Michał Michalski (1846–1907)
Michał Michalski (ur. 29 września 1846 we Lwowie, zm. 13 kwietnia 1907 we Lwowie) – polski rzemieślnik, uczestnik powstania styczniowego, prezydent Lwowa.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Poseł do sejmu Krajowego Galicji | |
| Okres |
od 8 lipca 1889 |
| Przynależność polityczna | |
| Prezydent Lwowa | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Życiorys
edytujMichał Michalski był synem rzemieślnika. Po ukończeniu szkoły ludowej, terminował w zakładach kowalskich. Po wybuchu powstania styczniowego zaciągnął się do oddziału W. Komorowskiego i walczył jako szeregowiec żuawów śmierci. Wziął udział w bitwie pod Poryckiem na Wołyniu (2-3 listopada 1863). Po wycofaniu się oddziału do Galicji, był krótko więziony. Po odzyskaniu wolności powrócił do zawodu. W 1873 otworzył jako mistrz kowalski własny zakład, który w 1879 przekształcił w fabrykę powozów.
W 1878 uzyskał obywatelstwo miejskie a w 1880 został wybrany do Rady Miejskiej Lwowa. Od 4 kwietnia 1889 był pierwszym delegatem Rady Miejskiej (drugim wiceprezesem), a od 1895 był wiceprezydentem Lwowa. Po ustąpieniu Godzimira Małachowskiego 7 lipca 1905 roku został wybrany prezydentem miasta[1].
Był członkiem Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[2]. Przez kilka lat był prezesem Towarzystwa Strzeleckiego. Był członkiem wielu towarzystw i organizacji gospodarczych m.in. Izby Handlowej i Przemysłowej we Lwowie, Krajowej Komisji Przemysłowej, Komitetu Cenzorów Banku Krajowego, Rady Administracyjnej Fundacji hr. Skarbka, Rady Nadzorczej Muzeum Przemysłowego.
Od 8 lipca 1889 do śmierci był posłem Lwowa do Sejmu Krajowego (VI kadencja 1889-1895, VII kadencja 1895-1901 i część VIII kadencji 1901-1907) jako przedstawiciel Polskiego Stronnictwa Demokratycznego.
W 1872 poślubił Michalinę Krykiewicz. Miał z nią jedną córkę, Marię Legeżyńską. Jego zięciem był Wiktor Legeżyński – lekarz.
Michał Michalski został pochowany wraz ze swoją córką i zięciem w rodzinnym grobowcu na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[3]. Popiersie na jego grobie Tadeusz Błotnicki, a zostało odsłonięte 25 kwietnia 1909[4].
Upamiętnienie
edytujNa początku października 1909 roku w sali Towarzystwa Strzeleckiego odsłonięto popiersie Michała Michalskiego autorstwa Antoniego Popiela[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Nowe prezydyum miasta lwowa. „Nowości Illustrowane”. Nr 29, s. 8, 15 lipca 1905.
- ↑ Pamiętnik IV zlotu sokolstwa polskiego we Lwowie w dniach 27-29 czerwca 1903. Lwów: Związek Polskich Gimnastycznych Towarzystw, 1904, s. 27.
- ↑ Pogrzeb prezydenta. „Nowości Illustrowane”. Nr 16, s. 17-18, 20 kwietnia 1907.
- ↑ Odsłonięcie pomnika śp. Michalskiego. „Nowości Illustrowane”. Nr 18, s. 4, 1 maja 1909.
- ↑ Pamięci zasłużonego prezydenta. „Nowości Illustrowane”. Nr 41, s. 4, 9 października 1909.
Bibliografia
edytuj- Marian Tyrowicz, Michalski Michał, Polski Słownik Biograficzny, T. XX, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1975, s. 596-597.
- Stanisław Sławomir Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786-1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988. ISBN 83-04-02817-4.
- „Tygodnik Ilustrowany”, s. 330, 20 kwietnia 1907. [dostęp 2013-03-13].
- Zgon prezydenta miasta Lwowa. „Nowości Illustrowane”. Nr 16, s. 2, 20 kwietnia 1907.
Linki zewnętrzne
edytuj- Z Heleną i Krzysztofem Skarbińskimi rozmawiają Janusz M. Paluch i Andrzej Chlipalski. [dostęp 2013-03-13].