Ochrona Zabytków – specjalistyczne czasopismo ukazujące się nieprzerwanie, pod niezmienionym tytułem, od 1948 roku. Poświęcone zagadnieniom związanym z konserwacją i badaniami obiektów zabytkowych, jest spadkobiercą idei wydawanego w latach 1930–1931 przez Ministerstwo Wyznań i Oświecenia Publicznego periodyku „Ochrona Zabytków Sztuki”.

Ochrona Zabytków
Częstotliwość

półrocznik

Państwo

 Polska

Wydawca

Narodowy Instytut Dziedzictwa

Tematyka

ochrona zabytków

Pierwszy numer

1948

Średni nakład

500 egz.

Liczba stron

200–230

ISSN

0029-8247

Strona internetowa

Pierwotnie „Ochrona Zabytków” ukazywała się w Krakowie jako kwartalnik nakładem „Czytelnika”. Następnie krakowską redakcję zastąpiło Stowarzyszenie Historyków Sztuki i Kultury Materialnej (współwydawcą był wówczas Departament Konserwacji i Ochrony Zabytków Ministerstwa Kultury i Sztuki). Od 1962 roku stała się czołowym wydawnictwem dawnego Ośrodka Dokumentacji Zabytków[1] (w latach 2002–2010 przemianowany na Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, od 2011 roku pod obecną nazwą – Narodowy Instytut Dziedzictwa)[2].

Od 2014 roku „Ochrona Zabytków” jest półrocznikiem[2]. Obecny zakres tematyczny obejmuje zagadnienia teoretyczne i praktyczne z dziedzin: konserwacja i restauracja zabytków, historia sztuki, architektura i urbanistyka, architektura krajobrazu, archeologia, etnologia, prawo w ochronie zabytków, zarządzanie dziedzictwem.

„Ochrona Zabytków” jest wydawnictwem naukowym, figurującym na liście czasopism punktowanych Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Wersją pierwotną (referencyjną) jest wersja papierowa, ISSN 0029-8247, INDEKS – 367605, nakład 500 egz., liczba stron 200-230.

Przypisy

edytuj
  1. Lech Krzyżanowski, "Ochrona Zabytków" - 35 lat, „Ochrona Zabytków” (36/1-2), 1983, s. 3.
  2. a b O „Ochronie Zabytków” [online], Ochrona Zabytków [dostęp 2024-09-01] (pol.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj