Sejm Krajowy w Opawie

Sejm Krajowy w Opawie (Śląski Sejm Krajowy, niem. Schlesischer Landtag, cz. Slezský zemský sněm) − zgromadzenie ustawodawcze Śląska Austriackiego.

Geneza

W czasie Wiosny Ludów w Cesarstwie Austriackim miały miejsce ogromne zmiany społeczno-polityczne, jak również silne ruchy narodowowyzwoleńcze, m.in. czeskie, polskie, śląskie i tzw. wszechniemieckie (liberalizm frankfurcki, zob. Wielkie Niemcy). W marcu 1848 swą niepodległość od Austrii proklamowały Węgry.

Wydarzenia te zmusiły Austrię do reform społecznych (np. zniesienie pańszczyzny 7 września 1848) i politycznych, przejawiających się m.in. w uznaniu równouprawnienia wszystkich narodów Cesarstwa (rozporządzenie 4 marca 1849). Nastąpiła również emancypacja sądownictwa i administracji gmin w austriackiej części Śląska i ostatecznie 30 grudnia 1849 roku wydano rozporządzenie o utworzeniu ziemi śląskiej i 30 osobowego Sejmu Ziemi Śląskiej (Schlesische Landtag) w Opawie.

Wybory

Posłowie wybierani byli w trzech okręgach wyborczych (kuriach majątkowych). Oprócz posłów wybieralnych, w jego skład wchodził z tytułu funkcji również biskup wrocławski. Od 1866 sześciu śląskich posłów wchodziło w skład Rady Państwa w Wiedniu. Z krótką przerwą (1851−1861) Sejm Śląski działał do rozpadu Austro-Węgier w 1918.

Śląscy prezydenci krajowi

Przypisy

[1] Opavský týdenník, 29. 4. 1882, s. 1.

[2] Opavský týdenník, 8. 10. 1870, s. 24.

[1]

[2]