USS Rasher (SS-269)
USS Rasher (SS-269) – amerykański okręt podwodny typu Gato, pierwszego masowo produkowanego wojennego typu amerykańskich okrętów podwodnych. Zaprojektowany w konstrukcji częściowo dwukadłubowej, uzbrojony był w 24 torpedy Mark XIV i Mark 18 wystrzeliwane z sześciu wyrzutni torpedowych na dziobie oraz czterech wyrzutni rufowych. Układ napędowy tych okrętów stanowiły cztery generatory elektryczne napędzane przez silniki Diesla o mocy 5400 shp oraz cztery silniki elektryczne o mocy 2700 shp, napędzające dwa wały napędowe ze śrubami. Maszynownia okrętu podzielona była za pomocą wodoszczelnej grodzi, zaś kadłub został wzmocniony w celu zwiększenia testowej (konstrukcyjnej) głębokości zanurzenia okrętu do 300 stóp (91 metrów) względem przedwojennego standardu wynoszącego 250 stóp.
 USS Rasher (zdjęcie powojenne) | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie |
20 grudnia 1942 |
 US Navy
| |
| Wejście do służby |
8 czerwca 1943 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
95,02 metra |
| Szerokość |
8,31 metra |
| Zanurzenie testowe |
91 metrów (300 stóp) |
| Rodzaj kadłuba |
dwukadłubowy |
| Napęd | |
| 4 generatory napędzane silnikami Diesla 5400 shp, 4 silniki elektryczne 2700 shp, 2 śruby | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
11.000 Mm @ 10 węzłów (pow.) |
| Uzbrojenie | |
| 24 torpedy Mk. XIV i Mk. 18, 1 działo 127 mm 1 x plot. 40 mm, 2 x plot. 20 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe |
10 x 533 mm (6 dziób, 4 rufowa) |
| Załoga |
6 oficerów |
W trakcie drugiej wojny światowej, wziął udział w działaniach podwodnych na Pacyfiku przeprowadzając 8 patroli operacyjnych, podczas których zatopił 18 jednostek przeciwnika, zatopił japońskie jednostki o łącznej pojemności 99 901 ton[1]. Między innymi 25 lutego 1944 roku zatopił na Morzu Balijskim japońskie statki „Tango Maru” i „Ryūsei Maru”, wraz z którymi zginęło blisko 8 tys. pasażerów (japońskich żołnierzy, alianckich jeńców wojennych oraz robotników przymusowych z Jawy)[2].
Przypisy
edytuj- ↑ James F. Dunnigan, Albert A. Nofi: Wojna na Pacyfiku Encyklopedia. Warszawa: MAGNUM, 2000, s. 345. ISBN 83-85852-48-4.
- ↑ Gregory F. Michno: Death on the Hellships. Prisoners at Sea in the Pacific War. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 2016, s. 153, 156. ISBN 978-1-59114-632-2. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Norman Friedman: U.S. Submarines through 1945: An Illustrated Design History. Annapolis: 1995. ISBN 978-1-55750-263-6.
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 304. ISBN 1-8510-9563-2.