Wikipedia

Taras Hunczak

amerykański historyk

Taras Hunczak (ur. 13 marca 1932 we wsi Staremiasto, powiat podhajecki, zm. 1 lipca 2024[1]) – amerykański historyk ukraińskiego pochodzenia.

Taras Hunczak
Тарас Григорович Гунчак
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1932
Staremiasto, Polska

Data śmierci

1 lipca 2024

Zawód, zajęcie

historyk, politolog

Narodowość

ukraińska

Tytuł naukowy

profesor

Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys

edytuj

Podczas II wojny światowej jako jedenastoletni chłopiec był łącznikiem Ukraińskiej Powstańczej Armii[2]. Według Grzegorza Rossolińskiego-Liebe i Pera Rudlinga należał do Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów[3][4], podobnie jak jego ojciec, brat i siostra[4]. W 1944 wyjechał wraz z rodzicami i pięciorgiem rodzeństwa do III Rzeszy a w 1949 do USA[2]. Taras Hunczak ukończył Fordham University w Nowym Jorku w 1955. Studiował historię pod kierunkiem Oskara Haleckiego[5]. W 1965 uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Wiedeńskim. Od 1991 był również profesorem Uniwersytetu Tarasa Szewczenki w Kijowie. W latach 1960–2004 wykładał na Rutgers University. W latach 1984-1991 redaktor naczelny, w latach 1991-1995 współredaktor miesięcznika Suczasnist.

Wybrane publikacje

edytuj
  • Russian Imperialism from Ivan the Great to the Revolution, Editor and contributor. Rutgers University Press 1974.
  • Ukraine 1917-1922: A Study in Revolution, Editor and contributor. Harvard University Press 1977.
  • Petliura: Lysty, Dokumenty, Co-editor. Ukrainian Academy in USA 1979.
  • Pidhajetska Zemlia, Editor and contributor 1980.
  • UPA in the Light of German Documents, Book one : 1942 --June 1944, Toronto 1983, t. 6.
  • UPA in the Light of German Documents. Book two: June 1944 -April 1945, Toronto 1983, t. 7.
  • Ukrainian Social and Political Thought in Materials and Documents, New York 1983, t. 1.
  • Ukrainian Social and Political Thought in Materials and Documents, New York 1983, t. 2.
  • Ukrainian Social and Political Thought in Materials and Documents, New York 1983, t. 3.
  • Ukraine and Poland in Documents: 1918-1923, Schevchenko Scientific Society 1984, t. 1.
  • The Ukrainian Revolution 1918 – 1921: Documents, Ukrainian Academy in USA, New York 1984.
  • Symon Petliura and the Jews. A Reappraisal, Ukrainian Historical Association, Toronto 1985.
  • Symon Petlura et les Juifs, Paris, 1987. A translation from English. It also appeared in Ukrainian, published by Lybid (Kyiv) 1992 entitled Symon Petliura ta Evrei.
  • Ukraine During WWII, Co-editor and contributor. To be published by University of Illinois Press.
  • In Enemy Uniforms, Published in Ukrainian translation, V mundyrakh voroha, Lybid Press, Kyiv 1993.
  • Ukraine of the 1990s. A History, Editor, Suchasnist 1991.
  • The Worlds of Taras Shevchenko, Co-editor, New York 1991.
  • Ukraine During the First Half of the 20th Century, Lybid Press, Kyiv 1993.
  • On the Horns of a Dilemma: The Story of the Ukrainian Division Halychyna, University Press of America 2000.
  • Russian Imperialism, (2nd edition) Univ. Press of America 2000.
  • Tysiacha Rokiv Ukrainskoi Suspilno-Politychnoi Dumky (9 tomiv v 14ox knyhax—Naukovyj redactor (Editor-in-Chief), Dnipro 2001.(Thousand Years of Ukrainian Social and Political Thought- 9 volumes in 14 books).
  • Ukraine: The Challenges of World War II, Co-Ed. with Dmytro Shtohryn, Univ. Press of America 2003.
  • My Memoirs – Paths of Life, Publisher “Dnipro”, Kyiv 2006.
  • Ukraine: Twentieth Century, “Dnipro”, Kyiv 2006.

Publikacje w języku polskim

edytuj
  • Unia brzeska 1596. Polityka i religia, przeł. Katarzyna Kotyńska, "Warszawskie Zeszyty Ukrainoznawcze" z. 4/5: Unia Brzeska - uwarunkowania, konteksty i konsekwencje historyczno-kulturowe(1997), s. 66-75.
  • Ukraiński historyk, "Zeszyty Historyczne" 1971, z. 20, s. 239-242.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ У США помер відомий історик українського походження Тарас Гунчак. holosameryky.com, 2024-07-03. [dostęp 2024-07-04]. (ukr.).
  2. ↑ a b ВІРТУАЛЬНА ВИСТАВКА ДО 80-РІЧЧЯ ВІД ДНЯ НАРОДЖЕННЯ ТАРАСА ГРИГОРОВИЧА ГУНЧАКА. Державна науково-педагогічна бібліотека України імені В.О. Сухомлинського НАПН України. [dostęp 2014-12-29]. (ukr.).
  3. ↑ Grzegorz Rossoliński-Liebe, Debating, obfuscating and disciplining the Holocaust: post-Soviet historical discourses on the OUN–UPA and other nationalist movements, w: East European Jewish Affairs, 42:3, s. 201
  4. ↑ a b Per A. Rudling, The OUN, the UPA and the Holocaust: A Study in the Manufacturing of Historical Myths, The Carl Beck Papers in Russian & East European Studies, No. 2107, November 2011, ISSN 0889-275X, s. 56. Per Rudling podając tę informację powołuje się na pamiętniki Tarasa Hunczaka: Тарас Гунчак „Мої спогади - стежки життя” Київ 2005 wyd. Дніпро ISBN 966-578-137-5 s. 16, 22, 30. Rudling op.cit. s.56 przypis 197.
  5. ↑ Michał Kozłowski, Oskar Halecki i jego uczniowie. Wzajemne relacje po latach [w:] Oskar Halecki i jego wizja Europy, red. Małgorzata Dąbrowska, t. 3, Warszawa–Łódź: IPN 2014, s. 73-74 [1].

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Taras_Hunczak&oldid=74192898”