Pierluigi Marzorati

Pierluigi Marzorati
	rozgrywający
Pseudonim	Pierlo
Data i miejsce urodzenia	12 września 1952 ; Figino Serenza
Wzrost	187 cm
Masa ciała	91 kg
	Kariera
Aktywność	1969–1991, 2006
Kariera klubowa
Kariera reprezentacyjna
Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa Europy
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pierluigi Marzorati (ur. 12 września 1952 w Figino Serenza) – włoski koszykarz, z reprezentacją Włoch zdobywca srebrnego medalu na Igrzyskach Olimpijskich 1980 w Moskwie oraz złotego medalu Mistrzostw Europy w roku 1983. Rozegrał w barwach swojego kraju 278 spotkań, zdobywając 2209 punktów.

Jeden z kluczowych graczy włoskiego Pallacanestro Cantù (debiut w 1969), w którym spędził całą klubową karierę, grając z numerem 14. Zdobywca 2 tytułów mistrza Włoch oraz wielokrotny triumfator rozgrywek międzynarodowych. W Serie A zagrał 692 mecze i zdobył 8659 punktów^[1].

28 kwietnia 1991 zakończył karierę koszykarską.

8 października 2006, w wieku 54 lat, wystąpił z okazji siedemdziesięciolecia zespołu Cantù przeciwko Benettonowi Treviso^[1]. Grając półtorej minuty w meczu ligi włoskiej został najstarszym koszykarzem w historii, który zagrał w oficjalnych rozgrywkach. Został także pierwszym graczem, który wystąpił na boisku w pięciu różnych dziesięcioleciach.

12 września 2007 Marzorati został przyjęty w poczet galerii sław koszykówki - FIBA Hall of Fame^[1].

Osiągnięcia

Reprezentacja Włoch

Mistrz Europy: 1 (1983)^[1]
Wicemistrz Igrzysk Olimpijskich: 1 (1980)^[1]
Brązowy medal mistrzostw Europy: 3 (1971, 1975, 1985)^[1]

łącznie:

Udział w Igrzyskach Olimpijskich: 4 (1972, 1976, 1980, 1984)^[1]
Udział w mistrzostwach Europy: 8 (1971, 1973, 1975, 1977, 1979, 1981, 1983, 1985)^[1]
Udział w mistrzostwach świata: 2 (1978, 1986)^[1]

Klubowe

Mistrzostwo Włoch: 2 (1974/75, 1980/81)^[1]
Wicemistrzostwo Włoch: 1 (1980)
Puchar Mistrzów: 2 (1981/82, 1982/83)^[1]
Puchar Zdobywców Pucharów: 4 (1976/77, 1977/78, 1978/79, 1980/81)^[1]
Puchar Koracza: 4 (1972/73, 1973/74, 1974/75, 1990/91)^[1]
Puchar Interkontynentalny: 2 (1974/75, 1981/82)^[1]
Finalista Pucharu Interkontynentalnego: 1 (1983)
Finalista Pucharu Koracia: 1 (1989)
Finalista Pucharu Saporty: 1 (1980)
3. miejsce w rozgrywkach Euroligi (1984)

Indywidualne

6-krotny uczestnik FIBA All-Star Games (1974–1977, 1981, 1982)
Laureat nagrody Mr Europa Player of the Year (1976)^[2]
Wybrany do FIBA’s 50 Greatest Players
Wybrany 50 Greatest Euroleague Contributors (2008)
Wybrany do FIBA Hall of Fame (2007)^[1]
Lider ligi włoskiej w asystach (1980)
Klub Pallacanestro Cantù zastrzegł należący do niego numer 14 (1991)^[1]
Wybrany do włoskiej Galerii Sław Koszykówki (2007)

Zobacz też

Medaliści olimpijscy w koszykówce

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Pierluigi Marzorati – halloffame.fiba.com. halloffame.fiba.com. [dostęp 2014-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 marca 2012)]. (ang.).
↑ EUROPEAN PLAYER OF THE YEAR. ciuff.it. [dostęp 2015-04-21]. (wł.).

Linki zewnętrzne

Sylwetka zawodnika na stronie klubu (wł.)
Kariera Marzoratiego (wł.)
Informacje o graczu na lariosport.it (wł.)
Profil gracza na stronie galerii gwiazd FIBA. halloffame.fiba.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-19)]. (ang.).
Profil gracza na Euroligue.net (ang.)

[hall-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Pierluigi Marzorati – halloffame.fiba.com. halloffame.fiba.com. [dostęp 2014-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 marca 2012)]. (ang.).

[2] EUROPEAN PLAYER OF THE YEAR. ciuff.it. [dostęp 2015-04-21]. (wł.).

[1]

[2]