Minčeta
Minčeta – średniowieczna baszta, najbardziej na północ wysunięta część fortyfikacji Dubrownika.
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ budynku |
baszta |
Położenie na mapie Chorwacji | |
42°38′36,65″N 18°06′30,93″E/42,643514 18,108592 |
Historia
edytujPierwsze inwestycje obronne przeprowadzono w Dubrowniku jeszcze w X wieku, kolejne miały miejsce w wiekach XII i XIII[1]. Pierwsza Minčeta została wzniesiona przez lokalnego budowniczego Nićifora Ranjinę w 1319 roku[2].
Wobec rozrastającej się potęgi imperium osmańskiego, wiele miast Dalmacji, w tym i Dubrownik, rozbudowywały systemy murów obronnych i fortyfikacji w celu ochrony przed ewentualnym atakiem tureckim[1]. W wiekach XV i XVI miejski system obronny miasta został rozbudowany, by zapewnić ochronę nie tylko przed najazdem tureckim po upadku Konstantynopola w 1453 roku, ale również przed atakami Wenecji[1]. W związku z tym podjęto decyzję o umocnieniu dotychczasowej baszty – projekt przebudowy miał zostać przygotowany przez architekta z Florencji Michelozzo di Bartolomeo w stylu renesansowym[1]. W 1464 roku całość została ukończona przez lokalnego budowniczego Juraja Matejewa Dalmatinca[a][3].
Nazwa baszty pochodzi od nazwiska arystokratycznego rodu Menčetić[4] – właściciela działki, na której stanęła baszta[2].
Uwagi
edytuj- ↑ Dalmatinec znany także jest jako Giorgio Orsini czy Giorgio Dalmatico, zob. Thomas Graham Jackson (sir, 1st bart.): Ragusa. Il palazzo rettorale, il duomo, il reliquiario del teschia di s. Biagio. (Estr. dall'Annuario dalmatico). Oxford University, 1885, s. 5. (wł.).
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Marilyn Cvitanic: Culture and Customs of Croatia. ABC-CLIO, 2010, s. 203. ISBN 0-313-35117-1. [dostęp 2011-10-06]. (ang.).
- ↑ a b Dubrovnik City walls. www.dubrovnik-guide.net. [dostęp 2011-10-06]. (ang.).
- ↑ Robert Stallaerts: Historical dictionary of Croatia. Scarecrow Press, 2010, s. 180. ISBN 0-8108-6750-8. [dostęp 2011-10-06]. (ang.).
- ↑ Matthias Koeffler: Dalmatien: Unterwegs zwischen Zadar und Dubrovnik. Trescher Verlag, 2010, s. 256. ISBN 3-89794-179-1. [dostęp 2011-10-06]. (niem.).