Stepancminda

osiedle typu miejskiego w północno-wschodniej Gruzji, w regionie Mccheta-Mtianetia

Stepancminda (gruz. სტეფანწმინდა, daw. Kazbegi gruz. ყაზბეგი) – osiedle typu miejskiego w północno-wschodniej Gruzji, w regionie Mccheta-Mtianetia. Położone jest na wysokości 1750 m n.p.m., u stóp lodowca, nad rzeką Terek. Zamieszkane przez ok. 1326 mieszkańców (2014)[1].

Stepancminda
სტეფანწმინდა
ilustracja
Państwo

 Gruzja

Region

Mccheta-Mtianetia

Gmina

Kazbegi

Wysokość

1740 m n.p.m.

Populacja (2014)
• liczba ludności


1326

Nr kierunkowy

245

Położenie na mapie Mcchety-Mtianetii
Mapa konturowa Mcchety-Mtianetii, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Stepancminda”
Położenie na mapie Gruzji
Mapa konturowa Gruzji, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Stepancminda”
42°39′30″N 44°38′30″E/42,658333 44,641667
Strona internetowa
Stepancminda widziana od strony klasztoru Cminda Sameba
Klasztor Cminda Sameba w pobliżu Stepancmindy

Nazwa miasta pochodzi od św. Szczepana, nadana została na cześć mnicha Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego o tym samym imieniu, który zbudował tu erem służący do poboru opłat za przejazd prowadzącym przez góry szlakiem (późniejsza Gruzińska Droga Wojenna). Nazwa Kazbegi została zmieniona podczas okupacji sowieckiej w 1925 r. Miała upamiętnić lokalnego przywódcę Gabriela Kazbegiego, który po przyjęciu protektoratu Imperium Rosyjskiego nad Gruzją pomógł stłumić antyrosyjską rewolucję. W 2006 r. powrócono do pierwotnej nazwy miasta.

Turystyka

edytuj

W Stepancmindzie znajduje się muzeum poświęcone pochodzącemu stąd gruzińskiemu pisarzowi, Aleksandrowi Kazbegiemu, wnukowi Gabriela. W pobliżu miasta położony jest klasztor Cminda Sameba. Rozpoczyna się stąd również wspinaczkę na Kazbek i wyprawy do Wąwozu Darialskiego.

Przejście graniczne

edytuj

Około 12 km na północ od miasta położony jest gruziński posterunek na granicy z Rosją. Przejście graniczne jest czynne ponownie od 1 marca 2010 r. Godziny otwarcia przejścia od listopada do lutego w godzinach 7.00-19.00, a od marca do października w godzinach 6.00-22.00. Po przekroczeniu gruzińskiego punktu granicznego droga prowadzi przez tunel, na którego końcu znajduje się rosyjski posterunek. Przejście jest wyłącznie samochodowe, nie ma możliwości przekroczenia granicy pieszo.

Przypisy

edytuj
  1. მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014, საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური, listopad 2014 [dostęp 2016-07-27].

Linki zewnętrzne

edytuj