Włodzimierz Godlewski (prawnik)

Włodzimierz Godlewski h. Gozdawa (ur. 12 lipca 1865 w Łopatynie, zm. 15 grudnia 1932 we Lwowie) – polski prawnik cywilista z tytułem doktora, adwokat, działacz społeczny.

Włodzimierz Godlewski

Data i miejsce urodzenia	12 lipca 1865 Łopatyn
Data i miejsce śmierci	15 grudnia 1932 Lwów
Miejsce spoczynku	Cmentarz Łyczakowski we Lwowie
Zawód, zajęcie	adwokat
Miejsce zamieszkania	Lwów
Narodowość	polska
Tytuł naukowy	doktor
Odznaczenia

Grób Włodzimierza Godlewskiego

Kariera zawodowa

Włodzimierz Godlewski ukończył prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego, a następnie w 1891 uzyskał stopień doktora.

W 1896 wpisany na listę adwokatów we Lwowie. W latach 1898–1912 piastował godność egzaminatora na egzaminach adwokackich i sędziowskich. W latach 1902–1910 był zastępcą prokuratora Izby Adwokackiej. W latach 1910–1911 był członkiem Rady Dyscyplinarnej, a w latach 1912–1920 prezydentem tejże rady. W marcu 1921 we Lwowie został wybrany wydziałowym Związku Adwokatów Polskich. W 1922 z ramienia ChN został wybrany przez Sejm RP I kadencji członkiem Trybunału Stanu. W styczniu 1924 w ramach Izby Adwokatów we Lwowie został egzaminatorem przy egzaminach sędziowskich. W marcu 1930 wybrany został prezydentem Lwowskiej Izby Adwokatów i urząd ten pełnił do końca swojego życia. Był to okres kiedy adwokatura małopolska walczyła o prawo wolnego przesiedlania się i zarobkowania w obrębie państwa i tym samym o stworzenie jednolitej adwokatury polskiej po odzyskaniu niepodległości. Na tym skupiła się działalność Włodzimierza, która mimo napotkanego dużego oporu ze strony władz centralnych i pozostałych „dzielnic” Polski, w końcu zakończyła się sukcesem.

Działalność społeczna

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego we Lwowie. Zasłużył się jako syndyk Banku Krajowego, a następnie jako radca prawny Banku Gospodarstwa Krajowego w okresie 30-letniej pracy. W czasie I wojny światowej, po zajęciu Lwowa przez Rosjan, wraz z dyrektorem banku dr. Milewskim, objął kierownictwo tej instytucji. Zdołał ją uruchomić w bardzo niesprzyjających warunkach okupacji i uchronić majątek banku. Po odzyskaniu niepodległości brał udział w pracach w organizacji banku na nowych podstawach, w oparciu o gruntowne badania funkcjonowania podobnych instytucji w pozostałych „dzielnicach” Polski. Praca ta umożliwiła rozszerzenie działalności Banku Krajowego na obszar całej Polski.

Przed 1914 był długoletnim członkiem Wydziału i sekretarzem Ligi ku ochronie czci. Podczas wojny był jednym z założycieli Komitetu opieki nad żołnierzem Polakiem (OŻP), po odzyskaniu niepodległości przekształconego w Komitet opieki nad żołnierzem polskim.

Był członkiem Naczelnego Komitetu Narodowego (NKN), członkiem Zarządu i Prezydium Małopolskiej Straży Obywatelskiej, a w ostatnich latach swojego życia był wiceprezesem Wojewódzkiego Komitetu Ligi Powietrznej i Przeciwgazowej Obrony Państwa. Oprócz tego udzielał się w wielu zrzeszeniach o charakterze społecznym i humanitarnym. Brał też czynny udział w pracach Towarzystwa Prawniczego we Lwowie i był przez 20 lat jego skarbnikiem.

Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Rodzina

Włodzimierz Godlewski pochodził ze starej rodziny ziemiańskiej. Był synem Ludwika, powstańca styczniowego oraz Eweliny ze Zdanowiczów, właścicieli majątku ziemskiego. Wnuk Wincentego i Józefy z Zaorskich, prawnuk Michała i Julianny z Jabłonowskich. Miał sześcioro rodzeństwa: Stefana, ożenionego z Felicją Sochanik, Kazimierza, Romana, Wandę za N. Ploder, Bolesława oraz siostrę Zofię, która wyszła za Leonarda Stahla. W 1894 Włodzimierz poślubił Annę Zachariewicz, córkę Juliana Zachariewicza, profesora architektury, rektora Politechniki Lwowskiej oraz Józefiny z Davidów. Miał z nią trzech synów: Juliana, Kazimierza, ułana w 8 pułku ułanów, zesłańca, później adiutanta gen. Klemensa Rudnickiego w 2 Korpusie Polskim (PSZ), oraz Alfreda, porucznika 14 pułku Ułanów Jazłowieckich, odznaczonego dwukrotnie orderem Virtuti Militari.

Publikacje

• Ograniczenie zwłoki w procesie wedle nowej procedury cywilnej, Lwów 1895
• O edycji dokumentów i rzeczy wywiadowczych, studjum z cywilnego prawa procesowego, z powodu nowej procedury cywilnej, Lwów 1896
• Austriacka reforma prasowa w zarysie, Lwów 1898
• O pierwszej audjencji wedle austriackiej procedury cywilnej z r. 1895, Lwów 1899
• Austriackie prawo procesowe cywilne. podręcznik systematyczny dla nauki i praktyki, Lwów 1900
• Egzekucja wobec rewizji, studjum krytyczno-dogmatyczne z austriackiego prawa egzekucyjnego cywilnego, de lege ferenda et de lege lata, Lwów 1901
• Sprawozdanie o urządzeniach prawa hipotecznego i ustroju samorządu w Królestwie Polskim, Lwów 1919

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1922)
• Krzyż Walecznych (za obronę Lwowa w wojnie polsko-ukraińskiej)
• Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1931)
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Odznaka Honorowa „Orlęta” (za obronę Lwowa w wojnie polsko-ukraińskiej)
• Miecze Hallerowskie

Bibliografia

• Edward Holländer. Śp. Dr. Włodzimierz Gozdawa-Godlewski. „Głos Prawa”. Nr 12, s. 1–3, 1932. 
• M. Waligórski, Godlewski Włodzimierz, Polski Słownik Biograficzny, t. 8, s. 188.
• Włodzimierz Godlewski z Godlewa h. Gozdawa. sejm-wielki.pl. [dostęp 2018-06-03].
• Włodzimierz Godlewski z Godlewa h. Gozdawa. bohaterowie1939.pl. [dostęp 2018-06-03].

Linki zewnętrzne

• Prace Włodzimierza Godlewskiego w bibliotece Polona