Sasza Filippow
Aleksandr Aleksandrowicz Filippow, bardziej znany jako Sasza Filippow (ros. Александр Александрович Филиппов, ur. 26 czerwca 1925 w Stalingradzie, zm. 23 grudnia 1942 tamże) – rosyjski chłopiec, współpracujący na ochotnika z Armią Czerwoną jako zwiadowca, zamordowany przez Niemców w czasie bitwy stalingradzkiej.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 grudnia 1942 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1942 |
Formacja | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Wczesne lata
edytujUrodził się 25 czerwca 1925 roku w Stalingradzie (dzisiejszy Wołgograd). W czasie bitwy stalingradzkiej mieszkał na przedmieściach zwanych Dar-Gora wraz z ojcem, matką i pięciorgiem rodzeństwa[1]. Sasza był wątłej budowy ciała i niski.
Współpraca z Armią Czerwoną
edytujKiedy początkowy atak Wehrmachtu na Stalingrad spowodował, że oddziały niemieckiej 6 Armii szybko zajęły przedmieścia, wiele rosyjskich rodzin zostało na tyłach wojsk nieprzyjaciela i nie było w stanie uciec na czas. Jedną z takich rodzin byli Filippowowie[2].
Sasza podjął rozmowę z żołnierzami pierwszego, niemieckiego oddziału, który zajął jego rodzinne okolice. Dowiedział się od nich, gdzie znajduje się siedziba nieprzyjacielskiego sztabu i zaoferował swoje usługi jako szewc. Wkrótce potem młody Filippow regularnie przemieszczał się za liniami niemieckimi, naprawiając i polerując obuwie dla wrogich oficerów i żołnierzy. Jednak bez wiedzy Niemców udał się również do sztabu sowieckiej 96 Brygady Strzeleckiej, aby zaoferować współpracę jako szpieg frontowy[3].
Przyjęty przez Armię Czerwoną w roli wywiadowcy o kryptonimie Uczeń (ros. Школьник)[1], Filippow kradł dokumenty z biurek niemieckich oficerów, informował o podsłuchanych rozmowach, przekazywał informacje o ruchach wojsk niemieckich, lokalizacjach baterii artyleryjskich i pól minowych[3][4]. Uzyskane informacje były bardzo cenne dla dowództwa Armii Czerwonej. Jego działania okazały się na tyle skuteczne, że lokalne niemieckie dowództwo uważało, iż w rejonie działa cała grupa partyzantów[1]. Szacuje się, że łącznie Filippow przekroczył linię frontu 12 razy[1].
Śmierć
edytujWieczorem 23 grudnia 1942 r. rodzice Filippowa zostali poinformowani przez sąsiadów, że ich syn został aresztowany przez Niemców. Okupanci odkryli jego działalność i skazali go na śmierć za szpiegostwo. Matka Filippowa wybiegła z domu, aby zobaczyć, jak jej syn jest prowadzony boso przez pluton niemieckich żołnierzy przy mroźnej i śnieżnej pogodzie, w towarzystwie dwóch innych więźniów, w tym jednej dziewczyny. Matka Saszy podała mu trochę jedzenia, najwyraźniej z myślą, że jej syna prowadzono do niewoli. Więźniowie zmierzali jednak do zagajnika brzoskwiniowego przy ulicy Briańskiej, gdzie na oczach sąsiadów i jego rodziców powieszono Saszę oraz dwóch innych młodzieńców. Dokonana po bitwie ekshumacja wykazała, że ciało chłopaka oraz powieszonych razem z nimi osób nosiły liczne ślady tortur[1][3].
Na początku lat 80. historycy odkryli imię kobiety powieszonej razem z Saszą: była to 22-letnia Marija Uskowa, młoda wdowa z pobliskiej osady miejskiej Katriczew[2][3][4]. Trzeci powieszony nadal pozostaje niezidentyfikowany.
Pośmiertne upamiętnienia
edytujFilippow został pośmiertnie odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru w 1944 roku[3]. Otrzymał także Medal „Za obronę Stalingradu” wręczany każdemu uczestnikowi bitwy.
W Wołgogradzie dawna ulica Briańska, przy której mieszkał, nosi teraz jego imię, podobnie jak szkoła publiczna (nr 14) przy tej ulicy. Znajduje się tam również park nazwany jego imieniem, a w nim grób i pomnik chłopca[1][2][3].
Postać Saszy Filippowa została przedstawiona w filmie Wróg u bram, gdzie wcielił się w niego Gabriel Thomson. Sposób przedstawienia jego działań i śmierci jest jednak dalece niezgodny z prawdą historyczną, a filmowy Sasza ma zaledwie 12 lat w momencie egzekucji, a nie 17, jak jego historyczny odpowiednik[5].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Герой, знакомый с детства. Волгоградская Правда, 26.09.2017. [dostęp 2020-08-27]. (ros.).
- ↑ a b c Роман Шкода: Мария и Александр. Царицын.рф, 10.02.2017. [dostęp 2020-08-27]. (ros.).
- ↑ a b c d e f Краеведческий музей: Герои Сталинграда: разведчики Саша Филиппов, Анна Гузенко и Мария Ускова. Блокнот Волгоград, 2.02.2018. [dostęp 2020-08-27]. (ros.).
- ↑ a b Саша Филиппов и Маша Ускова. Бессмертный полк России. [dostęp 2020-08-27]. (ros.).
- ↑ David R. Stone: Review of the Film, "Enemy at the Gates". Pipeline. Kansas State University, 2001. [dostęp 2020-08-27]. (ang.).