Wacław Zakrzewski herbu Wyssogota (ur. około 1740[1], zm. 22 kwietnia 1813 roku) – marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1789, kasztelan nakielski w 1787, podstoli kaliski w latach 1778–1787.

Wacław Zakrzewski
Herb
Wyssogota
Data urodzenia

ok. 1740

Data śmierci

22 kwietnia 1813

Ojciec

Maciej Zakrzewski

Matka

Teresa

Żona

Katarzyna Budziszewska

Odznaczenia
Order Orła Białego

Osiągnięcia

edytuj

Syn Macieja i Teresy z Zakrzewskich. W 1761, po śmierci ojca, objął, wraz z siostrą (Dorotą Wielowieyską), majątki ksiąskie: Książek, Kiełczyn, Radoszkowo, Świączyń oraz Zakrzewo. W 1774, w dowód uznania za zaangażowanie w sprawy publiczne, otrzymał Order Orła Białego i tytuł szambelana królewskiego. Wprowadzał liczne regulacje prawne w różnych dziedzinach życia Książa, m.in. zreformował tam ustrój miejski w duchu oświeceniowym[1].

Życie prywatne

edytuj

Żonaty z Katarzyną Budziszewską, córką stolnika przemyskiego - Jana. Zmarł bezpotomnie[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Zygmunt Borys, Zygmunt Zakrzewski herbu Wyskota (1740-1813), w: Śremski Notatnik Historyczny, nr 5/2010, s.20, ISSN 1899-4237

Bibliografia

edytuj
  • Urzędnicy Wielkopolscy XV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Adam Bieniaszewski. 1987, s. 107, 238.
  • Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 132.