Sørvágur (gmina)
Sørvágur (far. Sørvágs kommuna) – gmina na Wyspach Owczych, duńskim terytorium zależnym na Oceanie Atlantyckim. Sąsiaduje z Vága kommuna. Siedzibą jej władz jest Sørvágur.
| gmina | |
 Sørvágur - administracyjne centrum gminy. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Terytorium zależne | |
| Region | |
| Siedziba | |
| Data powstania | |
| Burmistrz |
Sune Jacobsen |
| Powierzchnia |
84,5 km²[1] |
| Populacja (01.01.2014) • liczba ludności |
|
| • gęstość |
13 os./km² |
| Numer kierunkowy |
+298 |
| Kod pocztowy |
FO-380, |
Adres urzędu: Varðagøta 8FO-380 Sørvágur | |
Położenie na mapie Wysp Owczych
| |
| 62°06′N 7°24′W/62,100000 -7,400000 | |
| Strona internetowa | |
Gmina zajmuje wschodnią część wyspy Vágar oraz wyspę Mykines, wraz z przybrzeżnymi wysepkami oraz szkierami. Zajmuje powierzchnię 84,5 km²[1].
Według danych na 1 stycznia 2014 gminę zamieszkuje 1 095 osób[2].
Historia
edytujW 1872 roku powstała Vága Prestagjalds kommuna, obejmująca obszar regionu Vágar[3]. W 1915 roku podzieliła się ona na cztery mniejsze gminy, w tym Sørvágs kommuna[3]. 1 stycznia 2005 roku przeprowadzono na Wyspach Owczych redukcję liczby gmin, wskutek czego do Sørvágs kommuna włączone zostały dwie jednostki administracyjne: Bíggjar kommuna (północno-zachodnia część wyspy Vágar) oraz Mykinesar kommuna (wyspa Mykines). Jej powierzchnia zwiększyła się ponad dwukrotnie[1][3].
Populacja
edytuj
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Obecnie gminę zamieszkuje 1 095 osób[2]. Współczynnik feminizacji wynosi tam ponad 98 (na 543 kobiety przypada 552 mężczyzn)[2]. 28% społeczeństwa stanowią osoby poniżej dwudziestego roku życia, natomiast 24,5% ludzie, którzy przekroczyli sześćdziesiąty rok życia[2]. Największą grupą w przedziałach dziesięcioletnich są osoby w wieku 40-49 lat (14,70%), drugą zaś ludzie w wieku 10-19 lat (14,34%)[2].
Liczba ludności gminy liczona jest od roku 1960 w ramach jej ówczesnych granic[3]. Wynosiła ona wówczas 928 ludzi i wzrastała (958 osób w 1970) do 1977, kiedy wyniosła 973 osoby[3]. Następnie zaobserwowano krótkotrwały spadek liczby mieszkańców (966 osób w 1983), która ostatecznie zaczęła rosnąć (968 ludzi w 1985) do 1 004 osób w 1990 roku[3][2]. W latach 90. Wyspy Owcze dotknął kryzys gospodarczy, przez który wielu mieszkańców zdecydowało się wyemigrować z archipelagu[4]. Populacja gminy Sørvágur zmniejszyła się do 911 osób w 1995 roku i 886 ludzi w 2000[2]. W roku 2005 po włączeniu innych jednostek administracyjnych liczba ludności wyniosła 1 081 i po krótkotrwałym okresie wzrostu (1 139 osób w 2005 roku) ponownie zaczęła maleć[2].
Polityka
edytujBurmistrzem gminy jest Sune Jacobsen z Partii Ludowej[5]. Prócz niego w gmina posiada sześciu radnych, wybieranych w wyborach powszechnych[5]. Ostatnie wybory samorządowe odbyły się w 2012 roku, a ich wyniki dla gminy Sørvágur przedstawiały się następująco[6]:
| Lista | Nazwa partii | Głosy | Procent | Mandaty | |
|---|---|---|---|---|---|
| A | Partia Ludowa (Fólkaflokkurin) | 356 | 52,28 | 4 | +2 |
| B | Partia Unii (Sambandsflokkurin) | 325 | 47,72 | 3 | 0 |
| Suma | 274 | 100 | 7 | 0 | |
| Lista A | Lista B | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Fólkaflokkurin | Sambandsflokkurin | ||||
| Nr | Kandydat | Głosy | Nr | Kandydat | Głosy |
| 1. | Sune Jacobsen | 133 | 1. | Vinjard Magnussen | 31 |
| 2. | Regin Jespersen | 13 | 2. | Thordis Skaalum | 43 |
| 3. | Randi Zachariasen | 14 | 3. | Súni F. Selfoss | 29 |
| 4. | Nancy Petsy Magnusdóttir | 11 | 4. | Ragnar í Haraldstovu | 40 |
| 5. | Jóhan Frói á Ørg | 45 | 5. | Marna Jacobsen | 31 |
| 6. | Jákup Suni Lauritsen | 46 | 6. | Jákup á Stongum | 43 |
| 7. | Jana Thomassen Egholm | 12 | 7. | Hugin Skaalum | 21 |
| 8. | Hendrik Tórsson Olsen | 43 | 8. | Helgi Mouritsen | 15 |
| 9. | Evan Nicolaj Hilmarsson | 12 | 9. | Barbara R. Mouritzen | 9 |
| 10. | Aimé Jacobsen | 26 | 10. | Barbara R. Mouritzen | 28 |
| Lista | 1 | Lista | 8 | ||
Frekwencja wyniosła 83,05% (z 820 uprawnionych zagłosowało 682 osoby)[6]. Oddano jedną pustą i żadnej błędnie wypełnionej karty do głosowania[6].
Miejscowości wchodzące w skład gminy Sørvágur
edytuj| Miejscowość | Liczba mieszkańców (01.01.2014)[2] | Krótki opis | Zdjęcie |
|---|---|---|---|
| Bøur | 73 | Położona na wybrzeżu, nieopodal szkieru Tindhólmur[7]. Znajduje się tam kościół drewniany z 1865 roku[8], a także stary cmentarz[9]. |  |
| Gásadalur | 15 | Z uwagi na położenie nad wysokim klifem mieszkańcy od początku istnienia miejscowości zajmują się rolnictwem, o czym świadczą między innymi ruiny gospodarstw z okresu średniowiecza - Við Garð oraz Gæsutoftir[9]. W roku 1940 zbudowano schody w dół klifu[10]. W 2004 roku zaś powstał tunel łączący miejscowość z pozostałą częścią wyspy, wcześniej można było się tam dostać jedynie pieszym szlakiem przez góry[10]. |  |
| Mykines | 13 | Podczas II wojny światowej mieściła się baza Royal Air Force, a liczba mieszkańców przekraczała 170 osób[11]. Znajduje się tam kościół z 1894 roku[12], a także szkoła z 1879[11]. Związany był z nią jeden z najbardziej znanych na Wyspach Owczych artystów Sámal Joensen Mikines[11]. Obecnie znajduje się tam wiele domów letniskowych[13]. |  |
| Sørvágur | 994 | Siedziba władz gminy. Znajduje się tam port lotniczy Vágar, jedyne lotnisko na Wyspach Owczych[14]. Badania archeologiczne wskazują, iż okolice miejscowości zamieszkiwane były już w roku 1000[15]. Tamtejszy kościół pochodzi z roku 1842[16]. Od 1952 roku działa tam najstarsza na archipelagu fabryka produkująca filety rybne[15]. Znajduje się tam także muzeum historyczne Sørvágs Bygdasavn[14]. |  |
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Kommunustøddir. Umhvørvisstovan. [dostęp 2015-02-18]. (far.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Population by gender, age and village/city, 1. January. Hagstova, 2014-01-01. [dostęp 2015-02-18]. (ang. • far.).
- ↑ a b c d e f g 3.36 Sørvágs kommuna. W: Frágreiðing um kommunur. T. I. Cz. II. Tórshavn: Landsstýrið, czerwiec 1998, s. 308 - 316. ISBN 99918-3-044-8. [dostęp 2015-02-18]. (far.).
- ↑ Współczesność. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owce - przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 30 - 32. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
- ↑ a b Bygdarráðslimir. Gmina Sørvágur. [dostęp 2015-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-18)]. (far.).
- ↑ a b c Kommunuval 2012 – Sørvágs kommuna. Kringvarp Føroya, 2012. [dostęp 2015-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-26)]. (far.).
- ↑ Bøur. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-02-18]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ J. P. Gregoriussen: Bøur. Fólkakirkjan. [dostęp 2015-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-18)]. (far.).
- ↑ a b Vágar. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owce - przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 84 - 85. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
- ↑ a b Gásadalur. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-02-18]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ a b c Mykines. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owce - przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 86 - 88. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
- ↑ J. P. Gregoriussen: Mykines. Fólkakirkjan. [dostęp 2015-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-18)]. (far.).
- ↑ Mykines. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-02-18]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ a b Vágar. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owce - przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 83 - 84. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
- ↑ a b Sørvágur. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-02-18]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ J. P. Gregoriussen: Sørvágur. Fólkakirkjan. [dostęp 2015-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-18)]. (far.).