Szyja korzeniowa
Szyja korzeniowa[1], szyjka korzeniowa[2] – część roślin naczyniowych stanowiąca przejście pomiędzy korzeniem a łodygą[2]. U drzew stanowi rozszerzoną nasadę pnia z widocznymi w postaci zgrubień nasad korzeni bocznych[3].
Przy sadzeniu młodych drzew szyjka korzeniowa powinna być odkryta. W przypadku jej zakrycia ziemią, delikatna kora w tym miejscu może gnić, przez co drzewo stanie się podatne na choroby grzybowe i fizjologiczne (gorsze pobieranie wody)[4]. Szyja korzeniowa jest jedną z najbardziej wrażliwych (obok węzłów krzewienia) części roślin na działanie zbyt niskich lub wysokich temperatur – o ile pędy lub liście częściej przemarzają, o tyle nie powoduje to obumarcia rośliny. A to jest następstwem zniszczenia szyi korzeniowej przez niekorzystne temperatury. Także zalanie szyi korzeniowej może powodować śmierć drzewa i jest powodem obumierania drzew na torfowiskach porastających torfowcami, których wzrost powoduje podnoszenie poziomu wody[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Mała encyklopedia leśna, wyd. 2 zm, Warszawa: Państ. Wydaw. Naukowe, 1991, s. 517, ISBN 978-83-01-08938-2.
- ↑ a b Szweykowska i inni, Słownik botaniczny, wyd. 2, zm. i uzup., Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 887, ISBN 83-214-1305-6, OCLC 749447242 [dostęp 2019-11-27].
- ↑ Stanisław Kościelny, Bolesław Sękowski, Drzewa i krzewy klucze do oznaczania, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1971, s. 12.
- ↑ Najważniejsze błędy popełniane przy sadzeniu drzew – tego nie wolno robić sadząc drzewo! [online], muratordom.pl [dostęp 2020-02-17].
- ↑ Adam Pałczyński, Zbigniew Podbielkowski, Benon Polakowski, Botanika, wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 529, 558, ISBN 978-83-01-09728-8.