Transliteracja Wyliego
Transliteracja Wyliego – najczęściej stosowana transliteracja języka tybetańskiego, zaprezentowana przez tybetologa Turrella Wyliego (1927–1984) w 1959[1]. Została przystosowana do klawiatury standardowej maszyny do pisania, dlatego nie wymaga stosowania znaków diakrytycznych[2].
| ཀ ka | ཁ kha | ག ga | ང nga |
| ཅ ca | ཆ cha | ཇ ja | ཉ nya |
| ཏ ta | ཐ tha | ད da | ན na |
| པ pa | ཕ pha | བ ba | མ ma |
| ཙ tsa | ཚ tscha | ཛ dza | ཝ wa |
| ཞ zha | ཟ za | འ 'a | ཡ ya |
| ར ra | ལ la | ཤ sha | ས sa |
| ཧ ha | ཨ a |
| ཨི i | ཨུ u | ཨེ e | ཨོ o |
Przykłady wymowy tych znaków w transkrypcji polskiej przedstawione są w artykule język tybetański.
Przypisy
edytuj- ↑ Agata Bareja-Starzyńska: Klasyczny język tybetański. Warszawa: Dialog, 2002, s. 55. ISBN 83-88938-13-4.
- ↑ Agata Bareja-Starzyńska: Klasyczny język tybetański. Warszawa: Dialog, 2002, s. 56. ISBN 83-88938-13-4.
Bibliografia
edytuj- Turrell Wylie. A Standard System of Tibetan Transcription. „Harvard Journal of Asiatic Studies”. 22, s. 261-267, 12-1959. (ang.).