Suillia mikii
Suillia mikii – gatunek muchówki z rodziny błotniszkowatych.
| Suillia mikii | |||
| (Pokorny, 1886) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Suillia mikii | ||
| Synonimy | |||
| |||
Gatunek ten opisany został w 1886 roku przez Emanuela Pokornego jako Helomyza mikii[1].
Muchówka ta ma czułki o nieregularnie przyciemnionym pierwszym członie biczyka. Tułów jej jest matowy z nieco błyszczącym śródpleczem i o całkiem nagiej, zaokrąglonej w zarysie tarczce. Użyłkowanie skrzydła charakteryzuje obecność dużych i mocnych kolców na żyłce kostalnej. Odnóża są ubarwione żółto z paskiem przyciemnienia na wewnętrzno-wierzchołkowej powierzchni przednich ud i ściemniałą wierzchołkową ⅓ goleni. U samca uda i golenie porastają włosy dłuższe niż ich szerokości, a ponadto uda tylnej pary odnóży są nabrzmiałe. Odwłok samicy odznacza się grzbietobrzusznie spłaszczonymi segmentami od szóstego do ósmego oraz trapezowatym siódmym sternitem o nasadzie trzykrotnie szerszej niż sternit następny. Narządy rozrodcze samic mają ostro guzkowane, nabrzmiałe w połowie wierzchołkowych części zbiorniki nasienne – każdy zaopatrzony w niewielki, skierowany ku dołowi wyrostek[2].
Owad znany z Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch[1], Polski[2], Czech, Słowacji, Norwegii, Szwecji, Finlandii, Łotwy, Ukrainy, Rumunii, europejskiej Rosji i wschodniej Palearktyki[1].