Pascal Bruckner

Pascal Bruckner (ur. 15 grudnia 1948 w Paryżu) – francuski powieściopisarz i eseista.

Pascal Bruckner

Pascal Bruckner w Warszawie, 26 stycznia 2017
Data i miejsce urodzenia	15 grudnia 1948 Paryż
Narodowość	Francuz
Dziedzina sztuki	pisarz
Ważne dzieła
Pariasi Gorzkie gody

Życiorys

Wychowywał się w Austrii, Szwajcarii i Francji. Wykładał w USA (w Kalifornii i na uniwersytecie w Nowym Jorku 1987–1995) i Francji. W latach 1990–1994 wykładał w paryskim instytucie badań politycznych (l'Institut d'Etudes Politiques de Paris). Współpracuje z czasopismem „Le Nouvel Observateur” (od 1987) i gazetą „Le Monde”.

W 1977 roku stał się znany dzięki wydanej razem z Alain Finkielkraut książce Le nouveau désordre amoureux, w której dyskutował z ideami rewolucji seksualnej. Pisał o tym, że jednym z największych odkryć obecnego pokolenia jest to, że wyzwolona seksualność też może być represyjna.

Poglądami bliscy mu w latach 70. byli Bernard-Henri Lévy, Alain Finkielkraut i André Glucksmann.

Bruckner prowadził dyskusję z Timothy Garton Ashem, w której bronił poglądu, że muzułmanie w Europie nadmiernie domagają się szczególnych praw i że multikulturalizm osłabia Europę. W eseju z 2006 roku La Tyrannie de la pénitence: Essai sur le masochisme Occidental pisał o masochizmie Zachodu, który bije się w pierś za grzechy kolonializmu i ludobójstwa za mało podkreślając zdobycze europejskiego Oświecenia (obrona praw człowieka, laicyzm).

Twórczość

Powieści

• Allez jouer ailleurs, Le Sagittaire 1976
• Lunes de fiel, Seuil 1981 (pol. Gorzkie gody, zekranizowana przez Romana Polańskiego – Gorzkie gody) – nagroda Prix Renaudot
• Parias, Seuil 1985 (pol. wydanie Pariasi)
• Le palais des claques (1986) (po pol. Pałac klapsów)
• Qui de nous deux inventa l'autre ?, Gallimard 1988
• Le divin enfant, Seuil 1992
• Les Voleurs de beauté, Grasset 1997
• Les ogres anonymes, Grasset 1998
• L’amour du prochain, Grasset 2005
• Mon petit mari, Grasset 2007
• Le Paradoxe amoureux, Grasset 2009
• Le mariage d’amour a-t-il échoué ?, Grasset 2010
• Le Fanatisme de l’apocalypse. Sauver la Terre, punir l’Homme29,30, Grasset-Fasquelle 2011
• La Sagesse de l'argent, Grasset 2016
• Un Racisme imaginaire. La Querelle de l’islamophobie., Grasset-Fasquelle 2017

Eseje

• Fourier, Seuil 1975
• Le Nouveau Désordre amoureux , Seuil 1977
• Au coin de la rue, l'aventure , Seuil 1979
• Le Sanglot de l’homme blanc: Tiers-Monde, culpabilité, haine de soi, Seuil 1983
• La Mélancolie démocratique, Seuil 1990
• La Tentation de l'innocence, Grasset 1995 – nagroda Prix Médicis
• Le Vertige de Babel. Cosmopolitisme ou mondialisme, Arlea poche 1999
• L'Euphorie perpétuelle: Essais sur le devoir de bonheur, Grasset 2000
• Misère de la prospérité: La religion marchande et ses ennemis, Grasset 2002
• La Tyrannie de la pénitence: Essai sur le masochisme Occidental, Grasset 2006 (pol. tłum. Tyrania skruchy. Rozważania na temat samobiczowania Zachodu, tłum. A. Szeptycki, PIW, 2019)

Linki zewnętrzne

• esej Brucknera Fundamentalizm Oświecenia albo rasizm antyrasistów (niem.)
• Enlightenment fundamentalism or racism of the anti-racists? esej Brucknera (ang.)
• recenzja książki Brucknera po niemiecku Schuldkomplex
• biografia po francusku