Puszcza Notecka
Puszcza Notecka – Leśny Kompleks Promocyjny Puszcza Notecka został utworzony zarządzeniem Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych 14 X 2004 r. Obejmuje swoim zasięgiem nadleśnictwa: Potrzebowice, Wronki, Krucz (RDLP Piła), Sieraków, Oborniki (RDLP Poznań), Karwin, Międzychód i Skwierzyna (RDLP Szczecin). Stanowi wielki kompleks leśny w Kotlinie Gorzowskiej zajmujący około 1372 km² i porastający wydmowy obszar międzyrzecza warciańsko-noteckiego. Ciągnie się na długości ponad 100 km od Santoka i Skwierzyny na zachodzie po Oborniki i Rogoźno na wschodzie przy średniej szerokości 20 km.
 Bór sosnowy w pobliżu Miałów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Data utworzenia | |
| Powierzchnia |
1372,29 km² |
| Obszary chronione | |
| Dyrekcja | |
Położenie na mapie Polski  | |
 52°46′30,4″N 16°07′04,9″E/52,775111 16,118028
| |
Charakterystyka
edytujKrajobraz puszczy urozmaicają potężne wały wydm, które tworzą labirynt dolin i pagórków.
Wysokość wydm wynosi średnio ok. 20 m, często jednak przekracza 30 m, a największą osiąga na Wielkiej Sowie – 42 m wysokości względnej i 93 m n.p.m.
Centrum Puszczy to tereny ubogie w wodę, natomiast na pograniczu, nad Wartą i Notecią, zgrupowały się jeziora rynnowe stanowiące urozmaicenie, tzw. akcent w „morzu piasków”.
Drzewostan w puszczy pochodzi w zdecydowanej większości ze sztucznych nasadzeń zapoczątkowanych na dużą skalę w II poł. XIX w. Podstawową część stanowią jednolite co do gatunku i wieku ok. 70-letnie[a] drzewostany sosnowe, miejscami z nikłą domieszką brzozy pokrywając ubogie obszary sandrów i wydm, zasadzone po inwazji motyla strzygoni choinówki, która zniszczyła puszczę w latach 1922–1924. Ocalałe resztki starszego lasu, ok. 120–130 letniego[a], znajdują się m.in. w rezerwacie Cegliniec. Za najstarsze drzewo puszczy uchodzi dąb Józef rosnący w Marianowie (w pobliżu Sierakowa).
10 sierpnia 1992 roku w Puszczy Noteckiej wybuchł ogromny pożar w którym spłonęło 57,7 km² (5770 ha) lasu.
Ochrona przyrody
edytujNa terenie puszczy znajduje się 16 rezerwatów m.in.:
| Nadleśnictwo | nazwa rezerwatu | pow. w ha | rok utworzenia |
|---|---|---|---|
| Sieraków | Buki nad Jeziorem Lutomskim[1] | 55,17 | 1958 |
| Sieraków | Cegliniec[1] | 4,31 | 1960 |
| Sieraków | Mszar nad Jeziorem Mnich[1] | 6,04 | 1967 |
| Sieraków | Czaple Wyspy[1] | 7,14 | 1957 |
| Sieraków | Bukowy Ostrów[1] | 77,92 | 2006 |
| Oborniki | Dołęga[1] | 1,17 | 1958 |
| Oborniki | Świetlista Dąbrowa[1] | 79,53 | 1998 |
| Oborniki | Promenada[1] | 4,40 | 1987 |
| Oborniki[b] | Słonawy[2] | 2,92 | 1957 |
| Oborniki[b] | Wełna[2] | 9,55 | 1959 |
| Karwin | Czaplenice[3] | 7,59 | 1959 |
| Karwin | Czaplisko[3] | 2,85 | 1959 |
| Karwin | Lubiatowskie Uroczyska[3] | 188,42 | 2000 |
| Karwin | Łabędziniec[3] | 2,90 | 1959 |
| Karwin | Goszczanowskie Źródliska[3] | 22,61 | 2009 |
| Międzychód | Bagno Leszczyny[4] | 4,04 | 2009 |
| Międzychód | Kolno Międzychodzkie[4] | 14,77 | 1959 |
| Krucz | Wilcze Błoto[5] | 3,27 | 1968 |
| Krucz | Bagno Chlebowo[5] | 4,63 | 1959 |
Mapa
edytuj
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h Rezerwaty przyrody – LKP Puszcza Notecka – Lasy Państwowe [online], www.poznan.lasy.gov.pl [dostęp 2018-03-22] (pol.).
- ↑ a b Rezerwaty przyrody – Nadleśnictwo Oborniki – Lasy Państwowe [online], www.oborniki.poznan.lasy.gov.pl [dostęp 2018-03-23] (pol.).
- ↑ a b c d e Rezerwaty przyrody – Nadleśnictwo Karwin – Lasy Państwowe [online], www.karwin.szczecin.lasy.gov.pl [dostęp 2018-03-22] (pol.).
- ↑ a b Rezerwaty przyrody – Nadleśnictwo Międzychód – Lasy Państwowe [online], www.miedzychod.szczecin.lasy.gov.pl [dostęp 2018-03-22] (pol.).
- ↑ a b Rezerwaty przyrody – Nadleśnictwo Krucz – Lasy Państwowe [online], www.krucz.pila.lasy.gov.pl [dostęp 2018-03-22] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Paweł Anders, Władysław Kusiak: Puszcza Notecka. Przewodnik krajoznawczy. Poznań: Oficyna wydawnicza G&P, 2005. ISBN 83-7272-109-2.
- Puszcza Notecka w Słowniku historyczno-geograficznym ziem polskich w średniowieczu