Peter McKeefry

nowozelandzki duchowny katolicki, kardynał

Peter Thomas Bertram McKeefry (ur. 3 lipca 1899 w Greymouth, diecezja Christchurch, zm. 18 listopada 1973 w Wellington), nowozelandzki duchowny katolicki, arcybiskup Wellington, kardynał.

Peter McKeefry
Kardynał prezbiter
Pastor bonus esto
Kraj działania

Nowa Zelandia

Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1899
Greymouth

Data i miejsce śmierci

18 listopada 1973
Wellington

Miejsce pochówku ?
Arcybiskup Wellington
Okres sprawowania

1954–1973

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

3 kwietnia 1926

Nominacja biskupia

12 czerwca 1947
arcybiskup koadiutor Wellington
arcybiskup tytularny Derco

Sakra biskupia

19 października 1947

Kreacja kardynalska

28 kwietnia 1969
Paweł VI

Kościół tytularny

Immacolata al Tiburtino

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

19 października 1947

Konsekrator

Norman Thomas Gilroy

Współkonsekratorzy

Thomas O’Shea
James Michael Liston

Życiorys

edytuj

Studiował w Seminarium Krzyża Świętego w Mosgiel oraz w Papieskim Athenaeum De Propaganda Fide w Rzymie. 3 kwietnia 1926 w Rzymie przyjął święcenia kapłańskie. Pracował jako duszpasterz w diecezji Auckland, był sekretarzem lokalnego biskupa oraz szefem gazety diecezjalnej. W latach 19361939 był specjalnym korespondentem wojennym w Hiszpanii.

12 czerwca 1947 został mianowany arcybiskupem tytularnym Derco, z obowiązkami koadiutora Wellington; przyjął sakrę biskupią 19 października 1947. Udzielił jej kardynał Norman Thomas Gilroy z Sydney. Został arcybiskupem Wellington 9 maja 1954, był także przewodniczącym Konferencji Episkopatu Nowej Zelandii. Brał udział w Soborze Watykańskim II (19621965) oraz obradach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie (1967, 1969, 1971). W czasie soboru prezentował bardzo konserwatywne poglądy, był przeciwny językom narodowym w liturgii.

28 kwietnia 1969 został wyniesiony do godności kardynalskiej przez papieża Pawła VI. Otrzymał tytuł prezbitera Immacolata al Tiburtino. Był pierwszym kardynałem pochodzącym z Nowej Zelandii. Nawet jako kardynał żył bardzo skromnie. Pracował najczęściej do późnych godzin nocnych i niewiele sypiał. Zmarł nagle podczas rozmowy telefonicznej z papierosem między palcami, był bowiem nałogowym palaczem. Pochowany na jednym z cmentarzy w Wellington.

Bibliografia

edytuj