Michał Tyszkiewicz

polski ziemianin, dyplomata, autor tekstów piosenek

Michał Zygmunt Antoni Maria Tyszkiewicz-Łohojski (ur. 25 maja 1903 w Zakopanem, zm. 21 marca 1974 w Monachium) – polski hrabia, ziemianin, urzędnik Ministerstwa Spraw Zagranicznych, autor tekstów piosenek.

Michał Tyszkiewicz
Michał Zygmunt Antoni Maria
Herb
Leliwa
hrabia
Rodzina

Tyszkiewiczowie

Data i miejsce urodzenia

25 maja 1903
Zakopane

Data i miejsce śmierci

21 marca 1974
Monachium

Ojciec

Jan Józef Tyszkiewicz (1867–1903)

Matka

Elżbieta Krasińska (1871–1906), c. Władysława Krasińskiego

Żona

1. Hanka Ordonówna
2. Tamara Nachiczewańska

Życiorys

edytuj

Najmłodszy syn Jana Tyszkiewicza z Waki i Elżbiety z Krasińskich (wnuczki Zygmunta Krasińskiego). Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i na uczelni w Belgii, jednak prawdziwą pasją była scena[1]. Napisał słowa do wielu znanych piosenek, m.in. Uliczka w Barcelonie, Fiakier, Jesienna piosenka, Każda z pań „moderne”, Sonny Boy, Zapomniana piosenka.

W 1931 ożenił się z Anną Marią Pietruszyńską (Hanką Ordonówną)[1]. Ich małżeństwo początkowo zostało uznane przez rodzinę hrabiego za mezalians. Przed wybuchem II wojny światowej Tyszkiewiczowie często bywali w Ornianach – posiadłości Michała Tyszkiewicza położonej niedaleko Wilna. W 1922 posiadał majątki ziemskie o powierzchni 15 420 ha[2].

Po wybuchu wojny działał w podziemiu jako przedstawiciel rządu do spraw Polaków litewskich i Wileńszczyzny w Angers. W 1940 otrzymał obywatelstwo litewskie, dzięki czemu udało mu się wydostać żonę z więzienia na Pawiaku, aresztowaną przez Gestapo w 1939. Jako obywatele litewscy przebywali w Wilnie, biorąc udział w polskim życiu kulturalno-towarzyskim[1].

Po rozpoczęciu sowieckiej okupacji Litwy został aresztowany przez NKWD i osadzony początkowo w więzieniu na Łukiszkach, a potem na Łubiance. Wkrótce też aresztowana została Hanka Ordonówna. Po podpisaniu układu Sikorski-Majski w 1941 Tyszkiewicz z żoną odzyskali wolność i znaleźli się w Armii Andersa. Wspólnie prowadzili ewakuację polskich dzieci z ZSRR, m.in. do Indii. Następnie został sekretarzem poselstwa RP w Teheranie, z ramienia rządu polskiego na uchodźstwie.

Po wojnie zamieszkał w Monachium, gdzie w latach 1952-1972 pracował jako redaktor Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa[1]. Opiekował się także swoim osieroconym bratankiem – Janem Tyszkiewiczem, synem Władysława, zmarłego w kijowskim więzieniu NKWD w 1940[3].

Spoczywa w grobie rodzinnym Tyszkiewiczów na cmentarzu Brompton w Londynie[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Leokadia Aszkiełowicz: Michał Zygmunt Tyszkiewicz – jakie miał powiązania z Podbrodziem?. musurajonas.lt. [dostęp 2022-09-25]. (pol.).
  2. Wojciech Roszkowski. Lista największych właścicieli ziemskich w Polsce w 1922 r.. „Przegląd Historyczny”. 74 nr 2, s. 284, 1983. 
  3. Joanna Sokołowska-Gwizdka, Gwiazdy i melodie [online], Dziennik Polonii w Kanadzie, 3 listopada 2006 [dostęp 2022-05-08].