Ram (album)
Ram – drugi solowy album studyjny Paula McCartneya, wydany w 1971 roku. Album sygnowany był jako „Paul McCartney & Linda McCartney”, gdyż Linda jest współautorem niektórych piosenek oraz brała udział w nagrywaniu muzyki. Była to także swoista odpowiedź Paula na poczynania Johna Lennona, który zaangażował się w wiele projektów wraz z żoną (Yoko Ono).
Wykonawca albumu studyjnego | ||||
Paul i Linda McCartney | ||||
Wydany | ||||
---|---|---|---|---|
Nagrywany |
listopad 1970 – początek 1971 | |||
Gatunek | ||||
Długość |
43:15 (51:27 wersja zremasterowana) | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
|
Okoliczności powstania i charakterystyka albumu
edytujGdy tylko płyta McCartney się ukazała, odniosła bardzo duży sukces. Tymczasem Paul wraz z żoną udali się na długie wakacje i spędzili dużo czasu na swojej farmie w Szkocji. Był to okres, w którym Paul, z udziałem Lindy, komponował nowe piosenki na przyszły album. Zdecydowali jednak, że zmienią miejsce nagrywania piosenek i jesienią wylecieli do Nowego Jorku. Tam odbył się casting, który wyłonił przyszły zespół: Denny Seiwell – perkusja, Dave Spinozza – gitara Hugh McCracken – gitara. Pomimo tego, że projekt był wspólny głos Lindy stanowił jedynie tło dla głosu Paula. Sesje były bardzo owocne. Jedną z piosenek powstałą podczas tych sesji była Dear Friend, która została zamieszczona na następnym albumie Wild Life będącym debiutem grupy Wings.
Na początku 1971 roku projekt został skończony wraz z singlem z piosenkami nie wydanymi na albumie Another Day/Oh Woman, Oh Why. Był to pierwszy singel od czasów rozpadu The Beatles. W maju Ram został wydany. Album jest utrzymany w atmosferze pewności siebie i świetnego nastroju. Warto podkreślić, że Paul cały czas czuł ból po rozpadzie The Beatles. W związku z tym uznał za stosowne umieścić parę subtelnych kpin wobec Johna Lennona. Można to usłyszeć szczególnie w piosence Too Many People. John odebrał to jako atak na swoją osobę. Także piosenka Dear Boy, w której Paul wylicza co stracił po odejściu z zespołu, oraz piosenka The Back Seat Of My Car, a szczególnie tekst: Wierzymy, że nie możemy się mylić, miały być zaczepką w stronę Lennona i Yoko. Warto podkreślić, że według Paula piosenka Dear Boy była nagrywana z myślą o pierwszym mężu Lindy, a nie o Lennonie. Na odpowiedź ze strony Johna nie trzeba było długo czekać, bo na albumie Imagine zamieszczono piosenkę How Do You Sleep?.
Wiążąc wielkie nadzieje z albumem McCartneyowie byli zdruzgotani chłodnym przyjęciem Ram przez krytykę, której album się nie spodobał. To przykre odczucie było jednak „zmywane” przez falę komercyjnego sukcesu Ram. Album osiągnął 1. miejsce w Wielkiej Brytanii i 2. w USA, gdzie spędził ponad 5 tygodni w Top 10 i uzyskał status platynowej płyty. Jednak ciągłe szorstkie recenzje w prasie zaszokowały Paula. Do tego stopnia, że zaczął rozważać założenie w to lato zespołu, którego byłby liderem.
Z perspektywy czasu możemy dojść do wniosku, że reputacja Paula jako osoby, która oficjalnie rozwiązała The Beatles, została znacznie osłabiona. Wobec tego większość z jego projektów niesłusznie otrzymywała bardzo nieprzychylne recenzje. Sytuacja zmieniła się dopiero po wydaniu albumu Band on the Run w 1973 roku. Jednakże pomimo wcześniejszej krytyki, Ram został doceniony w późniejszych latach i wypracował sobie miano jednego z najlepszych albumów w historii muzyki.
Lista utworów
edytujWszystkie piosenki napisane przez McCartneya i Lindę McCartney (prócz wyróżnionych w nawiasach)
Edycja oryginalna
edytuj- Too Many People – 4:10 (Paul McCartney)
- jedna z piosenek, która została odebrana przez Johna Lennona jako atak na jego osobę
- 3 Legs – 2:48 (Paul McCartney)
- Ram On – 2:28 (Paul McCartney)
- Dear Boy – 2:13
- jedna z piosenek, która została odebrana przez Johna Lennona jako atak na jego osobę
- Uncle Albert/Admiral Halsey – 4:55
- jeden z wujków Paula nazywał się Albert
- Smile Away – 3:53 (Paul McCartney)
- Heart Of The Country – 2:22
- Monkberry Moon Delight – 5:22
- Eat at Home – 3:20
- Long Haired Lady – 6:05
- Ram On – 0:55 (Paul McCartney)
- zawiera zaimprowizowaną wersję piosenki Big Barn Bed, która ostatecznie trafiła na następny album Red Rose Speedway
- Back Seat of My Car – 4:28 (Paul McCartney)
- jedna z piosenek, która została odebrana przez Lennona jako atak na jego osobę
Edycja zremasterowana
edytujW 1993 roku Ram został zremasterowany i wydany na nośniku CD jako część serii The Paul McCartney Collection. Jako bonusy dodano dwa przeboje Another Day i Oh Woman, Oh Why
- Too Many People – 4:10 (Paul McCartney)
- jedna z piosenek, która została odebrana przez Johna Lennona jako atak na jego osobę
- 3 Legs – 2:48 (Paul McCartney)
- Ram On – 2:28 (Paul McCartney)
- Dear Boy – 2:13
- jedna z piosenek, która została odebrana przez Johna Lennona jako atak na jego osobę
- Uncle Albert/Admiral Halsey – 4:55
- jeden z wujków Paula nazywał się Albert
- Smile Away – 3:53 (Paul McCartney)
- Heart Of The Country – 2:22
- Monkberry Moon Delight – 5:22
- Eat at Home – 3:20
- Long Haired Lady – 6:05
- Ram On – 0:55 (Paul McCartney)
- zawiera zaimprowizowaną wersję piosenki Big Barn Bed, która ostatecznie trafiła na następny album Red Rose Speedway
- Back Seat of My Car – 4:28 (Paul McCartney)
- jedna z piosenek, która została odebrana przez Johna Lennona jako atak na jego osobę
- Another Day (bonus) – 3:44
- Oh Woman, Oh Why (bonus) – 4:34 (Paul McCartney)
Nagrody oraz pozycja na listach przebojów
edytujKolorem pomarańczowym zaznaczono singel niealbumowy.
Kolorem błękitnym zaznaczono singel niealbumowy, ale przynajmniej jedną ze stron zamieszczono już na reedycjach.
Single
Album
Data wydania | nazwa albumu | UK Lista | US Lista | Certyfikat |
---|---|---|---|---|
28 maja 1971 r. | Ram | 1 (2 tyg.) (24 tyg.) |
2 (37 tyg.) |
(US) platynowa płyta |
Album Ram doszedł do 1. miejsca w Wielkiej Brytanii i do 2. miejsca w USA. Płyta osiągnęła status platynowej płyty. Pierwszy promujący nowy album singel z piosenkami nie wydanymi na albumie „Another Day” doszedł do 1. miejsca na brytyjskich listach przebojów i do 5. miejsca w USA. Piosenka „Uncle Albert – Admiral Halsey” doszła do 1. miejsca w USA. Natomiast singel „Back Seat of My Car” zaledwie do 39. miejsca w Wielkiej Brytanii.
- Piosenka „Uncle Albert – Admiral Halsey” wygrała nagrodę Grammy w kategorii: „Best Instrumental Arrangement Accompanying Vocalist(s)/Best Background Arrangement”.
Wideografia
edytujTeledyski:
- 3 Legs
- Heart Of The Country
Twórcy
edytuj- Paul McCartney – śpiew, gitara akustyczna, gitara basowa, pianino, keyboard
- Linda McCartney – śpiew, keyboard
- Dave Spinoza – gitary
- Hugh McCracken – gitary
- Denny Seiwell – perkusja
Przypisy
edytuj- ↑ a b Paul And Linda McCartney – Ram. Discogs. [dostęp 2020-11-18]. (ang.).
- ↑ Paul McCartney & Linda McCartney – Ram. Album of the Year. [dostęp 2023-12-06]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Ram – Paul McCartney / Linda McCartney. AllMusic. [dostęp 2023-12-06]. (ang.).
- ↑ Raj Dayal: Paul McCartney: Ram (Deluxe Edition). American Songwriter. [dostęp 2023-12-06]. (ang.).
- ↑ Jody Rosen: Paul McCartney: Ram. Blender. [dostęp 2023-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-06)]. (ang.).
- ↑ Robert Christgau: Consumer Guide ’70s: M. robertchristgau.com. [dostęp 2023-12-06]. (ang.).
- ↑ Jayson Greene: Ram: Paul McCartney / Linda McCartney. Pitchfork. [dostęp 2023-12-06]. (ang.).
- ↑ (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 527. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
- ↑ Simon Vozick-Levinson: Ram: Deluxe Edition. Rolling Stone. [dostęp 2023-12-06]. (ang.).
- ↑ David Quantick: Paul McCartney - Ram (reissue). Uncut. [dostęp 2023-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-05)]. (ang.).