Péter Pázmány

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	12 marca 1617
Konsekrator	Melchior Klesl
Współkonsekratorzy	Pál Almásy; János Telegdy
Konsekrowani biskupi
István Sennyey	1627
György Drašković	1630
Imre Lósy	1631
György Lippay Zombori	1633

Péter Pázmány
	Kardynał prezbiter
Kraj działania	Węgry
Data i miejsce urodzenia	4 października 1570 ; Nagyvárad, ob. Oradea
Data i miejsce śmierci	19 maja 1637 ; Pozsony
Miejsce pochówku	Katedra św. Marcina w Bratysławie
	Prymas
Okres sprawowania	1616–1637
	Arcybiskup ostrzyhomski
Okres sprawowania	1616–1637
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1596
Nominacja biskupia	28 października 1616; arcybiskup Ostrzyhomia
Sakra biskupia	12 marca 1617
Kreacja kardynalska	19 listopada 1629; Urban VIII
Kościół tytularny	S. Girolamo dei Croati (degli Schiavoni)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Péter Pázmány (ur. 4 października 1570 w Nagyvárad (ob. Oradea), zm. 19 marca 1637 w Pozsony (ob. Bratysława) – węgierski duchowny katolicki, arcybiskup metropolita ostrzyhomski, prymas Węgier i kardynał; kontrreformator, teolog i filozof. Początkowo przebywał w Krakowie, następnie uczył się w Wiedniu i studiował teologię w Rzymie.

Życiorys

W 1635 założył w Nagyszombat (obecnie Trnawa) katolicką uczelnię - Uniwersytet Trnawski - z której później powstał Uniwersytet im. Loránda Eötvösa w Budapeszcie. W latach 1921–1950 uczelnia nosiła jego imię. W 1950 został od niej odłączony Wydział Teologii, z którego powstał Katolicki Uniwersytet Pétera Pázmánya.

Pázmány podjął pierwsze starania o beatyfikację męczenników koszyckich. Polecił on swemu wikariuszowi, biskupowi Waradynu Emerykowi Lósyemu zebranie świadków i spisanie od nich świadectw pod przysięgą^[1]. Po zebraniu zeznań od świadków w informacyjnym procesie przedwstępnym stwierdzono, iż męczennicy ponieśli śmierć wyłącznie w wyniku wyznawania wiary katolickiej^[1]. W listach z września 1628 roku arcybiskup Pázmány poinformował papieża Urbana VIII o coraz szerszym kulcie oddawanym trzem duchownym i poprosił o beatyfikację^[2]^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Poplatek 2006 ↓, s. 67.
↑ Drzymała 1986 ↓, s. 119.

Bibliografia

Hagiografia polska, tom II, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań 1972
o. Kazimierz Drzymała SJ: Błogosławiony Melchior Grodziecki. W: o. Joachim Roman Bar OFMConv.: Polscy Święci. T. 6. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej, 1986, s. 108–124.
o. Jan Poplatek: Św. Melchior Grodziecki. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2006, s. 81, seria: Wielcy Ludzie Kościoła. ISBN 83-7318816-9.

[CITEREFPoplatek200667-1] Poplatek 2006 ↓, s. 67.

[CITEREFDrzymała1986119-2] Drzymała 1986 ↓, s. 119.

[1]

[2]