Rozradowani pracownicy

Kongres Świadków Jehowy 1977

Rozradowani pracownicy – ogólnoświatowa seria kongresów (dużych spotkań religijnych), zorganizowanych przez Świadków Jehowy, które rozpoczęły się latem 1977 roku na półkuli północnej, a zakończyły się na początku 1978 roku na półkuli południowej.

Kongresy na świecie

edytuj

Czterodniowe kongresy odbyły się w przeszło 140 krajach.

Świadkowie Jehowy w Polsce pomimo obowiązującego od roku 1950 zakazu działalności, latem większymi grupami spotykali się w lasach, na jednodniowych tzw. konwencjach leśnych, na których przedstawiono główne punkty programu kongresu.

Niemieckojęzyczne kongresy odbyły się w Austrii (Graz, Linz), Niemczech (Berlin, Brema, Dortmund, Essen, Frankfurt n. M., Friedrichshafen, Hamburg, Hanower, Monachium, Münster, Neumünster, Norymberga, Offenburg (dwa), Passau, Saarbrücken), Szwajcarii (Berno, Montreux, Zürich) i Luksemburgu[1].

Przeszło 100 tysięcy osób spotkało się na serii 20 kongresów w różnych częściach Filipin[2].

Na czterech kongresach w Peru, zgromadziły się łącznie 28 063 osoby, z czego 636 zostało ochrzczonych[3].

W kongresie, który odbył się w grudniu 1977 roku w Dakarze w Senegalu, uczestniczyli Świadkowie Jehowy z Mali[4].

W grudniu 1977 roku na kongresie w Salwatorze Milton George Henschel z Ciała Kierowniczego wygłosił przemówienie dotyczące rozbudowy obiektów miejscowego Biura Oddziału. Po raz kolejny zgromadzenie zostało podzielone na dwa spotkania, które odbyły się w San Salvador. Łączna frekwencja wyniosła 13 615[5].

Na 108 kongresach w Stanach Zjednoczonych obecnych było 958 008 osób, ochrzczonych 7691 osób.

Ważne punkty programu

edytuj
  • Dramaty (przedstawienia kostiumowe):
    • Bóg jest niedaleko od każdego z nas
    • Czy służysz Bogu całą duszą?
    • Imię Jehowy ma być rozsławione po całej ziemi[6]
  • Wykład publiczny:
    • Jakim dobrodziejstwem może okazać się dla ciebie Królestwo Boże

W ostatnim punkcie programu poinformowano o wprowadzeniu „Kursu Służby Pionierskiej” „w celu przeszkolenia pełnoczasowych głosicieli Słowa Bożego”. W jednym z przemówień „jeszcze raz podkreślono wymaganie Jehowy co do świętości krwi”[7].

Kongres „zachęcił uczestników do podejmowania wzmożonych wysiłków w służbie Jehowy, które by świadczyły o prawdziwym docenianiu wszystkiego, co widzieli i słyszeli”.

Kampania informacyjna

edytuj

W miastach kongresowych, przed południem drugiego dnia kongresu zgromadzeni głosiciele wyruszali zapraszać mieszkańców na program.

Przypisy

edytuj
  1. 1977 – Bezirkskongreß: „Freudige Arbeiter” (Orte) [online], archiv-vegelahn.de (niem.).
  2. Rocznik Świadków Jehowy 2003 [online], jw.org.
  3. Rocznik Świadków Jehowy 1979 [online], jw.org, s. 231 (ang.).
  4. Rocznik Świadków Jehowy 1979 [online], jw.org, s. 255 (ang.).
  5. Rocznik Świadków Jehowy 1981 [online], jw.org, s. 127 (ang.).
  6. Jehovah’s Name to Be Declared in All the Earth [online], jw.org (ang.).
  7. Rocznik Świadków Jehowy 1997 [online], jw.org.

Bibliografia

edytuj