Sławomir Piwowar
Sławomir Piwowar (ur. 15 kwietnia 1953[1], zm. 17 marca 2015) – polski gitarzysta jazzowy i rockowy, klawiszowiec, kompozytor, aranżer[2], muzyk sesyjny.
 2013 r. foto: J.Pijarowski | |
| Data urodzenia |
15 kwietnia 1953 |
|---|---|
| Pochodzenie |
Polska |
| Data śmierci |
17 marca 2015 |
| Instrumenty |
gitara klasyczna, gitara elektryczna, instrumenty klawiszowe |
| Gatunki |
jazz-rock, rock progresywny, pop |
| Zawód |
muzyk |
| Zespoły | |
| Paradox, Niemen Aerolit, SBB, Obywatel G.C. | |
Życiorys
edytujPochodził z rodziny o tradycjach muzycznych. Jego dziadek grał na mandolinie. W wieku sześciu lat brał lekcje gry na fortepianie, zaś w wieku lat czternastu jego muzyczną fascynacją stał się zespół The Beatles. Pod koniec lat 60. prowadził własne trio gitarowe, z którym dostał się do finału warszawskiej imprezy Piękny Brzeg 1969. Karierę muzyczną rozpoczynał jako gitarzysta klasyczny. W latach 70. związany był z zespołem jazzowym Paradox, gdzie pod okiem Andrzeja Brzeskiego doskonalił swój warsztat (wykonana przez niego praca zaowocowała wieloma sukcesami zagranicznymi grupy, m.in. zwycięstwem na festiwalu jazzowym w San Sebastian w Hiszpanii) – współpracował także z grupą Bemibek. W wywiadach przyznawał się do inspiracji grą Wesa Montgomery'ego[3]. W latach 1974–1975[4] był gitarzystą zespołu towarzyszącego Czesławowi Niemenowi „Aerolit”, z którym nagrał album Niemen Aerolit, wydany w 1975 roku nakładem wydawnictwa fonograficznego Polskie Nagrania Muza. Brał również udział w sesji nagraniowej kolejnego krążka artysty Idée fixe, wydanego w 1978 roku również nakładem Polskich Nagrań[5]. W latach 1979–1980, 2006 i 2014 był gitarzystą formacji SBB, z którą nagrał album Memento z banalnym tryptykiem wydany nakładem Polskich Nagrań w 1981 roku. Na płycie znalazła się jego kompozycja, zatytułowana Trójkąt radości. W latach 80. współpracował jako klawiszowiec z Grzegorzem Ciechowskim (występującym wówczas jako Obywatel G.C.), z którym w 1989 roku zrealizował muzykę do filmu Stan strachu, a w późniejszym okresie z działającym w Norwegii zespołem Spitfire[2], z Robertem Cichowiczem[2], Kasią Kowalską, Eweliną Flintą oraz Urszulą. Przyczyna śmierci muzyka na chwilę obecną jest nieznana. Piwowar miał w planach nagranie solowej płyty autorskiej i utworzenie zespołu z gościnnym udziałem Adama Bałdycha. W programie miały się znaleźć kompozycje gitarzysty (nie zostały nigdzie zapisane) i Komedowa kołysanka z obrazu Rosemary’s Baby w aranżacji na gitarę klasyczną.
Przypisy
edytuj- ↑ https://img.discogs.com/menyvnfEjofCKr0RoFlKlizp9fI=/fit-in/600x596/filters:strip_icc():format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-11192482-1511598528-4459.jpeg.jpg
- ↑ a b c Lucyna Zych. Śladami Paradoxu. „Jazzi Magazine”. 50 (1), s. 15, 2005. Warszawa: Polonia Records – Stanisław Sobóla. ISSN 1505-0300.
- ↑ SBB – „Spotkanie” (1979). www.youtube.com, 2021-02-17. [dostęp 2021-02-28]. (pol.).
- ↑ Ryszard Wolański: Niemen Aerolit. bibliotekapiosenki.pl, 2010-02-01. [dostęp 2021-02-28]. (pol.).
- ↑ Czesław Niemen – Idée Fixe. discogs.com. [dostęp 2016-04-06]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Jazz Forum
- Sławomir Piwowar nie żyje [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2015-03-17] (pol.).
- Hard Rock Service
Linki zewnętrzne
edytuj- Sławomir Piwowar w bazie KPPG
- Sławomir Piwowar w bazie Discogs (ang.)
- Sławomir Piwowar w bazie filmpolski.pl