Republika Pskowska, właściwie Rzeczpospolita Pskowska (ros. Псковская республика) – średniowieczne państwo w północno-wschodniej Europie o ustroju samodzielnej republiki zbliżonej do ustroju Republiki Nowogrodzkiej, z której zachodniego terytorium się wyodrębniło.

Rzeczpospolita Pskowska
Псковская республика
1348–1510
Ustrój polityczny

republika

Stolica

Psków

Data powstania

1348

Data likwidacji

1510

Język urzędowy

cerkiewnosłowiański
staroruski

Religia dominująca

prawosławie

Mapa opisywanego kraju
Republika Pskowska w 1466 r.
brak współrzędnych

Historia

edytuj

Państwo ze stolicą w Pskowie, powstało 1348 roku na terytorium wchodzącym wcześniej w skład Republiki Nowogrodzkiej. W tym roku Nowogród w Układzie z Bolotowa uznał niepodległość Republiki Pskowskiej i nazwał go "swoim bratem młodszym".

W czasie panowania Władysława Jagiełły w sojuszu z Królestwem Polskim przeciwko Krzyżakom. Było też okresowo częścią luźnych unii polsko-litewsko-pskowsko-nowogrodzkiej i unii polsko-litewsko-pskowskiej. Stopniowo uzależniało się od Wielkiego Księstwa Moskiewskiego, gdy książęta pskowscy od 1399 roku byli namiestnikami Księstwa Moskiewskiego. Przejściowo podporządkowywane Litwie w 1406 i 1426 roku. W sojuszu z Republiką Nowogrodzką Psków próbował uniezależnić się od wpływów Moskwy za rządów książąt Wasyla (1448-55) i Aleksandra Czartoryskiego (1455-60).

Republika Pskowska istniała do roku 1510, gdy do Pskowa przybył wielki książę moskiewski Wasyl III i wcielił go do swojego księstwa, likwidując istniejące formy demokracji, poprzez zniesienie wieców i przymusowo deportując 300 najważniejszych rodzin pskowskich do Księstwa Moskiewskiego.

Ustrój

edytuj

Znacznie mniejsza od Republiki Nowogrodzkiej, posiadała podobny ustrój zarówno społeczny, jak i polityczny, z wiecem, który wybierał księcia i wyższych urzędników, jako głównym organem i Radą.