Oksywie – pływająca stacja torpedowa Polskiej Marynarki Wojennej z czasów II wojny światowej.

Oksywie
Historia
Stocznia

Danziger Werft

 Marynarka Wojenna
Wejście do służby

15 marca 1934

Los okrętu

samozatopiony 6 września 1939

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

126 t

Długość

24,0 m

Szerokość

9,1 m

Zanurzenie

1,60 m

Napęd
2 maszyny parowe o łącznej mocy 40 KM
Prędkość

4,5 węzła

Uzbrojenie
1 wyrzutnia torped kalibru 550 mm.
Załoga

10 podoficerów i marynarzy

Historia

edytuj

Został zbudowany w 1927 roku w stoczni Danziger Werft w Wolnym Mieście Gdańsk. Powstał na zamówienie rządu polskiego i jego pierwotnym zadaniem było służba jako prom samochodowy przewożący samochody między Gdynią a Oksywiem.

W 1931 roku na zlecenie Urzędu Morskiego Gdyni został przebudowany na mały zbiornikowiec przewożący słodką wodę. Nie nadawał się do tej roli, gdyż jego zbiorniki były zbyt małe, a pompy mało wydajne, więc w 1933 roku został wycofany z eksploatacji. W 1934 roku zainteresowanie tym okrętem wyraziło Kierownictwo Marynarki Wojennej. Zamierzano go przebudować na samobieżną krypę minową, która mogła także transportować i stawiać beczki na morskim poligonie torpedowym.

Jednak PMW był bardziej potrzebny okręt służący do tzw. regulujących strzelań torped parogazowych, gdyż w celu utrzymywania dużego zapasu torped (jakim dysponowała PMW) w dobrym stanie należało dokonywać próbnych strzelań. Po zakupieniu jednostki, która otrzymała nazwę „Oksywie”, skierowano ją do przebudowy na pływającą stację torped do Stoczni Gdyńskiej. Przebudowę zakończono w II połowie 1935 roku. Jednak wszedł do służby już 15 marca 1934 roku. Według etatu okrętem dowodził podoficer, co zgodnie z przepisami PMW wykluczało używanie przez tę jednostkę skrótu ORP.

Okręt został samozatopiony 6 września 1939 roku w celu zablokowania portu gdyńskiego.

Bibliografia

edytuj
  • Maciej Neumann: Flota II Rzeczypospolitej i jej okręty. Łomianki: Wydawnictwo LTW, 2013. ISBN 978-83-7565-309-0.

Linki zewnętrzne

edytuj