Wasyl Wełyczkowski

Wasyl Wełyczkowski CSsR (ukr. Василь Величковський, ur. 1 czerwca 1903 w Stanisławowie, zm. 30 czerwca 1973 w Winnipeg) – ukraiński duchowny greckokatolicki, redemptorysta, Błogosławiony Kościoła katolickiego.

Błogosławiony
Wasyl Wełczykowski CSsR

Василь Величковський

biskup
Data i miejsce urodzenia	1 czerwca 1903 Stanisławów, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	30 czerwca 1973 Winnipeg, Kanada
Czczony przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	27 czerwca 2001 Lwów przez Jana Pawła II

Wasyl Wełyczkowski

Biskup
Data urodzenia	1 czerwca 1903
Data śmierci	30 czerwca 1973
Miejsce pochówku	Winnipeg
Biskup łucki
Okres sprawowania	1963–1973
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego
Prezbiterat	1925
Chirotonia biskupia	1963

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	1963
Konsekrator	Josyf Slipyj
Konsekrowani biskupi Wołodymyr Sterniuk 1964 Nykanor Dejneha 1972

W 1920 wstąpił do Seminarium Duchownego we Lwowie. W 1925 złożył pierwsze śluby zakonne w Hołosku koło Lwowa u ojców redemptorystów, a święcenia kapłańskie przyjął 9 października 1925 z rąk biskupa łuckiego i całego Wołynia Josyfa Bociana. Był nauczycielem wiary i misjonarzem na Wołyniu, a od 1942 ihumenem monastyru w Tarnopolu, gdzie w 1945 został aresztowany i odesłany do Kijowa. Wyrok śmierci zamieniono mu na 10 lat robót przymusowych. W 1955 powrócił do Lwowa. Wyświęcony potajemnie na greckokatolickiego biskupa łuckiego 4 lutego 1963 r. w Moskwie przez metropolitę Josyfa Slipego. Po raz drugi uwięziony w 1969 na trzy lata; po zwolnieniu zmuszony do opuszczenia Ukrainy. Zmarł 30 czerwca 1973 w Winnipeg (Kanada); według jednej z teorii przed wyjazdem z Ukrainy została mu wstrzyknięta wolno działająca trucizna.

Beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II 27 czerwca 2001 na hipodromie we Lwowie podczas Liturgii, połączonej z beatyfikacjami 27 nowomęczenników greckokatolickich, odprawionej w obrządku bizantyjsko-ukraińskim, podczas pielgrzymki Jana Pawła II na Ukrainę.

Bibliografia

• „Elenchus Cleri Ecclesiarumque Dioecesis Luceoriensis” 1932, 1933.
• Florentyna Rzemieniuk, „Kościół Katolicki obrządku bizantyjsko-słowiańskiego (Neounia)”, Lublin 1999, s. 130, 187, 202.
• Катерина Лабінська. “Дивен Бог у святих своїх. Збірка статей про українських новомучеників”. Львів, 2001. С. 32-38.

Linki zewnętrzne

• Блаженний Священномученик Василь Величковський. cssr.lviv.ua. [dostęp 2016-10-08]. (ukr.).
• Biogram na oficjalnej stronie Stolicy Apostolskiej (ang.)