Naczelnik ZHP

najwyższa funkcja w Związku Harcerstwa Polskiego, obok Przewodniczącego ZHP

Naczelnik ZHP – obok Przewodniczącego ZHP najwyższa funkcja w Związku Harcerstwa Polskiego.

Naczelnik ZHP
Ilustracja
Proporzec Naczelnika ZHP, który podnosi się pod prawym salingiem jachtu na maszcie, w ośrodku, przystani lub na obozie w czasie przebywania tam naczelnika
Stanowisko
Państwo

 Polska

Data utworzenia

1919

Pierwszy Naczelnik

Stanisław Sedlaczek
(Naczelnik Harcerzy ZHP),
Maria Wocalewska
(Naczelniczka Harcerek ZHP)

Długość kadencji

4 lata

Obecny Naczelnik

hm. Martyna Kowacka

Siedziba

budynek Głównej Kwatery ZHP

Strona internetowa

Kompetencje Naczelnika ZHP

edytuj

Naczelnik ZHP:

  • reprezentuje Związek Harcerstwa Polskiego na zewnątrz
  • określa organizację i zasady działania Głównej Kwatery ZHP oraz kieruje jej pracą
  • powołuje i odwołuje kierowników jednostek organizacyjnych i gospodarczych utworzonych przez Główną Kwaterę ZHP
  • wydaje rozkazy
  • wykonuje inne zadania określone w Statucie lub przekazane przez Zjazd ZHP albo Radę Naczelną ZHP
  • zarządza majątkiem i prowadzi gospodarkę finansową przy pomocy Skarbnika ZHP.

Historia

edytuj

Przywódcy polskiego skautingu 1911-1914

edytuj

Naczelna Komenda Skautowa w zaborze austriackim:

Naczelna Komenda Skautowa w zaborze rosyjskim

  • Przewodniczący – Gustaw Simon;
  • w grudniu 1911 roku powstaje w Warszawie Naczelna Komenda Skautowa jako najwyższa władza polskiego skautingu męskiego w zaborze rosyjskim;
  • latem 1914 roku Związkowe Naczelnictwo Skautowe organizuje drugi ogólnokrajowy kurs instruktorski w Skolem, na którym zaczęto prowadzić rozmowy na temat zjednoczenia całego polskiego skautingu w jedną organizację (wybuch 1 sierpnia 1914 roku I wojny światowej przerywa konstrukcje);
  • wybitni instruktorzy: ks. Kazimierz Lutosławski, Alojzy Pawełek z Warszawy, Władysław Nekrasz z Kijowa.

Przywódcy polskiego skautingu w czasie I wojny światowej 1914-1918

edytuj

Wypadki wojenne, wstępowanie wielu skautów i instruktorów do wojska spowodowały osłabienie pracy skautowej w Małopolsce (zabór austriacki). Ośrodek skautowy we Lwowie traci na znaczeniu. Na czoło organizacji skautowych wysuwa się ośrodek warszawski (zabór rosyjski).

W Królestwie Polskim (główna część zaboru rosyjskiego) działały cztery organizacje skautowe:

  • skauting męski podległy Naczelnej Komendzie Skautowej w Warszawie (od połowy 1916 roku przyjął nazwę Związek Harcerstwa Polskiego);
  • Polska Organizacja Skautowa – powstała na przełomie 1914/1915 na terenach zajętych w czasie działań wojennych przez wojska austriackie i niemieckie. Szef Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego z siedzibą w Piotrkowie ppłk Władysław Sikorski, który interesował się skautingiem, ułatwił grupie instruktorów utworzenie odrębnej organizacji skautowej niezależnej od Lwowa i Warszawy. Pierwszym Naczelnym Komendantem był Jan Sikorski. Działali tu także Tadeusz Młodkowski, Maria Wocalewska, Kazimierz Kierzkowski.
  • Związek Skautek Polskich – jedyna, całkowicie odrębna i samodzielna skautowa organizacja żeńska działająca od grudnia 1914 do listopada 1916 roku. W wyniku wybuchu I wojny światowej praca skautowa w Warszawie uległa poważnemu osłabieniu, zerwane zostały więzi organizacyjne. W tej sytuacji w grudniu 1914 roku Helena Gapnerówna, Halina Kożuchowska i Irena Rebandelówna zwołały radę drużynowych, w wyniku czego utworzono Naczelną Komendę z Antoniną Walicką jako Naczelną Skautką, przyjmując nazwę Związek Skautek Polskich. Po zajęciu Warszawy przez Niemców działalność Związku polegała głównie na pomocy dla Polskiej Organizacji Wojskowej i Legionów Polskich. Związek Skautek Polskich był solidarny z Polską Organizacją Skautową.
  • Junactwo – koedukacyjna organizacja młodzieży wiejskiej i robotniczej, pracująca metodami skautowymi. Działała od jesieni 1912 do listopada 1916 roku. Twórcą był Stefan Plewiński, członkami Komendy byli m.in. Władysław Radwan, Janina Porazińska. Jednym z członków Rady Przybocznej był Adam Chętnik.
 
hm. Antoni Olbromski.

Naczelnicy Związku Harcerstwa Polskiego od 1918

edytuj

Naczelnicy Harcerzy 1919–1939

edytuj

Naczelniczki Harcerek 1919–1939

edytuj

Naczelnicy Szarych Szeregów 1939–1945

edytuj

Naczelnicy ZHP poza granicami Kraju od 1945

edytuj

między innymi:

Naczelnicy ZHPwN od 1927

edytuj

Naczelnicy Harcerzy 1945-1948

edytuj

Naczelniczki Harcerek 1945-1948

edytuj

Naczelnik Harcerstwa 1956-1964

edytuj

Naczelnicy ZHP od 1964

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. hm. Anna Nowosad nową Naczelniczką ZHP
  2. Hm. Grzegorz Woźniak nowym Naczelnikiem ZHP [online], Związek Harcerstwa Polskiego [dostęp 2021-03-14] (pol.).
  3. 21 maja 2022 roku Delegatki i Delegaci 42. Zjazdu ZHP wybrali nową Naczelniczkę ZHP [online], Związek Harcerstwa Polskiego [dostęp 2022-05-21].

Bibliografia

edytuj
  • Leksykon harcerstwa. Olgierd Fietkiewicz (red.). Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1988, s. 277-278. ISBN 83-203-1779-7.