1944–1947, Warszawa 2008, s. 28–29.
  14. ↑ Obejmujący od roku 1990 Dowództwa, jednostki organizacyjne MON. Schemat – Dyslokacja SZ RP.
  15. ↑ Departament Kontroli. gov.pll. [dostęp 2023-05-06].
  16. ↑ Kolejne czystki w polskiej armii. "Nikt nie zna dnia ani godziny". wiadomosci.onet.pl. [dostęp 2023-05-06].
  17. ↑ Dorota Wilkiewicz: Ulice i uliczki naszej Pragi. Warszawa: Towarzystwo Przyjaciół Pragi, 1999, s. 41. ISBN 83-906889-2-1.
  18. ↑ 83. dywizjon dowodzenia OP m. Warszawa [online], infowsparcie.net [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  19. ↑ a b 11 Listopada 17/19. twoja-praga.pl. [dostęp 2023-05-08].
  20. ↑ Nowa Gazeta Praska [online], www.ngp.pl [dostęp 2017-11-27].
  21. ↑ Zapytanie w sprawie planów resortu odnośnie do gruntów po dawnej jednostce wojskowej zlokalizowanych przy ul. 11 Listopada i ul. Namysłowskiej w Warszawie [online], orka2.sejm.gov.pl [dostęp 2017-11-27].
  22. ↑ Odpowiedź na zapytanie w sprawie planów resortu odnośnie do gruntów po dawnej jednostce wojskowej zlokalizowanych przy ul. 11 Listopada i ul. Namysłowskiej w Warszawie [online], orka2.sejm.gov.pl [dostęp 2017-11-27].
  23. ↑ a b c d Ministerstwo Obrony Narodowej. gov.pl. [dostęp 2023-05-06].
  24. ↑ Gen. dyw. K. Radomski - szefem Inspektoratu Kontroli Wojskowej. portal-mundurowy.pl. [dostęp 2023-05-06].
  25. ↑ Płk Krzysztof Knut - z-cą szefa Inspektoratu Kontroli Wojskowej. portal-mundurowy.pl. [dostęp 2023-05-06].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej
Zwierzchnictwo
Skład
(rodzaje
oraz pozostałe
komponenty
i służby SZ)
Główne struktury
dowodzenia
rodzajami SZ
Główne struktury
dowodzenia
komponentami SZ
innymi niż rodzaje
Operacje
zagraniczne


Kategoria:Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej Kategoria:Ministerstwo Obrony Narodowej Kategoria:Współczesne jednostki Wojska Polskiego

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wikipedysta:Zmechowiec_75/Brudnopis/Inspektorat_Kontroli_Wojskowej&oldid=72292033”