Ole Christian Eidhammer

Ole Christian Eidhammer
Data i miejsce urodzenia	15 kwietnia 1965 ; Molde
Klub	Heimdal Idrettsforening
Wzrost	174 cm
Debiut w PŚ	20 lutego 1983 w Vikersund (10. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	20 lutego 1983 w Vikersund (10. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	11 marca 1984 w Oslo (3. miejsce)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Norwegia
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa świata juniorów

Ole Christian Eidhammer (ur. 15 kwietnia 1965 w Molde) – norweski skoczek narciarski, brązowy medalista olimpijski, srebrny medalista mistrzostw świata oraz mistrzostw świata juniorów.

Przebieg kariery

W Pucharze Świata w skokach narciarskich zadebiutował 20 lutego 1983 podczas zawodów w Vikersund, gdzie zajął 10. miejsce. Miesiąc później, na mistrzostwach świata juniorów w Kuopio zdobył swój pierwszy medal, zajmując drugie miejsce w konkursie indywidualnym.

W lutym 1984 wystartował na mistrzostwach świata w Engelbergu i Rovaniemi, gdzie wspólnie z Ole Gunnarem Fidjestølem, Vegardem Opaasem i Perem Bergerudem zajął szóste miejsce w konkursie drużynowym. W tym samym roku odbyły się także igrzyska olimpijskie w Sarajewie, gdzie Eidhammer zajął 18. miejsce w konkursie indywidualnym na dużej skoczni. Był to jego jedyny występ na tych igrzyskach. Niecały miesiąc później po raz pierwszy stanął na podium zawodów Pucharu Świata, 11 marca 1984 zajął trzecie miejsce w konkursie na skoczni Holmenkollbakken.

W sezonie 1984/1985 wystartował tylko w zawodach 33. edycji Turnieju Czterech Skoczni. W swoim najlepszym występie, w konkursie w Bischofshofen uplasował się na 25. pozycji. Nie wziął także udziału w mistrzostwach świata w Seefeld w 1985.

Podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie (1987) w konkursach indywidualnych był dwudziesty szósty, a na normalnym obiekcie zajął 37. miejsce. W konkursie drużynowym wraz z Hroarem Stjernenem, Ole Gunnarem Fidjestølem i Vegardem Opaasem wywalczył srebrny medal. W Pucharze Świata dwukrotnie znalazł się w pierwszej dziesiątce zawodów, jednakże na podium nie stanął. W klasyfikacji generalnej sezonu 1986/1987 zajął 63. miejsce.

Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1987/1988, kiedy zajął 14. miejsce w klasyfikacji generalnej. 6 stycznia 1988 po raz drugi i ostatni w karierze stanął na podium zawodów PŚ, ponownie zajmując trzecie miejsce. W lutym tego samego roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Calgary, gdzie razem z Ole Gunnarem Fidjestølem, Jonem Inge Kjørumem i Erikiem Johnsenem zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym. Na tych samych igrzyskach był indywidualnie siedemnasty na dużej skoczni oraz dziewiętnasty na normalnej.

W sezonie 1988/1989 tylko raz znalazł się w pierwszej dziesiątce zawodów, 11 grudnia 1988 był szósty w konkursie w Lake Placid. Wystąpił także w czterech pierwszych konkursach sezonu 1989/1990, jednak słabe wyniki skłoniły go do zakończenia kariery w wieku zaledwie 24 lat.

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
18.	18 lutego	1984	Sarajewo	skocznia duża indywidualnie	179,9 pkt	51,3 pkt	Matti Nykänen
19.	14 lutego	1988	Calgary	skocznia normalna indywidualnie	186,7 pkt	42,4 pkt	Matti Nykänen
17.	23 lutego	1988	Calgary	skocznia duża indywidualnie	187,9 pkt	36,1 pkt	Matti Nykänen
3.	24 lutego	1988	Calgary	skocznia duża drużynowo^[1]	596,1 pkt	38,3 pkt	Finlandia

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
6.	26 lutego	1984	Engelberg	skocznia duża drużynowo^[2]	516,2 pkt	102,1 pkt	Finlandia
26.	15 lutego	1987	Oberstdorf	skocznia duża indywidualnie	184,4 pkt	31,6 pkt	Andreas Felder
2.	17 lutego	1987	Oberstdorf	skocznia duża drużynowo^[3]	598,0 pkt	36,1 pkt	Finlandia
37.	20 lutego	1987	Oberstdorf	skocznia normalna indywidualnie	189,5 pkt	34,9 pkt	Jiří Parma