Ustawa o Wielkim Berlinie
Ustawa o Wielkim Berlinie − ustawa przyjęta 27 kwietnia 1920 roku[1] głosami USPD i SPD, przy wstrzymujących się przedstawicielach Partii Centrum[2], na podstawie której od 1 października 1920 roku do Berlina przyłączono 7 miasteczek, 59 gmin wiejskich i 27 osiedli, które podzielono pomiędzy 20 dzielnic. Po wejściu ustawy w życie powierzchnia Berlina wzrosła z 65 km² do 878 km², a populacja osiągnęła liczbę 3,8 mln[3]
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data wydania |
27 kwietnia 1920 |
| Data wejścia w życie |
1 października 1920 |
| Rodzaj aktu |
ustawa |
| Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych | |
Przypisy
edytuj- ↑ Dokumente Zur Deutschlandpolitik. Monachium: Oldenbourg Wissenschaftsverlag GmbH, 2003, s. 117. ISBN 3-486-56667-9.
- ↑ Bernd Stöver: Berlin: A Short History. Monachium: Verlag C.H. Beck oHG, 2012. ISBN 978-3-406-65632-3.
- ↑ The cosmopolitan city of the Weimar Republic. Berlin.de - Das offizielle Hauptstadtportal. [dostęp 2015-03-02]. (ang.).