Stanisław Broniowski
Stanisław Broniowski (lub Broniewski) herbu Tarnawa[1] (ur. 1507, zm. 8 listopada 1582) – chorąży przemyski w latach 1546–1551, koniuszy przemyski w latach 1555–1574, starosta barski w latach 1574–1582, dworzanin konny Zygmunta II Augusta w 1548 roku, rotmistrz jazdy obrony potocznej w 1558 roku[2].
 Tarnawa | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Dzieci |
Barbara |
Życiorys
edytujBył trzecim synem Marcina, burgrabiego krakowskiego i rycerza Grobu Pańskiego w Jerozolimie, starosty lubaczowskiego i właściciela dóbr w Potyliczach i Bieździedzy. Stanisław został włączony do służby dyplomatycznej stosunkowo szybko, gdyż w 1545 r. jako dworzanin króla Zygmunta Starego był wysyłany do Konstantynopola z misjami mediacyjnymi i przekonania Turków o odstąpieniu od budowy umocnień granicznych Polski. Dalsze lata spędził w oddziałach rycerskich, które w chanacie krymskim brały udział w licznych potyczkach granicznych. Po zakończeniu służby stał się hojnym darczyńcą dla zakonów.[3]. W Bieździedzy często gościła jego córka, Barbara, żona Łukasza Górnickiego, autora Dworzanina Polskiego. Został pochowany w krużgankach krakowskich franciszkanów. Na nagrobkowej chorągwi widnieje napis: "Generosus Stanislaus Broniewski de Bezdziedza"[4].
Jego krewnym był Marcin Broniowski, dworzanin Zygmunta Augusta, sekretarz i dyplomata w służbie króla Stefana Batorego, poseł na Krym i autor wydanego w 1595 r. dzieła "Tartariae descriptio" (Opis Tatarii)[5][6].
Przypisy
edytuj- ↑ Adam Boniecki, Herbarz polski, tom II, Warszawa 1900, s.139
- ↑ Marek Ferenc, Dwór Zygmunta Augusta. Organizacja i ludzie, Oświęcim 2014, s. 207.
- ↑ Kacper Niesiecki, Herbarz Polski, s. 307-309
- ↑ A. i S. Cercha, Pomniki Krakowa, t. 2, k. 173 i s. 227
- ↑ Kazimierz Chodynicki, "Broniewski (Broniowski) Marcin, h. Tarnawa", [[Polski Słownik Biograficzny]], t. 2, z. 4, str. 462.
- ↑ Wiesław Hap, "Poczet wybitnych Jaślan i ludzi związanych z regionem", Jasło, 2005, [[Specjalna:Książki/8391766055|ISBN 83-917660-5-5]], 2005.