Port Drzewny w Toruniu

Port Drzewny w Toruniu – pierwotnie jeden z największych portów wiślanych, obecnie 65-hektarowy akwen rekreacyjny. Basen portowy liczy 1,8 km długości, 350 m szerokości. Wejście do portu ma długość 1,5 km i szerokość ok. 60 m.

Port Drzewny w Toruniu

Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Miejscowość	Toruń
Typ portu	śródlądowy, rzeczny
Data powstania	1909
Powierzchnia portu	65 ha
Położenie na mapie Torunia Port Drzewny w Toruniu
Położenie na mapie Polski Port Drzewny w Toruniu
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Port Drzewny w Toruniu
53°00′56″N 18°30′09″E

Port uruchomiono w 1909 roku, choć plany jego utworzenia powstały dwadzieścia lat wcześniej. Port ulokowano ok. 6,5 km na zachód od Starego Miasta. Port miał stworzyć odpowiednie warunki dla spławianego Wisłą drewna, jego przechowywania zimą i obróbki tartacznej. Plac rozładunku i przeładunku drewna, tartak oraz warsztaty remontowe małych rzecznych jednostek pływających mieściły się przy północnej nabrzeżu portu. Obecnie na ich miejscu mieszczą się: Kościół Najświętszej Maryi Panny Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II, Muzeum Pamięć i Tożsamość im. św. Jana Pawła II, Akademia Kultury Społecznej i Medialnej, Toruńskie Zakłady Urządzeń Okrętowych „Towimor”.

Po włączeniu Torunia do Polski w 1920 roku znaczenie portu zaczęło upadać. W 1923 roku powołano spółkę Port Drzewny przy Starym Toruniu. W 1928 roku władze miasta sfinansowane przy Porcie domy osiedlowe. W 1962 roku zlikwidowano żeglugę przy porcie. Baza magazynowa i tabor pływający przeniesiono do Portu Zimowego.

Zobacz też

• Transport i infrastruktura rzeczna w Toruniu

Bibliografia

• Katarzyna Kluczwajd: Toruń tylko zaplanowany. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy, 2022. ISBN 978-83-7729-703-2.