Wszelkie zawody żużlowe odbywają się według tabeli biegowej, zwanej także programem lub rozpiską. Na podstawie tabeli biegowej ustala się obsadę poszczególnych biegów w zawodach, a także kolory kasków i pozycje startowe zawodników. Literą A oznacza się tor najbardziej wewnętrzny, B i C środkowe, a D odpowiednio tor zewnętrzny. Kolory kasków w niektórych tabelach biegowych (np. „dwudziestobiegówce”) powiązane są z pozycjami startowymi.
„Dwudziestobiegówka” jest tabelą biegową stosowaną w większości turniejów indywidualnych. O kolejności końcowej decyduje suma punktów zawodników po wszystkich pięciu startach, w których spotyka się jednokrotnie z każdym innym zawodnikiem. Tabela wykorzystywana w turniejach Grand Prix IMŚ jest odmianą „dwudziestobiegówki”, rozszerzoną o dodatkowe biegi półfinałowe oraz finałowy, wyłaniające zwycięzcę bezpośrednio.
Podobnie jak w poprzednich sezonach, tabela biegowa na spotkania ligowe jest w dwóch wersjach. Sędzia przed meczem dokonuje losowania według którego programu startować będą żużlowcy. Dwa programy mają przeciwdziałać preparowaniu torów.
Zawodnicy z numerami 6, 7, 14 i 15 to młodzieżowcy (do lat 21.) – bieg pierwszy jest zatem „biegiem młodzieżowym”. Zawodnik z numerem 8 i 16 (tzw. „ósmy zawodnik”) może mieć co najwyżej 23 lata.
Zawodnicy 7, 8, 15 i 16 to rezerwowi. Mogą oni w każdym biegu zmieniać innego zawodnika (nie mogą wyczerpać limitu zmian). Jednak zawodników 6 i 14 może zmienić jedynie inny młodzieżowiec (jeżeli ósmy zawodnik ma 22-23 lata nie może zmieniać młodzieżowca). Zasada ta nie obowiązuje, jeżeli młodzieżowiec został zgłoszony do zawodów z numerami 1-5 lub 9-13.
