Skarżysko Książęce (gromada)

dawna gromada

Skarżysko Książęce[1][2][3][4] (w 1954 – Skarżysko-Książęce[5][6]) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Skarżysko-Książęce
Gromada Skarżysko Książęce
gromada
1954–1969
Państwo

 Polska

Województwo

kieleckie

Powiat

1954–68: iłżecki
1969–72: szydłowiecki

Data powstania

29 września 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1969

Siedziba

Skarżysko-Książęce / Skarżysko Książęce

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

2

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

27

brak współrzędnych

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[7] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[8], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[1][9].

Gromadę Skarżysko-Książęce (pisownia z łącznikiem) z siedzibą GRN w Skarżysku-Książęcym (obecnie w granicach Skarżyska-Kamiennej) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[1] – w powiecie iłżeckim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13k/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[10]: Skarżysko-Książęce ze zniesionej gminy Skarżysko-Kościelne w powiecie iłżeckim i Pogorzałe ze zniesionej gminy Bliżyn w powiecie kieleckim[5]. Dla gromady ustalono 27 członków gromadzkiej rady narodowej[6].

1 stycznia 1969 gromadę przyłączono do powiatu szydłowieckiego w tymże województwie[11].

Gromada Skarżysko Książęce przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  2. Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1960.
  3. Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1965.
  4. a b Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
  5. a b Uchwała Nr 13k/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu iłżeckiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 20 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 104)
  6. a b Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Starachowicach z dnia 6 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 9 października 1954 r., Nr. 11, Poz. 34)
  7. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  8. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  9. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  10. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  11. Dz.U. z 1968 r. nr 48, poz. 340