Torfowisko aapa
Torfowisko aapa – torfowisko złożone z podłużnych kęp mszarnych i dolinek. Układ tych mikrosiedlisk związany jest z rytmem przepływu wody, jej zamarzania i roztopów, przy czym dokładny mechanizm powstawania nie jest jednoznacznie wyjaśniony[1]. Pasy kępek i dolinek ułożone są w poprzek kierunku przepływu wody[2]. Aapa należą do torfowisk o nachylonym lustrze wody. Są torfowiskami minerotroficznymi, tj. niezasilanymi bezpośrednio wodą deszczową[1], ale w niektórych przypadkach jej kontakt z podłożem jest stosunkowo krótki, więc zwykle jest uboga w substancje biogenne[2].
W Kanadzie torfowiska aapa (string bog, Northern ribbed fen) z reguły mają miąższość torfu powyżej 1 metra. Kępki mają wysokość poniżej 1 m i szerokość 2–3 m[2].
Występują w strefie o odpowiednich warunkach klimatycznych, głównie na półkuli północnej, m.in. w Skandynawii, Kanadzie i na Alasce. Rzadziej spotykane są na półkuli południowej – na Falklandach, Nowej Zelandii, Ziemi Ognistej. Podobne w formie torfowiska występują też na Wielkiej Wyspie Piaszczystej[3], czy w Karkonoszach[4].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Hans Joosten , Donal Clarke , Wise Use of Mires and Peatlands: Background and Principles Including a Framework for Decision-making, International Mire Conservation Group, International Peat Society, 2002, s. 30, 42, 162, ISBN 951-97744-8-3 (ang.).
- ↑ a b c Local Surface Form [online], Agriculture and Agri-Food Canada (ang.).
- ↑ Patrick Moss , A Peaty Archive: The patterned fens of the Great Sandy region, „Wildlife Australia”, 51 (2), 2014, s. 20-23 (ang.).
- ↑ Milena Kociánová, Jiří Louda, Leszek Skrętkowicz, Sabina Tabak: Przewodnik po ścieżce dydaktycznej „Dziedzictwo Epoki Lodowej”. Jelenia Góra: Karkonoski Park Narodowy, 2014, s. 4.