Toussaint de Forbin Janson
Toussaint de Forbin Janson (ur. 1 października 1631 w Prowansji, zm. 24 marca 1713 w Paryżu) – francuski kardynał[1].
Kardynał prezbiter | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 października 1631 |
Data i miejsce śmierci |
24 marca 1713 |
Biskup Beauvais | |
Okres sprawowania |
1679-1713 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Sakra biskupia |
14 maja 1656 |
Kreacja kardynalska |
13 lutego 1690 |
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
14 maja 1656 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
|
Życiorys
edytujBył synem markiza Gasparda II i jego drugiej żony Claire de Libertat[1]. W młodości wstąpił do zakonu szpitalników i do wojska[1]. Następnie porzucił służbę i studiował literaturę[1]. 5 lipca 1655 został wybrany biskupem tytularnym Filadelfii i biskupem koadiutorem Digne-les-Bains[2]. Sakrę otrzymał jednak dopiero rok później, ze względu na nieosiągnięcie kanonicznego wieku 25 lat[1]. 27 stycznia 1668 został biskupem Marsylii, a 14 sierpnia 1679 biskupem Beauvais[2]. W międzyczasie, na życzenie króla Ludwika XIV został posłany by odnowić kontakty z żoną księcia Toskanii, Kosmy Medyceusza – Małgorzatą Burbon[1]. Był także ambasadorem w Holandii i specjalnym ambasadorem w Polsce na elekcję Jana Sobieskiego w 1673[1]. Ponieważ poparł w Paryżu wraz z resztą francuskiego kleru, artykuły gallikańskie, Innocenty XI odmówił nadania mu kapelusza kardynalskiego[1].
13 lutego 1690 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Agnese fuori le mura[2]. Wielu kardynałów sprzeciwiało się jego nominacji, lecz papież Aleksander VIII stwierdził, że Forbin wyrzekł się dawnych błędów[1]. Skutecznie negocjował pokój pomiędzy Innocentym XII a Ludwikiem XIV, a następnie był ambasadorem Francji przy Stolicy Apostolskiej w latach 1700-1706[1]. Od stycznia 1702, przez roczną kadencję, pełnił funkcję kamerlinga Kolegium Kardynałów[1]. Zmarł w Paryżu, po długiej chorobie[1].