Monitoring hałasu w Polsce

Monitoring hałasu w Polsce –  jest jednym z zadań Państwowego Monitoringu Środowiska. Monitoringowe pomiary hałasu stanowią istotną informację o klimacie akustycznym województwa i są przydatne w procesie tworzenia map akustycznych w ramach realizacji oceny stanu akustycznego środowiska.

Definicje pojęć

edytuj
  • Środowisko – Ogół elementów przyrodniczych, w tym także przekształconych w wyniku działalności człowieka, a w szczególności powierzchni ziemi, kopaliny, wody, powietrze, krajobraz, klimat oraz pozostałe elementy różnorodności biologicznej, a także wzajemne oddziaływanie pomiędzy tymi elementami
  • Hałas – dźwięki o częstotliwościach od 16 Hz do 16000 Hz[1]

Wskaźniki stosowane do oceny warunków akustycznych środowiska

edytuj
  • Poziom dźwięku A, w decybelach (dB)
  • Równoważny poziom hałasu (równoważny poziom dźwięku A)
  • Wskaźniki krótkookresowe
  • Wskaźniki długookresowe
  • Przekroczenie dopuszczalnego poziomu dźwięku
  • Teren zagrożony hałasem
  • Zasięg hałasu
  • Emisja hałasu
Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku powodowanego przez poszczególne grupy źródeł hałasu, z wyłączeniem hałasu powodowanego przez starty, lądowania oraz linie elektroenergertyczne wyrażone wskaźnikami LAeq D i LAeq N, które to wskaźniki mają zastosowanie do ustalenia i kontroli warunków korzystania ze środowiska, w odniesieniu do jednej doby[2]
Rodzaj terenu Dopuszczalny poziom hałasu w (dB)
drogi lub linie kolejowe pozostałe obiekty i działalność będąca źródłem hałasu
LP. LAeq D

przedział

czasu

odniesienia

równy 16

godzinom

LAeq N

przedział

czasu

odniesienia

równy 8

godzinom

LAeq D

przedział czasu odniesienia

równy 8 najmniej

korzystnym godzinom dnia

kolejno po sobie następującym

LAeq N

przedział czasu odniesienia

równy 1 najmniej

korzystnej godzinie nocy

1 a) Strefa ochronna "A"uzdrowiska

b) Tereny szpitali poza miastem

50 45 45 40
2 a) Tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej

b) Tereny zabudowy związanej ze stałym pobytem dzieci i młodzieży

c) Tereny domów opieki społecznej

d) Tereny szpitali w miastach

61 56 50 40
3 a) Tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i zamieszkania zbiorowego

b) Tereny zabudowy zagrodowej

c) Tereny rekreacyjno – wypoczynkowe

d) Tereny mieszkaniowo – usługowe

65 56 55 45
4 a) Tereny w strefie śródmiejskiej miast powyżej 100 tys. mieszkańców 68 60 55 45

LAeq D – równoważny poziomu dźwięku A dla pory dnia, wyznaczona dla jednej doby bądź okresu pomiaru

LAeq N – równoważny poziomu dźwięku A dla pory nocy, wyznaczony dla jednej doby bądź okresu pomiaru

Wyniki

edytuj

W roku 2015 pomiarami objęto 1324 zakłady lub instalacje przemysłowe, w 271 obiektach stwierdzono przekroczenie dopuszczalnego poziomu dźwięku. Najbardziej uciążliwe obiekty to sklepy usytuowane blisko zabudowy mieszkaniowej, w których dokuczliwość powodują urządzenia wentylacyjne i dostawy towarów oraz urządzenia nagłaśniające przy lokalach rozrywkowych. Z badań wynika, że najkorzystniejsza z punktu widzenia ochrony pory ciszy nocnej występowała w roku 2015 w województwach warmińsko – mazurskim, opolskim i zachodniopomorskim, zaś w porze dnia w województwach opolskim, łódzkim, lubelskim i warmińsko – mazurskim[3].

Przypisy

edytuj