Montserrat

brytyjskie terytorium zależne na Karaibach

Montserratterytorium zależne Wielkiej Brytanii w Ameryce Środkowej, na wyspie Montserrat w archipelagu Małych Antyli, w basenie Morza Karaibskiego. Na skutek wybuchu wulkanu Soufrière Hills w latach 1995–1997 blisko 2/3 ludności musiało być ewakuowane.

Montserrat
terytorium zamorskie
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Hymn: God Save the King
Dewiza: Each Endeavouring, All Achieving
Państwo

 Wielka Brytania

Siedziba

Plymouth (de iure),
Brades (de facto)[a]

Data powstania

1962

Zarządzający

Andrew Pearce

Zarządzający

Joseph Easton Taylor-Farrell

Powierzchnia

102 km²

Populacja (2017)
• liczba ludności


5292[1]

• gęstość

52 os./km²

Numer kierunkowy

+1 664

Strefa czasowa

UTC -4

Języki urzędowe

angielski

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Położenie na mapie
Położenie na mapie

Geografia

edytuj
Osobny artykuł: Geografia Montserratu.
 
Wybrzeże Montserratu

Wyspa Montserrat to wyspa wulkaniczna – jej trzon stanowią trzy grupy wulkanów: Silver Hill (392 m n.p.m.) – na północy; Centre Hills (747 m n.p.m.) – w centrum oraz North Soufrière (915 m n.p.m.) i South Soufrière (763 m n.p.m.) – na południu. Stożki tych wulkanów są strome, bezleśne i pokryte grubą warstwą tufów wulkanicznych. Wyspa narażona jest na częste trzęsienia ziemi i huragany, ciągle istnieje także zagrożenie wybuchem wulkanu.

Historia

edytuj

Wyspa została odkryta w 1493 przez Krzysztofa Kolumba i nazwana Santa María de Montserrat. Nazwa ta miała upamiętniać masyw i klasztor w Katalonii. Jej kolonizacja rozpoczęła się dopiero w 1632. Na wyspie pojawili się głównie Irlandczycy. Skład etniczny zmienił się na skutek sprowadzania na wyspę niewolników pochodzenia afrykańskiego. W latach 1764–1782 Montserrat znajdował się we władaniu francuskim, a od 1783 – brytyjskim.

Demografia

edytuj
Osobny artykuł: Demografia Montserratu.

Przed erupcją Soufrière Hills z 1995 roku wyspę zamieszkiwało około 13 tys. osób. Ewakuacji poddano ok. 2/3 ludności wyspy, a w niezagrożonych miejscach pozostało około 4,8 tys. osób (2004). Nominalnie stolicą terytorium pozostaje Plymouth, które przed ewakuacją zamieszkiwało około 4 tys. ludzi, a obecnie jest niezamieszkane. Ze względu na katastrofalne skutki wybuchu i występujące nadal zagrożenie, wprowadzono zakaz powrotu na południową część wyspy, w tym do stolicy. Faktycznie rolę stolicy pełni obecnie wieś Brades, z populacją ok. 1000 osób.

Pod względem etnicznym 88,4% ludności stanowią osoby czarnoskóre, ludność o mieszanej etniczności 3,7%, Latynosi 3%, biali 2,7%, Hindusi 1,5% a reszta 0,7%[2].

Religia

edytuj

Struktura religijna w 2015[3]:

Gospodarka i turystyka

edytuj

Wybuch wulkanu zaszkodził poważnie gospodarce wyspy, która opierała się głównie na rolnictwie (uprawa bawełny, bananów, tamaryndowców, warzyw i limony) i turystyce. Przed erupcją wulkanu wyspa ta była popularnym celem wycieczek turystów (30 tys. odwiedzających w 1989 r.), głównie Amerykanów, Brytyjczyków, Kanadyjczyków oraz mieszkańców krajów basenu Morza Karaibskiego. Najważniejszym ośrodkiem turystycznym było miasto Plymouth, które pełniło funkcję nadmorskiego kąpieliska i uzdrowiska (źródła wód mineralnych). Na wyspie znajduje się port lotniczy W. H. Bramble.

Wielka Brytania przeznaczyła 122,8 miliona dolarów na pomoc w odbudowie gospodarki wyspy.

 
Porty lotnicze na Montserrat
  1. Plymouth zostało zniszczone na skutek wybuchu wulkanu Soufrière Hills w 1995–1997, faktyczną stolicą jest miasto Brades.

Przypisy

edytuj
  1. The World Factbook – Central Intelligence Agency [online], cia.gov [dostęp 2017-10-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-24] (ang.).
  2. The World Factbook. [dostęp 2015-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-24)].
  3. Montserrat, Religion And Social Profile [online], www.thearda.com [dostęp 2018-12-26].