Open Telefonica by Nissan Sezon 2001

Open Telefonica by Nissan Sezon 2001 – czwarty sezon w historii World Series by Nissan. Zmagania rozpoczęły się 1 kwietnia 2001 roku na hiszpańskim torze Circuito del Jarama, natomiast zakończyły 28 października tego samego roku również w Hiszpanii, na Circuit Ricardo Tormo. Mistrzem serii wśród kierowców został Francuz Franck Montagny, a wśród zespołów – francuska ekipa Epsilon by Graff.

Sezon 2001 Mistrzostw World Series by Nissan
Inauguracja

1 kwietnia

Zakończenie

28 października

Liczba wyścigów

16

Mistrzowie
Kierowcy

Franck Montagny

Zespoły

Epsilon by Graff

Poprzedni sezonNastępny sezon

Lista startowa

edytuj

Źródło: speedsport-magazine.com[1]

Zespół Nr Zawodnik Runda
  Adrián Campos Motorsport 1   Rafael Sarandeses Wszystkie
2   Matteo Bobbi Wszystkie
3   Borja García Wszystkie
  Vergani Racing 4   Tomas Scheckter Wszystkie
5   Santiago Porteiro Wszystkie
6   Milka Duno Wszystkie
  Venturini Racing 7   Jonathan Cochet 2-4
  Maurizio Mediani 5
  Abel Fajas 7-8
  PSN GD Racing 9   Leandro Iglesias Wszystkie
10   Mariano Acebal 1
  Brian Smith 2-3
  Nicolás Filiberti 4-7
  Andy Priaulx 8
  Epsilon by Graff 11   Franck Montagny Wszystkie
12   Grégoire de Galzain 1-4, 6
  Jean-Christophe Ravier 7-8
26   Geoffret Dellus Wszystkie
  Sitec Motorsport 14   Andrea Belicchi Wszystkie
15   Filippo Zadotti 1-4
  Angelo Ferrazano 5-6
  G-Tec 16   Jordi Nogués 1-4, 6
17   Carlos Martín 3-4
27   Philippe Bénoliel 1-3
  Scuderia Famà 18   Manuel Gião 1-7
19   Paulo Alho 1-7
  Repsol YPF - Meycom 20   Victor Ordóñez Wszystkie
21   Ricardo Mégre 1-3
  Fernando Navarrete 7-8
22   Ángel Burgueño Wszystkie
  Skualo Competición 23   Sergi Iborra 1, 3-5, 7
24   Abel Fajas 3-6
  Antonio Oriol 7-8
  G-Tec Formax 28   Benoit Garnier 1-2

Kalendarz wyścigów

edytuj

Źródło: speedsport-magazine.com[2]

Runda Data Tor Pole Position Najszybsze okrążenie Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły)
1 W1 1 kwietnia   Circuito del Jarama   Rafael Sarandeses   Franck Montagny   Franck Montagny   Epsilon by Graff
W2   Franck Montagny   Rafael Sarandeses   Franck Montagny   Epsilon by Graff
2 W1 22 kwietnia   Autódromo do Estoril   Tomas Scheckter   Franck Montagny   Tomas Scheckter   Vergani Racing
W2   Tomas Scheckter   Jonathan Cochet   Tomas Scheckter   Vergani Racing
3 W1 13 maja   Circuito de Albacete   Franck Montagny   Franck Montagny   Andrea Belicchi   Sitec Motorsport
W2   Tomas Scheckter   Franck Montagny   Franck Montagny   Epsilon by Graff
4 W1 10 czerwca   Circuit Ricardo Tormo   Tomas Scheckter   Ángel Burgueño   Tomas Scheckter   Vergani Racing
W2   Franck Montagny   Franck Montagny   Franck Montagny   Epsilon by Graff
5 W1 15 lipca   Autodromo Nazionale di Monza   Franck Montagny   Rafael Sarandeses   Andrea Belicchi   Sitec Motorsport
W2   Franck Montagny   Franck Montagny   Franck Montagny   Epsilon by Graff
6 W1 1 września   Circuit de Nevers Magny-Cours   Franck Montagny   Franck Montagny   Franck Montagny   Epsilon by Graff
W2   Franck Montagny   Franck Montagny   Franck Montagny   Epsilon by Graff
7 W1 30 września   Circuit de Catalunya   Tomas Scheckter   Tomas Scheckter   Tomas Scheckter   Vergani Racing
W2   Tomas Scheckter   Tomas Scheckter   Franck Montagny   Epsilon by Graff
8 W1 28 października   Circuit Ricardo Tormo   Tomas Scheckter   Franck Montagny   Ángel Burgueño   Repsol Meycom
W2   Tomas Scheckter   Tomas Scheckter   Matteo Bobbi   Campos Motorsport

Klasyfikacja kierowców

edytuj

Źródło: speedsport-magazine.com[3]
Punktacja:

  • Wyścig: 20-15-12-10-8-6-4-3-2-1 (dziesięć pierwszych pozycji)
  • Najszybsze okrążenie: 2 punkty (w każdym wyścigu)
  • Do klasyfikacji zaliczano wyniki z 11 najlepszych wyścigów
Pozycja Kierowca JAR
 
JAR
 
PRT
 
PRT
 
ALB
 
ALB
 
VAL
 
VAL
 
ITA
 
ITA
 
FRA
 
FRA
 
CAT
 
CAT
 
VAL
 
VAL
 
Różnica Punkty
1   Franck Montagny 1 1 5 4 9 1 NU 1 NU 1 1 1 5 1 2 NU (221 - 10) 211
2   Tomas Scheckter 10 3 1 1 2 2 1 2 3 2 5 2 1 NU NU 9 (196 - 11) 185
3   Andrea Belicchi 5 6 4 2 1 4 2 4 1 4 6 4 7 15 NU 4 (154 - 16) 138
4   Rafael Sarandeses 2 2 7 5 8 11 3 9 2 3 3 5 3 9 NU 2 (139 - 7) 132
5   Ángel Burgueño 4 8 6 6 NU NU 4 3 4 6 2 NU 2 3 1 NU (127 - 3) 124
6   Matteo Bobbi 7 4 NU NU 6 NU NU 5 6 7 8 NU NU NU 6 1 67
7   Manuel Gião 3 5 2 12 NU 7 NU NU 5 5 4 10 EX EX 66
8   Santiago Porteiro 13 10 9 8 NU 3 12 NU 8 13 10 NU 4 4 3 3 66
9   Jonathan Cochet 3 3 5 5 5 10 51
10   Borja García 12 15 NU 7 NU NW 8 7 NU 9 11 3 6 NU 4 6 47
11   Víctor Ordóñez 6 9 14 NU 3 13 14 12 12 11 7 6 NU 6 11 8 39
12   Leandro Iglesias NU 13 NU 13 NU NU 13 6 9 8 9 9 9 8 7 7 28
13   Jean-Christophe Ravier 10 2 NU 5 24
14   Geoffrey Dellus 11 12 13 14 NU NU 6 NU 10 12 NU NU NU 5 8 11 18
15   Paulo Alho 16 7 8 16 NU 6 11 13 7 NW NU NU 11 10 18
16   Nicolás Filiberti 7 8 NU NU NU 7 8 7 18
17   Jordi Nogués 8 18 12 19 4 9 10 NU NW NW 16
18   Andy Priaulx 5 NU 8
19   Grégoire De Galzain NU 21 NU 11 7 12 NU NW 12 8 7
20   Filippo Zadotti NU 11 NU 9 10 NU 9 11 5
21   Ricardo Mégre 9 17 10 NU 12 10 4
22   Philippe Bénoliel 14 14 17 15 11 8 3
23   Fernando Navarrete 12 11 9 NU 2
24   Brian Smith 11 10 EX EX 1
25   Maurizio Mediani 11 10 1
26   Abel Fajas 15 16 16 16 NU NU 13 12 13 12 NU 10 1
27   Milka Duno NU 19 16 18 14 15 NU 17 13 NU NU 13 14 13 10 12 1
28   Angelo Ferrazano NU NU 14 11 0
29   Antonio Oriol 15 14 NU 13 0
30   Carlos Martín 13 NU 17 14 0
31   Sergi Yborra NU 16 NU 14 15 15 14 14 16 NW 0
32   Benoit Garnier 15 20 15 17 0
-   Mariano Acebal NU NW -
Pozycja Kierowca JAR
 
JAR
 
PRT
 
PRT
 
ALB
 
ALB
 
VAL
 
VAL
 
ITA
 
ITA
 
FRA
 
FRA
 
CAT
 
CAT
 
VAL
 
VAL
 
Różnica Punkty

Uwagi:

  • pogrubienie – pole position
  • kursywa – najszybsze okrążenie

Klasyfikacja zespołów

edytuj

Źródło: speedsport-magazine.com[4]

Pozycja Zespół JAR
 
JAR
 
PRT
 
PRT
 
ALB
 
ALB
 
VAL
 
VAL
 
ITA
 
ITA
 
FRA
 
FRA
 
CAT
 
CAT
 
VAL
 
VAL
 
Punkty
1   Epsilon by Graff 1 1 5 4 7 1 6 1 10 1 1 1 5 1 2 5 238
2   Vergani Racing 10 3 1 1 2 2 1 2 3 2 5 2 1 4 3 3 228
3   Adrian Campos Motorsport 2 2 7 5 6 11 3 5 2 3 3 3 3 9 4 1 167
4   Sitec Motorsport 5 6 4 2 1 4 2 4 1 4 6 4 7 15 NU 4 154
5   Repsol YPF - Meycom 4 8 6 6 NU NU 4 3 4 6 2 6 2 3 1 8 149
6   Scuderia Famà 3 5 2 12 NU 6 11 13 5 5 4 10 11 10 69
7   Venturini Racing 3 3 5 5 5 10 11 10 13 12 NU 10 53
8   PSN GD Racing NU 13 11 10 NU NU 7 6 9 8 9 7 8 7 5 7 41
9   G-Tec 8 14 12 15 4 8 10 14 NW NW 17
10   Skualo Competición NU 16 15 14 15 15 14 14 15 14 NU 13 0
11   G-Tec Formax 15 20 15 17 0
Pozycja Zespół JAR
 
JAR
 
PRT
 
PRT
 
ALB
 
ALB
 
VAL
 
VAL
 
ITA
 
ITA
 
FRA
 
FRA
 
CAT
 
CAT
 
VAL
 
VAL
 
Punkty

Trofeum Narodów

edytuj
Pozycja Państwo JAR
 
JAR
 
PRT
 
PRT
 
ALB
 
ALB
 
VAL
 
VAL
 
ITA
 
ITA
 
FRA
 
FRA
 
CAT
 
CAT
 
VAL
 
VAL
 
Punkty
1   Francja 1 1 3 3 5 1 5 1 10 1 1 1 5 1 2 5 250
2   Hiszpania 2 2 6 5 3 3 3 3 2 3 2 3 2 3 1 2 216
3   Południowa Afryka 10 3 1 1 2 2 1 2 3 2 5 2 1 NU NU 9 196
4   Włochy 5 4 4 2 1 4 2 4 1 4 6 4 7 15 6 1 174
5   Portugalia 3 5 2 12 12 6 11 13 5 5 4 10 11 10 69
6   Argentyna NU 13 11 10 NU NU 7 6 9 8 9 7 8 7 7 7 37
7   Wielka Brytania 5 NU 8
8   Wenezuela NU 19 16 18 14 15 NU 17 13 NU NU 13 14 13 10 12 1
Pozycja Państwo JAR
 
JAR
 
PRT
 
PRT
 
ALB
 
ALB
 
VAL
 
VAL
 
ITA
 
ITA
 
FRA
 
FRA
 
CAT
 
CAT
 
VAL
 
VAL
 
Punkty

Trofeum do lat 21

edytuj
P. Kierowca Pkt
1   Tomas Scheckter 196
2   Borja García 47
3   Víctor Ordóñez 39
4   Leandro Iglesias 28
5   Paulo Alho 18
6   Fernando Navarrete 2
7   Abel Fajas 1
8   Carlos Martín 1
9   Benoit Garnier 0
P. Kierowca Pkt

Trofeum Riccardo Moscatelliego

edytuj
P. Kierowca Pkt
1   Andrea Belicchi 154
2   Matteo Bobbi 67
3   Filippo Zadotti 5
4   Maurizio Mediani 1
5   Angelo Ferrazano 0
P. Kierowca Pkt

Przypisy

edytuj
  1. Formula Euro Open Nissan - Season 2001 – Season 2001. speedsport-magazine.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  2. Race Calendar: Formula Euro Open Nissan - Season 2001. speedsport-magazine.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  3. Results: Formula Euro Open Nissan - Season 2001. speedsport-magazine.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  4. Point standings: Formula Euro Open Nissan - Season 2001. speedsport-magazine.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).