Tadeusz Sieczkowski

polski architekt, urbanista i nauczyciel akademicki

Tadeusz Eugeniusz Sieczkowski (ur. 15 grudnia 1907 w Warszawie, zm. 24 grudnia 1973 w Bath)[1] – polski architekt, urbanista i nauczyciel akademicki.

Tadeusz Sieczkowski
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Tadeusz Eugeniusz Sieczkowski

Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1907
Warszawa

Data i miejsce śmierci

24 grudnia 1973
Bath

Narodowość

polska

Alma Mater

Politechnika Warszawska

Praca
Styl

modernizm

Biuro

Centralne Biuro Planowania Przestrzennego w Salisbury

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941)
Schronisko pod Kopilaszem, 1939
Gmach Sądu Okręgowego w Gdyni, fot. 2012

Życiorys

edytuj

Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Dyplom inżyniera architekta otrzymał w 1931[2]. Później pracował przy budowie Gdyni. Był współautorem m.in. planu ogólnego miasta oraz gmachów Sądu Okręgowego i Domu Żeglarza Polskiego[2]. W latach 1935–1937 był pracownikiem Wydziału Planowania Przestrzennego Komisariatu Rządu (Zarządu Miejskiego) w Gdyni. W tym czasie wstąpił do Stowarzyszenia Architektów Rzeczypospolitej Polskiej (SARP). Do 1939 był członkiem Oddziału Wybrzeże.

Po wybuchu II wojny światowej i agresji Niemiec na Polskę wziął udział w kampanii wrześniowej 1939[1]. W stopniu podporucznika rezerwy służył jako oficer łącznikowy w III dywizjonie 16. Pomorskiego Pułku Artylerii Lekkiej[3]. Po bitwie nad Bzurą przedostał się przez Węgry do Francji. Tam w 1940 został wcielony do nowo formowanej 3. Dywizji Piechoty. W 1944 podczas operacji „Market Garden” (bitwa o Arnhem) pełnił funkcję adiutanta w sztabie gen. Stanisława Sosabowskiego w 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej[2]. Za swoje dokonania wojenne został odznaczony Krzyżem Walecznych[1].

Po zakończeniu wojny i demobilizacji osiadł w Wielkiej Brytanii. Od 1945 do 1948 pracował Bristolu jako architekt[1]. W 1949 wyjechał do Bulawayo w Rodezji Południowej. Objął tam stanowisko projektanta w biurze planowania przestrzennego, którego w 1954 został kierownikiem[2]. W 1957 przeniósł się do Salisbury, stolicy kraju. Otrzymał angaż w Centralnym Biurze Planowania Przestrzennego. Najpierw pracował jako projektant. W 1962 został awansowany na dyrektora placówki. Z Rodezji udał się w 1968 na Maltę, gdzie dzięki konkursowi ONZ uzyskał stanowisko planisty strefy mieszkaniowo-turystycznej[2].

Po przejściu na emeryturę od 1970 niemal do samej śmierci w 1973 wykładał architekturę i urbanistykę w Gloucestershire College of Art and Design w Cheltenham w Wielkiej Brytanii[2]. Dla swoich studentów zorganizował i poprowadził wycieczkę do Polski.

Zmarł w Bath w hrabstwie Somerset. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu Haycombe[4].

Dokonania

edytuj

Konkursy

edytuj
  • Gmach PKO w Poznaniu (1933) – współautorzy: Zbigniew Karpiński i Roman Sołtyński
  • Projekt gmachu Sądu Okręgowego w Gdyni (1934) – współautorzy: Zbigniew Karpiński, Roman Sołtyński (I nagroda)
  • Projekt rozplanowania terenów Pola Mokotowskiego i folwarku Rakowiec wraz z przyległymi terenami państwowymi i prywatnymi (1934) – współautorzy: Helena Morsztynkiewiczowa, Jerzy Hryniewiecki, J. Stanisławska i Wacław Podlewski, współpraca: Wacław Hryniewicz (nagroda równorzędna)
  • SARP nr 62 – Projekt rozplanowania mola południowego i terenów przyległych w Gdyni (1936) – współautor: Bohdan Damięcki (I nagroda)
  • SARP nr 62 – Projekt szkicowy Żeglarskiego Ośrodka Morskiego w Gdyni (1936) – współautor: Bohdan Damięcki (I nagroda)

Odznaczenia

edytuj
  • Krzyż Walecznych

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Tadeusz Eugeniusz Sieczkowski. SARP. [dostęp 2024-06-04]. (pol.).
  2. a b c d e f SARP – Komunikat 3/4 2009. sarp.pl. [dostęp 2024-06-04]. (pol.).
  3. Jerzy Krzyś, 16 Pułk Artylerii Lekkiej – Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowe, Zeszyt 80, 1998, wyd. Oficyna Wydawnicza Ajaks, ISBN 83-87103-60-8.
  4. Tadeusz Eugeniusz Sieczkowski. Find a Grave. [dostęp 2024-06-04]. (pol.).

Bibliografia

edytuj