Wikipedia

Nothing Safe: Best of the Box

album kompilacyjny zespołu Alice in Chains

Nothing Safe: Best of the Box – pierwszy album kompilacyjny amerykańskiego zespołu muzycznego Alice in Chains, opublikowany 29 czerwca 1999 nakładem wytwórni fonograficznej Columbia.

Nothing Safe: Best of the Box
Okładka
Wykonawca kompilacji
Alice in Chains
Wydany

29 czerwca 1999

Nagrywany

1989–1998

Gatunek

metal alternatywny • heavy metal • grunge • hard rock • rock alternatywny[1]

Długość

62:13
71:51 (Best Buy Exclusive)

Wydawnictwo

Columbia

Producent

Peter Fletcher

Album po albumie
— Nothing Safe: Best of the Box
(1999) 		Music Bank
(1999)
Single z albumu Nothing Safe: Best of the Box
  1. „Get Born Again”
    Wydany: 1 czerwca 1999

Pierwotna wersja z 1999 zawierała zestaw piętnastu kompozycji zamieszczonych na CD. Album był promowany przez nieopublikowany wcześniej utwór „Get Born Again”, nagrany podczas ostatniej sesji zespołu w 1998. Uzyskał on nominację do nagrody Grammy w kategorii Best Hard Rock Performance. Nothing Safe: Best of the Box ukazał się też w rozszerzonej wersji Best Buy Exclusive – wzbogaconej o koncertowe wersje „Angry Chair” i „Man in the Box”. Album uzyskał przychylne recenzje krytyków, którzy podkreślali, że jest to interesujący zbiór, stanowiący dokładny przekrój twórczości zespołu. W 2007, osiągnąwszy próg miliona sprzedanych kopii w Stanach Zjednoczonych, płyta otrzymała od Recording Industry Association of America (RIAA) certyfikat platyny. 19 kwietnia 2024 album uzyskał od British Phonographic Industry (BPI), certyfikat srebrnej płyty, za sprzedaż 60 tys. egzemplarzy.

Opis albumu

edytuj

Jednopłytowa kompilacja Nothing Safe: Best of the Box zawiera największe przeboje z trzech studyjnych wydawnictw zespołu – Facelift (1990), Dirt (1992), Alice in Chains (1995) – i minialbumu Jar of Flies (1994)[2]. Została na niej zamieszczona m.in. nieopublikowana wcześniej wersja demo utworu „We Die Young”[3][4] (drugą demonstracyjną wersję wspomnianej kompozycji zarejestrowano w 1989, przy współpracy Ricka Parashara)[5] oraz koncertowe wykonanie „Rooster”, również nieopublikowane wcześniej[4].

Kompilację promował premierowy utwór „Get Born Again”[1][4], nagrany podczas ostatniej sesji zespołu z wokalistą Layne’em Staleyem na przełomie września i października 1998[a][6][8]. W skład płyty weszły też m.in.: kompozycja „What the Hell Have I”[3], wykorzystana w 1993 na ścieżce dźwiękowej do filmu Bohater ostatniej akcji (reż. John McTiernan)[9], oraz akustyczna wersja „Got Me Wrong”[1] – zarejestrowana podczas koncertu z serii MTV Unplugged – pochodząca z wydawnictwa Unplugged (1996)[10]. „Untitled” zamieszczono pod nazwą „Iron Gland”[1]. Za produkcję składanki odpowiedzialny jest Peter Fletcher[2]. Podstawowa wersja albumu składa się z piętnastu utworów[4].

Wydanie i promocja

edytuj

Składanka Nothing Safe: Best of the Box została opublikowana 29 czerwca 1999 nakładem wytwórni Columbia[1]. Wydawnictwo było promowane singlem „Get Born Again”, wydanym 1 czerwca[11]. Utwór osiągnął 4. lokatę na Mainstream Rock Tracks i 12. na Modern Rock Tracks – listach opracowywanych przez tygodnik branżowy „Billboard”[12][13]. Uplasował się on również na 20. pozycji kanadyjskiego notowania RPM Rock Report, sporządzanego przez magazyn „RPM”[14]. 19 lipca, z okazji wydania kompilacji, krajowe konsorcjum radiowe Rockline przeprowadziło wywiad z muzykami Alice in Chains. Staley, który nie był obecny w studiu, niespodziewanie zadzwonił do radia, dołączając się do rozmowy. Był to ostatni wywiad, jakiego udzielił[15] (wskutek pogłębiającego się uzależnienia od heroiny, wycofał się z życia publicznego)[16].

Limitowana edycja płyty, sprzedawana wyłącznie za pośrednictwem Best Buy Exclusive z 1999, prócz płyty CD z podstawowym zestawem piętnastu utworów, zawierała dodatkowy dysk umieszczony w niestandardowym etui na karty z dwiema koncertowymi wersjami utworów „Angry Chair” i „Man in the Box”[17].

Jest to pierwsza kompilacja w dorobku zespołu. Po niej zostały wydane jeszcze: retrospekcyjny box set Music Bank (1999)[7][18], Greatest Hits (2001)[19] i The Essential Alice in Chains (2006)[20].

Odbiór

edytuj

Krytyczny

edytuj
Recenzje
Wydawca Ocena
AllMusic  [1]
Encyclopedia of Popular Music  [21]
„Entertainment Weekly” A-[22]
„Kerrang!”  [23]
„Metal Hammer”  [24]
„Rolling Stone”  [25]
Rolling Stone Album Guide  [26]
„Tylko Rock”  [27]

Steve Huey z serwisu AllMusic przyznał albumowi cztery gwiazdki (w pięciostopniowej skali), argumentując, że pakiet nie jest atrakcyjny, ponieważ zawiera on sporą liczbę utworów w różnych wersjach, przez co fani, którym zależy na oryginalnych nagraniach, zmuszeni będą do zakupu innych wydawnictw zespołu. W podsumowaniu pisał: „Fani, którym nie przeszkadzają zastępstwa, uznają to za mocne wprowadzenie do grupy – i jest to bardzo imponujące słuchanie, czyniąc Alice in Chains jednym z najlepszych zespołów metalowych lat 90. – ale inni będą sfrustrowani prostymi sztuczkami marketingowymi, które zniszczyły to, co mogło być wspaniałą, a nie tylko dobrą, kolekcją best of”[1]. Magazyn „CMJ New Music Monthly” zwracał uwagę na „zbiór oczywistych klasyków i przebojów wzdłuż przekroju, tak jak intymna, koncertowa wersja kompozycji «Rooster»”[28].

Recenzent „Entertainment Weekly” przyznał albumowi ocenę A-, uzasadniając: „Nothing Safe: Best of the Box pokazuje, jak biegły był zespół Alice in Chains na fuzję porywistych riffów i przerażających, przyprawiających o gęsią skórkę harmonii wokalnych, aby utworzyć kilka urzekających ponurych gatunkowo międzystrefowych eskapad”[22]. Bill Adams z magazynu „Ground Control” – recenzując kompilację – stwierdził, że „połączenie ze sobą utworów w wersjach demo, koncertowych oraz studyjnych, daje w efekcie całkiem przyjemny zestaw”[29]. Z kolei James Hunter przyznawał za pośrednictwem „Rolling Stone’a”, że jest to „antologia pełna wysokich punktów z ich uderzających poprzednich albumów, plus zabłąkana ścieżka dźwiękowa i dwa występy na żywo”[25].

Komercyjny

edytuj

17 lipca 1999 kompilacja zadebiutowała na 20. pozycji w amerykańskim zestawieniu Billboard 200[30]. Łącznie była notowana na liście przez siedemnaście tygodni[31]. 26 lipca uplasowała się na 37. lokacie kanadyjskiej RPM 100 Albums, opracowywanej przez „RPM”[32]. 15 sierpnia składanka zadebiutowała na 41. miejscu nowozelandzkiego NZ Top 40 Albums Chart. W zestawieniu spędziła cztery tygodnie[33].

3 września 1999, przekroczywszy w Stanach Zjednoczonych próg 500 tys. sprzedanych kopii, składanka otrzymała od tamtejszego zrzeszenia wydawców muzyki Recording Industry Association of America (RIAA) certyfikat złotej płyty[34]. 11 grudnia 2007 nakład osiągnął w Stanach Zjednoczonych milion egzemplarzy, dzięki czemu RIAA przyznało albumowi certyfikat platyny[34]. 19 kwietnia 2024 płyta otrzymała od British Phonographic Industry (BPI) certyfikat srebrnej płyty, za sprzedaż 60 tys. kopii[35].

Nagrody i nominacje

edytuj

Singel „Get Born Again” uzyskał od National Academy of Recording Arts and Sciences (NARAS) nominację do nagrody Grammy w kategorii Best Hard Rock Performance, lecz w trakcie 42. ceremonii rozdania statuetek w Staples Center w Los Angeles w Kalifornii, przegrał rywalizację z „Whiskey in the Jar” w interpretacji grupy Metallica[36].

Rok Nagroda Kategoria Odbiorcy i nominowani Wynik Źródło
2000 Nagroda Grammy Best Hard Rock Performance „Get Born Again” Nominacja [37]

Lista utworów

edytuj
Edycja podstawowa[38]
NrTytuł utworuAutorzyDługość
1.„Get Born Again” (nieopublikowany wcześniej)Layne Staley • Jerry Cantrell5:26
2.„We Die Young” (nieopublikowana wersja demo)Cantrell2:28
3.„Man in the Box”Staley • Cantrell4:46
4.„Them Bones”Cantrell2:30
5.„Iron Gland” (feat. Tom Araya)Cantrell0:43
6.„Angry Chair”Staley4:48
7.„Down in a Hole”Cantrell5:38
8.„Rooster” (wersja koncertowa nieopublikowana wcześniej w Ameryce Północnej)Cantrell6:46
9.„Got Me Wrong” (wersja unplugged)Cantrell4:24
10.„No Excuses”Cantrell4:15
11.„I Stay Away”Staley • Cantrell • Mike Inez4:14
12.„What the Hell Have I”Cantrell3:58
13.„Grind”Cantrell4:45
14.„Again”Staley • Cantrell4:05
15.„Would?”Cantrell3:27
1:02:13
Edycja Best Buy Exclusive[17]
NrTytuł utworuAutorzyDługość
1.„Get Born Again” (nieopublikowany wcześniej)Staley • Cantrell5:26
2.„We Die Young” (nieopublikowana wersja demo)Cantrell2:28
3.„Man in the Box”Staley • Cantrell4:46
4.„Them Bones”Cantrell2:30
5.„Iron Gland” (feat. Tom Araya)Cantrell0:43
6.„Angry Chair”Staley4:48
7.„Down in a Hole”Cantrell5:38
8.„Rooster” (wersja koncertowa nieopublikowana wcześniej w Ameryce Północnej)Cantrell6:46
9.„Got Me Wrong” (wersja unplugged)Cantrell4:24
10.„No Excuses”Cantrell4:15
11.„I Stay Away”Staley • Cantrell • Inez4:14
12.„What the Hell Have I”Cantrell3:58
13.„Grind”Cantrell4:45
14.„Again”Staley • Cantrell4:05
15.„Would?”Cantrell3:27
16.„Angry Chair” (wersja koncertowa)Staley4:39
17.„Man in the Box” (wersja koncertowa)Staley • Cantrell4:59
1:11:51

Personel

edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[38]:

Pozycje na listach i certyfikaty

edytuj

Uwagi

edytuj
  1. ↑ W trakcie wspomnianej sesji zespół nagrał również premierowy utwór „Died”[6], który ukazał się w 1999 na box secie Music Bank[7].
  2. ↑ Bubbling Under Hot 100 Singles jest listą zwiększoną o dwadzieścia pięć utworów w stosunku do Billboard Hot 100[40].
  3. ↑ Sprzedaż ustalona na podstawie certyfikatu przyznanego 11 grudnia 2007[34].
  4. ↑ Sprzedaż ustalona na podstawie certyfikatu przyznanego 19 kwietnia 2024[35].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e f g Steve Huey: Nothing Safe – Alice in Chains. AllMusic. [dostęp 2011-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-19)]. (ang.).
  2. ↑ a b Alice in Chains – Nothing Safe: Best of the Box. [dostęp 2020-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-02)]. (ang.).
  3. ↑ a b Babula 2006 ↓, s. 75.
  4. ↑ a b c d Nothing Safe – The Best of the Box. „Spin”, s. 187, wrzesień 1999. ISSN 0886-3032. 
  5. ↑ de Sola 2015 ↓, s. 96.
  6. ↑ a b de Sola 2015 ↓, s. 273–277.
  7. ↑ a b Alice in Chains – Music Bank. [dostęp 2020-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-02)]. (ang.).
  8. ↑ Koziczyński 2006 ↓, s. 70–71; Yarm 2019 ↓, s. 497–498.
  9. ↑ Koziczyński 2006 ↓, s. 69; de Sola 2015 ↓, s. 197.
  10. ↑ Babula 2006 ↓, s. 73–74; de Sola 2015 ↓, s. 241–244.
  11. ↑ Columbia Records Online Programming Guide for the Week of June 1, 1999. [w:] The Free Library [on-line]. Business Wire. [dostęp 2019-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-08)]. (ang.).
  12. ↑ a b Alice in Chains – Chart History – Mainstream Rock Airplay. Billboard. [dostęp 2015-05-21]. (ang.).
  13. ↑ a b Alice in Chains – Chart History – Alternative Airplay. Billboard. [dostęp 2015-05-21]. (ang.).
  14. ↑ a b RPM Rock Report – Volume 69, No. 13. „RPM”, 19 lipca 1999. ISSN 0315-5994. [dostęp 2020-09-16]. [zarchiwizowane z adresu 2012-22-10]. (ang.). 
  15. ↑ de Sola 2015 ↓, s. 280–281.
  16. ↑ Prato 2009 ↓, s. 415–417; de Sola 2015 ↓, s. 270, 284; Yarm 2019 ↓, s. 498, 499.
  17. ↑ a b c d Alice in Chains – Nothing Safe – The Best of the Box (1999, CD). Discogs. [dostęp 2020-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-22)]. (ang.).
  18. ↑ Babula 2006 ↓, s. 74–75.
  19. ↑ Alice in Chains – Greatest Hits. [dostęp 2020-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-07-19)]. (ang.).
  20. ↑ Alice in Chains: ‘Essential’ Collection to Finally See Light of Day. Blabbermouth.net. [dostęp 2020-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-24)]. (ang.).
  21. ↑ Colin Larkin: Encyclopedia of Popular Music (5th ed.). Omnibus Press, 2011. ISBN 978-0-85712-595-8. (ang.).
  22. ↑ a b Nothing Safe: Best of the Box. „Entertainment Weekly”, s. 79, 7 września 1999. ISSN 1049-0434. 
  23. ↑ Ashley Bird. Nothing Safe – The Best of the Box. „Kerrang!”, czerwiec 1999. ISSN 0262-6624. 
  24. ↑ Valerie Potter. Under the Hammer. „Metal Hammer”, s. 78, sierpień 1999. ISSN 0955-1190. 
  25. ↑ a b James Hunter: Alice in Chains: Nothing Safe: The Best of the Box: Music Reviews. Rolling Stone. [dostęp 2022-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-02)]. (ang.).
  26. ↑ Greg Kot: Rolling Stone Album Guide. Christian Hoard, Nathan Brackett (red.). Fireside, 2004, s. 13. ISBN 0-7432-0169-8. (ang.).
  27. ↑ Igor Stefanowicz. Nothing Safe. „Tylko Rock”, s. 54, styczeń 2000. ISSN 1230-2317. 
  28. ↑ Nothing Safe: Best of the Box. „CMJ New Music Monthly”, s. 34, 26 lipca 1999. ISSN 1074-6978. 
  29. ↑ Bill Adams: Alice in Chains Discography Part Two. Ground Control. [dostęp 2012-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-19)]. (ang.).
  30. ↑ a b Billboard 200. „Billboard”, s. 114, 17 lipca 1999. ISSN 0006-2510. 
  31. ↑ a b Alice in Chains – Chart History – Billboard 200. Billboard. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).
  32. ↑ a b Top Albums/CDs – Volume 69, No. 14. „RPM”, 26 lipca 1999. ISSN 0315-5994. [dostęp 2020-09-16]. [zarchiwizowane z adresu 2012-11-10]. (ang.). 
  33. ↑ a b Alice in Chains – Nothing Safe – The Best of the Box. charts.org.nz. [dostęp 2015-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-24)]. (ang.).
  34. ↑ a b c d Gold & Platinum – RIAA. Recording Industry Association of America. [dostęp 2011-06-02]. (ang.).
  35. ↑ a b c Certified Awards. British Phonographic Industry. [dostęp 2024-04-19]. (ang.).
  36. ↑ Rock on the Net: 42th Annual Grammy Awards – 2000. [dostęp 2020-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-27)]. (ang.).
  37. ↑ Alice in Chains: The Recording Academy. [dostęp 2020-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-19)]. (ang.).
  38. ↑ a b Poligrafia dołączona do albumu Nothing Safe: Best of the Box; wyd. Columbia, nr kat. CK 63649.
  39. ↑ Top Internet Album Sales. „Billboard”, s. 66, 24 lipca 1999. ISSN 0006-2510. 
  40. ↑ a b Alice in Chains – Chart History – Bubbling Under Hot 100 Singles. Billboard. [dostęp 2022-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-03)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nothing_Safe:_Best_of_the_Box&oldid=75145052”