Musri
Musri (Muṣri) – kraina leżąca na wschód o rzeki Tygrys, wzmiankowana w źródłach asyryjskich z II i początku I tys. p.n.e.[1]
Kraina ta podbita została przez asyryjskiego króla Aszur-uballita I (1365-1330 p.n.e.), a wstępnie dołączona do państwa asyryjskiego[1]. Za rządów Salmanasara I (1274-1245 p.n.e.) wybuchł tam bunt, który doprowadził do asyryjskiej inwazji zakończonej zdobyciem i zniszczeniem miasta Arinu, głównego miasta tej krainy[1]. Kraina Musri zbuntowała się ponownie za rządów Tiglat-Pilesera I (1114-1076 p.n.e.), który wkroczył ze swą armią na jej terytorium i obległ Arinu[1]. Tym razem mieszkańcy miasta sami poddali się królowi asyryjskiemu, który oszczędził Arinu, nakładając na jego mieszkańców coroczny trybut[1]. W późniejszym okresie wyprawy wojenne przeciw Musri prowadzili też królowie Aszur-bel-kala (1073-1056 p.n.e.) i Aszur-dan II (934-912 p.n.e.)[1].
Nazwa krainy wiąże się na pewno z górą Musri/Musur, wzmiankowaną w tekstach nowoasyryjskich[1]. Sargon II (722-705 p.n.e.) w swych inskrypcjach twierdzi, iż wzniósł swe nowe miasto, Dur-Szarrukin, u podnóża góry Musri, natomiast Sennacheryb (704-681 p.n.e.) wykorzystał źródła w tej górze przy budowie nowego systemu doprowadzającego wodę do Niniwy[1].
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- hasło Musri (1), w: Bryce T., The Routledge Handbook of the Peoples and Places of Ancient Western Asia, Routledge 2013, s. 484-485.