Sepsis nigripes

gatunek muchówki z rodziny wońkowatych

Sepsis nigripesgatunek muchówki z rodziny wońkowatych i podrodziny Sepsinae.

Sepsis nigripes
Meigen, 1826
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

muchówki

Podrząd

muchówki krótkoczułkie

Infrarząd

muchówki łękoryse

Nadrodzina

Sciomyzoidea

Rodzina

wońkowate

Podrodzina

Sepsinae

Rodzaj

Sepsis

Gatunek

Sepsis nigripes

Gatunek ten opisany został w 1826 roku przez Johanna Wilhelma Meigena[1].

Głowę tej muchówki cechują pojedyncza para bardzo słabo rozwiniętych szczecinek orbitalnych i policzki znacznie niższe od oka złożonego. Tułów ma bardzo dobrze rozwinięte szczecinki mezopleuralne i na całej długości biało porośnięte sternopleury. Skrzydła mają odseparowane tylne i przednie komórki bazalne oraz ciemnią plamkę u szczytu żyłki radialnej R2+3. Samiec ma spodnią stronę ud przednich odnóży na odcinku między środkową grupą kolców a wierzchołkiem zaopatrzoną pozbawioną kolców z guzkami. Spodnia strona ud środkowych odnóży samca pozbawiona jest długi włosków. Golenie przedniej pary odnóży samca nie mają trójkątnego wcięcia na końcu nasadowej ⅓ długości. Narządy rozrodcze samca cechuje wierzchołkowa część bocznego płata epandrium bardzo wąska, o równoległych bokach i o osi ustawionej pod niemal prostym kątem względem osi podłużnej reszty płata. Samicę charakteryzują golenie odnóży środkowych mające szczecinki anterodorsalne oraz golenie odnóży tylnych z bez szczecinek anterodorsalnych za środkiem długości[2].

Owad znany z Wielkiej Brytanii, Niemiec, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Polski, Węgier, Korsyki, Turcji, europejskiej części Rosji i wschodniej Palearktyki[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b Sepsis nigripes. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-06-30].
  2. A.A. Shtakelberg: Family Sepsidae. W: Keys to The Insects of The European Part of The USSR vol. V Diptera and Siphonaptera part II. G.J. Bei-Bienko, George C. Steyskal (red.). Leiden, New York, København, Köln: E.J. Brill, 1989.