Reprezentacja Australii w piłce nożnej kobiet

Reprezentacja Australii w piłce nożnej kobiet – zespół biorący udział w imieniu Australii w zawodach piłkarskich. Zespół potocznie nazywany Matildas (od piosenki Waltzing Matilda). Sześciokrotne uczestniczki finałów mistrzostw świata. Dopiero podczas mistrzostw świata w Chinach w dziesiątym spotkaniu w historii udziału w mistrzostwach świata zwyciężyły reprezentacje Ghany. Dwukrotne uczestniczki turnieju olimpijskiego. Trzykrotny zdobywca Pucharu Narodów Oceanii, jednokrotny zdobywca Pucharu Azji oraz dwukrotny mistrz AFF.

Australia
Przydomek

Matildas

Związek

Football Federation Australia

Sponsor techniczny

Nike

Trener

Tony Gustavsson

Asystent trenera

Melissa Andreatta

Skrót FIFA

AUS

Ranking FIFA

12. (1888.93 pkt.)[a]

Zawodnicy
Najwięcej występów

Cheryl Salisbury (151)

Najwięcej bramek

Sam Kerr (61)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
 Australia 3:1 Nowa Zelandia 
(Sutherland, Australia; 6 października 1979)
Najwyższe zwycięstwo
 Australia 21:0 Samoa (USA) Samoa Amerykańskie
(Auckland, Nowa Zelandia; 9 października 1998)
Najwyższa porażka
Stany Zjednoczone USA 9:1  Australia
(Ambler, USA; 5 czerwca 1997)
Medale
Mistrzostwa Azji
złoto 2010
srebro 2006, 2014, 2018
brąz 1975
Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 15 marca 2024.

Historia

edytuj

W 1974 roku powstała Australian Women's Soccer Association - Australijskie Stowarzyszenie Piłki Nożnej Kobiet. Rok później pod skrzydłami tej organizacji zespół Australii uczestniczył w rozgrywkach o pierwszy Puchar Azji[1]. Zawodniczki zajęły trzecie miejsce po tym jak m.in. w meczu półfinałowym przegrały z późniejszym zdobywca trofeum Nową Zelandią.

Australia swoje pierwsze oficjalne spotkanie rozegrała na Seymour Shaw Park 6 października 1979 roku. Pierwszym trenerem zespołu został Jim Selby. Brak środków przeznaczonych na żeńską reprezentację Australii spowodowały, iż pierwsze osiem meczów reprezentacja zagrała z Nową Zelandią[2].

W odbywającym się w Nowej Kaledonii pierwszy Puchar Narodów Oceanii w 1983 roku zawodniczki australijskie zajęły drugie miejsce przegrywając w finale po dogrywce z Nową Zelandią. W dwóch kolejnych turniejach uczestniczyła również reprezentacja Tajwanu. W 1986 właśnie z nimi Australijki przegrały finałowe spotkanie.

W latach 1987 i 1988 zespół uczestniczył w turniejach na Tajwanie i w Chinach, dzięki czemu po raz pierwszy zmagały się z amerykańskimi oraz europejskimi drużynami. W 1989 były po raz pierwszy gospodyniami turnieju o Puchar Narodów Oceanii, jednak zajęły nie zakwalifikowały się do finałowego spotkania, zajmując ostatecznie trzecie miejsce. Kolejny turniej był jednocześnie kwalifikacjami do pierwszych mistrzostw świata. Australijki zajęły drugie miejsce przegrywając bilansem bramkowym z Nową Zelandią. Cztery lata później w ten sam sposób zakwalifikowały się Australijki. Jednak podczas turnieju finałowego przegrały wszystkie trzy mecze fazy grupowej i zakończyły rywalizację na ostatnim miejscu w grupie. W dwóch ostatnich występach w Pucharze Narodów Oceanii przed wyjściem z Oceania Football Confederation (OFC), Australijki zdobyły dwa złote medale. W międzyczasie uczestniczył w mistrzostwach świata w 1999 i 2003 roku oraz na igrzyskach olimpijskich w 2000 roku. Jednak w żadnej z tych imprez nie odniosły nawet jednego zwycięstwa. Dopiero podczas igrzysk w Atenach odniosły pierwsze zwycięstwo w ogólnoświatowym turnieju rangi mistrzowskiej, zwyciężając z gospodyniami oraz zremisowały z Amerykankami (późniejszymi mistrzyniami). Te wyniki dały awans do ćwierćfinału, jednak tam przegrały ze Szwedkami.

Przejście federacji do AFC

edytuj

Od 2006 roku drużyna należy do Azjatyckiej Federacji Piłkarskiej (AFC). W swoim pierwszym udziale po akcesji do AFC w Pucharze Azji, zdobyły srebrny medal. Nie tracąc w drodze do finału żadnej bramki. Dopiero w finale Chinki zdołały pokonać bramkarkę Australii.

W 2007 po raz pierwszy uczestniczyły w ćwierćfinałach mistrzostw świata. Pierwszy raz miało to miejsce w Chinach. Podczas tego turnieju po raz pierwszy zwyciężyły w tych rozgrywkach. W dziesiątym spotkaniu w historii udziału w mistrzostwach świata zwyciężyły reprezentacje Ghany[3], następnie dwukrotnie zremisowały, dzięki czemu z pięcioma punktami awansowały do fazy pucharowej. W ćwierćfinale przegrały jednak z Brazylią.

 
Zespół Australii w 2009 w meczu przeciwko Włoszkom.

Rok później zdobyły trzecie miejsce w rozgrywkach o Pucharu Azji. W 2010 roku po raz pierwszy sięgnęły po Puchar Azji zwyciężając w finale po serii rzutów karnych Koreę Północną. Turniej był kwalifikacjami do mistrzostw świata. W Niemczech odniosły dwa zwycięstwa w fazie grupowej i jedną porażkę, co dało im awans do ćwierćfinałów, w którym ponownie przegrały. Tym razem ze reprezentacją Szwecji.

W 2014 roku w Pucharze Azji nie udało się obronić tytułu. Australijki awansowały do finału, przegrywając go z Japonkami po bramce Iwashimizu. Cztery lata później Australijki znów dotarły do finału Pucharu Azji, ponownie przegrywając w nim z Japonią. Mistrzostwa Świata 2019 we Francji zakończyły na 1/8 finału.

Udział w międzynarodowych turniejach

edytuj

Igrzyska olimpijskie

edytuj
Udział w Igrzyskach Olimpijskich
Rok Kwalifikacje Wynik
  1996 Nie zakwalifikowała się
  2000 Gospodarz Faza grupowa
  2004 Awans Ćwierćfinał
  2008 Nie zakwalifikowała się
  2012
  2016 Awans Ćwierćfinał
  2020 Awans IV miejsce
  2024
  2028

Mistrzostwa świata

edytuj
Udział w mistrzostwach świata
Rok Wynik M W R* P B+ B- +/-
  1991 Nie zakwalifikowała się
  1995 Faza grupowa 3 0 0 3 3 13 -10
  1999 Faza grupowa 3 0 1 2 3 7 -4
  2003 Faza grupowa 3 0 1 2 3 5 -2
  2007 Ćwierćfinał 4 1 2 1 9 7 +2
  2011 Ćwierćfinał 4 2 0 2 6 7 -1
  2015 Ćwierćfinał 5 2 1 2 5 5 0
  2019 1/8 finału 4 2 1 1 9 6 +3
Razem 7/8 26 7 6 13 38 50 -12

Puchar Azji

edytuj
Udział w Pucharze Azji
Rok Wynik M W R* P B+ B- +/-
  1975 Brązowy medal 4 2 0 2 12 6 +6
  2006 Wicemistrz 6 4 2 0 15 2 +13
  2008 Czwarte miejsce 5 2 0 3 7 9 -2
  2010 Mistrzostwo 5 4 0 1 7 3 +4
  2014 Wicemistrz 5 3 1 1 9 5 +4
  2018 Wicemistrz 5 1 3 1 11 4 +7
Razem 5/5 30 16 6 8 61 29 +32

Przypisy

edytuj
  1. Karel Stokkermans, Mark Cruickshank, Sergey Fadeyev, Tom Lewis, Reik Garin: Asian Women's Championship. rsssf.com. [dostęp 2014-01-16]. (ang.).
  2. Williams 2007 ↓, s. 157.
  3. AAP: Matildas give Ghana a history lesson after 12 years' study. smh.com.au. [dostęp 2007-09-13]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Jean Williams: A Beautiful Game: International Perspectives on Women's Football. Berg Publishers, 2007. ISBN 978-1845206758.