Peter Bander van Duren

Peter Bander van Duren, wcześniej Hans Peter Bander (ur. 30 lipca 1930 w Kolonii, zm. 21 kwietnia 2004 w Londynie) – brytyjski nauczyciel i wykładowca akademicki specjalizujący się w psychologii. Autor, redaktor i wydawca książek z dziedziny psychologii, heraldyki i falerystyki.

Peter Bander van Duren

Państwo działania	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	30 lipca 1930 Kolonia, Niemcy
Data i miejsce śmierci	21 kwietnia 2004 Londyn, Wielka Brytania
Doktor filozofii (Phd)
Specjalność: psychologia kryminalna
Alma Mater	Uniwersytet w Kolonii
Doktorat	1957 – psychologia Uniwersytet w Kolonii
Doktor honoris causa Polski Uniwersytet Na Obczyźnie – 1989
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	University of Cambridge
Wydział	Religious & Moral Education
Stanowisko	head of department, senior lecturer
Okres zatrudn.	1966–1970
Wydawca
Wydawnictwo	Van Duren Publications
Okres spraw.	1973–1993
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się w 1930 roku w niemieckiej Kolonii jako jedyny syn Johana Bandera i Klary Agnes, z domu van Duren. Jego ojciec pracował jako wysokiej rangi urzędnik Deutsche Post, lecz po wybuchu II wojny światowej został przez rodaków zesłany na Spitsbergen w Norwegii, za odmowę pracy w okupowanej przez Niemców Belgii, gdzie przebywał całkowicie odseparowany od rodziny przez 6 lat. Jego żonę i syna przymusowo umieszczono na terenie okupowanej Polski, po czym Petera odebrano matce i umieszczono w nazistowskiej akademii w okupowanej Czechosłowacji, gdzie był jedynym studentem, którego rodzice nie należeli do NSDAP.

Po ucieczce ze szkoły usiłował przedostać się z powrotem do matki, lecz szczęśliwym zrządzeniem losu spotkał ją w Lipsku i do końca wojny mieszkali w hotelu w miejscowości Alexisbad w Saksonii-Anhalcie.

Po wojnie, w 1952, ukończył Humboldt-Gymnasium w rodzinnym mieście, a następnie uzyskał magisterium z psychologii i doktorat z psychologii kryminalnej na miejscowym uniwersytecie. Do Wielkiej Brytanii wyemigrował w 1957, gdzie pracował z sukcesami jako nauczyciel w dwóch liceach dla trudnej młodzieży w Londynie do 1963 roku.

W 1962 uzyskał brytyjskie obywatelstwo, a w rok później założył szkołę językową. Od 1965 pracował jako wykładowca przedmiotu Religious Education w Wall Hall College, będącym częścią University of Cambridge. Wkrótce został tam kierownikiem nowego wydziału Religious & Moral Education i mianowany starszym wykładowcą w 1966. Był też autorem dwóch podręczników do liceum, traktujących o moralności (One for the Road 1966) oraz o relacjach międzyludzkich (Two for the Road 1967), co rozpoczęło jego karierę jako autora i redaktora książek.

W 1970 zakończył pracę na uniwersytecie i zatrudnił się w wydawnictwie Colin Smythe. W 1973 założył własne wydawnictwo „Van Duren Publications”, wydające książki w dziedzinie psychologii, a od 1976 również z dziedziny heraldyki i falerystyki katolickiej i papieskiej, m.in. współpracując z arcybiskupem Igino Eugenio Cardinale (delegatem apostolskim do Wielkiej Brytanii w 1963 roku, nuncjuszem apostolskim Wspólnoty Europejskiej w latach 1970-1983) oraz arcybiskupem Brunonem Bernhardem Heimem (pronuncjuszem apostolskim do Wielkiej Brytanii w latach 1973-1985). Do 1976 publikował jako Peter Bander, a później jako Peter Bander van Duren. Był międzynarodowym znawcą papieskich, państwowych, katolickich i domowych orderów. W 1993 zakończył działalność wydawnictwa i publikował dalej w Colin Smythe Ltd. Zmarł w 2004 w wieku 74 lat po dwuletnich zmaganiach z nowotworem układu krwiotwórczego.

Odznaczenia i tytuły honorowe

Chronologicznie

• 1981 – Kawaler Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego (order domowy dynastii Burbonów z Obojga Sycylii)
• 1982 – Komandor Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego (papieski)
• 1985 – Krzyż Zasługi ze Srebrną Gwiazdą Zakonu Bożogrobców
• 1986 – Komandor Orderu Pro Merito Melitensi Zakonu Maltańskiego
• 1987 – Komandor Orderu Świętego Jana Jerozolimskiego (Wielka Brytania)
• 1988 – Złoty Medal Międzywyznaniowy (od International Council of Christians and Jews)
• 1988 – Komandor z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (Polska, Rząd RP na uchodźstwie)
• 1989 – Komandor Orderu Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny z Vila Viçosa (order domowy dynastii Bragança z Portugalii)
• 1989 – doctor honoris causa Polskiego Uniwersytetu Na Obczyźnie (Londyn)
• 1990 – Krzyż Wielki Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego (order domowy dynastii Burbonów z Obojga Sycylii)
• 1991 – tytuł szlachecki Fidalgo Cavaleiro (dynastia Braganza z Portugalii)
• 1991 – tytuł Professor Catedrático Convidado (od Universidade Moderna w Lizbonie)
• 1992 – Honorowy Członek 3 Dywizji Strzelców Karpackich
• 1993 – Wstęga Krzyża Zasługi Orderu Domu Królewskiego (dynastia Braganza z Portugalii)
• 1994 – Wielki Krzyż Zasługi Zakonu Lazarytów (przeorat francuski)
• 1994 – Kawaler Wielkiego Krzyża Zasługi Zakonu Lazarytów (przeorat amerykański)
• 1994 – tytuł Admirała Texas Navy
• 1994 – Wielki Oficer Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (order domowy dynastii sabaudzkiej z Włoch)

Publikacje (wybór)

• One for the road (1966, 1968)
• Two for the road (1967)
• Looking forward to the seventies. A blueprint for education in the next decade (1968)
• Prophecies of Saint Malachy and Saint Columbkille (1969, 1970, 1979)
• Eternal Youth and music (1969, 1970)
• Carry on talking. How dead are the voices? (1972)
• Voices from the tapes. Recordings from the other world (1973)
• Armorial. Blazons for the Liber amicorum et illustrorum hospitum (1981, rozdział i redakcja)
• Orders of knighthood, awards, and the Holy See (1983, 1984, 1985, redakcja)
• The Cross on the Sword (1987)
• Heraldry in the Vatican (1987, redakcja)
• Polonia Restituta (1989, redakcja)
• The Prophecies of St Malachy and St Columbkille (1989, redakcja i współautor)
• Orders of knighthood and of merit (1994)

Linki zewnętrzne

• S.E. Dr. Peter Bander van Duren 1930-2004 (fotografia). [w:] Persönlichkeiten im Ordenswesen [on-line]. ordenskreuz.com. [dostęp 2015-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].