Sirematarodzaj pająków z infrarzędu ptaszników i rodziny Dipluridae. Obejmuje trzy opisane gatunki. Zamieszkują Amerykę Południową.

Siremata
Passanha et Brescovit, 2018
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Infrarząd

ptaszniki

Rodzina

Dipluridae

Podrodzina

Masteriinae

Rodzaj

Siremata

Typ nomenklatoryczny

Siremata valteri Passanha & Brescovit, 2018

Morfologia

edytuj

Pająki osiągające od 2,1 do 4,3 mm długości ciała. U okazów przechowywanych w alkoholu barwa karapaksu, szczękoczułków i odnóży bywa od białawej przez żółtą i pomarańczową po ciemnobrązową, spodu ciała i opistosomy (odwłoka) zaś biaława do jasnobrązowej[1].

Trzy pary oczu umieszczone są na szerszym niż dłuższym wzgórku ocznym; oczy pary przednio-środkowej brak jest zupełnie. Rozmieszczenie oczu na planie kwadratu, umiejscowienie tylno-środkowej pary oczu na wzgórku oraz obecność wokół oczu mikrokolców są cechami wyróżniającymi rodzaj na tle podrodziny. Nadustek jest wąski. Szczękoczułki są pozbawione rastellum i mają na członie nasadowym szereg od 9 do 13 ząbków przednio-bocznych oraz szereg od 10 do 18 ząbków środkowo-nasadowych. Szersza niż dłuższa warga dolna oraz szczęki pozbawione są kuspuli; te ostatnie mają jednak szeregową serrulę na wierzchołkowej krawędzi. Dłuższe niż szerokie, owalny w obrysie sternum pozbawione jest widocznych sigilli. Odnóża mają golenie z dwoma szeregami trichobotrii grzbietowych, nadstopia z szeregami trichobotrii grzbietowym i grzbietowo-tylno-bocznym, zaś stopy pozbawione skopuli, zaopatrzone w pojedynczy szereg trichobotrii grzbietowych i szczecinki zmysłowe, zwieńczone parą pazurków górnych zaopatrzonych w szereg od 5 do 11 ząbków oraz pojedynczym pazurkiem dolnym zaopatrzonym w 2 do 4 ząbków. U samców pierwsza para odnóży ma pośrodku spodniej części goleni megakolec. Nogogłaszczki mają dwa szeregi trichobotrii na goleniach i jeden na stopach, u samic ich pazurek dysponuje pośrodkowym szeregiem 13 lub 14 ząbków[1].

Opistosoma (odwłok) ma krótkie kądziołki przędne pary tylno-środkowej z gruczołami przędnymi na szczycie oraz wydłużone kądziołki przędne pary tylno-bocznej, zbudowane z trzech członów, z których ostatni ma trójkątny wierzchołek oraz gruczoły typu większego ampułkowatego, groniastego i dyniowatego na spodniej powierzchni[1].

Nogogłaszczki samca mają tak szerokie jak długie cymbium, zbudowane z dwóch płatów, z których przednio-boczny jest krótki, oraz zaopatrzone w od 2 do 4 kolców wierzchołkowych. Wydłużony lub spłaszczony grzbietobrzusznie bulbus dysponuje wydłużonym embolusem. U S. lucasae i S. valteri samce mają pośrodku tylno-bocznej powierzchni goleni nogogłaszczka grupę kolców lub szczecinek. Genitalia samicy mają dwupłatowe, krótkie do wydłużonych spermateki z dużymi gruczołami w przewodach kopulacyjnych[1].

Rozprzestrzenienie

edytuj

Rodzaj neotropikalny, endemiczny dla brazylijskiej części Puszczy Amazońskiej, znany tylko ze stanów Amazonas i Pará[1].

Taksonomia

edytuj

Takson ten wprowadzony został w 2018 roku przez Victora Passanhę et Antoniego D. Brescovita[1][2] na łamach „Zootaxa” w ramach rewizji podrodziny Masteriinae. Nazwa rodzajowa jest anagramem nazwy rodzaju typowego owej podrodziny, czyli Masteria[1]. W tej samej publikacji opisano wszystkie trzy znane gatunki tego rodzaju[1][2]:

Gatunkiem typowym wyznaczono ostatni z wymienionych[1][2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i V. Passanha, A.D. Brescovit. On the Neotropical spider subfamily Masteriinae (Araneae, Dipluridae). „Zootaxa”. 4463 (1), s. 1-73, 2018. DOI: 10.11646/zootaxa.4463.1.1. 
  2. a b c Gen. Siremata Passanha & Brescovit, 2018. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2024-12-12].