Władysław Podlacha
Władysław Podlacha (ur. 4 grudnia 1875 w Bielanach, zm. 20 grudnia 1951 we Wrocławiu) – polski historyk sztuki, profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie i – po wojnie – Uniwersytetu Wrocławskiego.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia sztuki | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujUczył się w C.K. Gimnazjum św. Anny w Krakowie. W 1895 ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości w C.K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie (w jego klasie byli m.in. Wincenty Czernecki, Adam Ferdynand Czyżewicz, Stanisław Kętrzyński)[1]. W latach 1895–1899 studiował historię sztuki na Uniwersytecie Lwowskim i Jagiellońskim (1899–1900). W latach 1896–1898 był stypendystą Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. Pracował jako nauczyciel historii w gimnazjach w Stryju (1900–1904), w Śniatynie (1905–1909) i w oddziałach równorzędnych C.K. IV Gimnazjum we Lwowie (1909–1916)[2]. Pracował też w Prywatnym Gimnazjum Zofii Strzałkowskiej we Lwowie, gdzie uczył propedeutyki filozofii[3]. W 1909 uzyskał doktorat, a w 1916 habilitację. W 1919 został profesorem nadzwyczajnym, w 1922 profesorem zwyczajnym. Zajmował się historią sztuki średniowiecznej i nowożytnej. Był autorem prac z zakresu metodologii badań nad sztuką, kierownikiem Zakładu sztuki polskiej i wschodnioeuropejskiej UJK, jednym z pierwszych polskich ikonologów. W 1936 stanął na czele Katedry Historii Sztuki Polskiej i Wschodnioeuropejskiej na UJK w wyniku połączenia Katedry Historii Sztuki Nowożytnej (po śmierci jej kierownika Władysława Kozickiego) z Katedrą Historii Sztuki Polskiej[4]. Pełnił funkcję kuratora Koła Historyków Sztuki Studentów UJK[5].
Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę w okresie okupacji sowieckiej był kierownikiem Katedry Historii Sztuki na Wydziale Historycznym Lwowskiego Państwowego Uniwersytetu im. Iwana Franki we Lwowie[6]. W czasie okupacji niemieckiej Lwowa wykładał historię sztuki na tajnym UJK we Lwowie w ramach Wydziału Humanistycznego[7]. Od 1941 do 1944 był kierownikiem Muzeum Historycznego miasta Lwowa, co pozwoliło mu na odpowiednie zabezpieczenie zbiorów.
Zmuszony do wyjazdu ze Lwowa po II wojnie światowej, osiadł w 1946 we Wrocławiu, gdzie stworzył Katedrę Historii Sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim, którą kierował aż do śmierci.
Został pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca[8].
Odznaczenia
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C.K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1895. Lwów: 1895, s. 62, 63.
- ↑ Władysław Kucharski: Przegląd historyczny 50-lecia Gimnazjum IV im. Jana Długosza we Lwowie. W: Władysław Kucharski (red.): Księga pamiątkowa 50-lecia Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie. Lwów: 1928, s. 71.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi Prywatnego Gimnazjum Żeńskiego Zofii Strzałkowskiej we Lwowie za rok szkolny 1909/10. Lwów: 1910, s. 44.
- ↑ Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 43. ISBN 978-83-7188-964-6.
- ↑ Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 58. ISBN 978-83-7188-964-6.
- ↑ Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 82, 167. ISBN 978-83-7188-964-6.
- ↑ Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 150. ISBN 978-83-7188-964-6.
- ↑ Uniwersyteckie zaduszki 2016 – nowy przewodnik. Uniwersytet Wrocławski, 2016-10-22. [dostęp 2016-11-20]. (pol.).
- ↑ 10 listopada 1938 „za zasługi na polu pracy naukowej” M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592
- ↑ Odznaczenia. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 260 z 16 listopada 1938.
Bibliografia
edytuj- Nekrologia. Władysław Podlacha. W: Uniwersytet Wrocławski w latach 1956–1959. Tom II. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1964, s. 12.
- Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 252. ISBN 978-83-7188-964-6.