Metoda punktu piaskowego

Metoda punktu piaskowego – Punktem piaskowym kruszywa nazywamy procentową zawartość w nim frakcji piaskowych kruszywa drobnego (od 0 do 2mm).

Wartość punktu piaskowego mieszanki kruszyw użytych do wykonania mieszanki betonowej zależy od planowanej konsystencji, klasy użytego cementu, ilości zaprawy w jednostce objętości mieszanki oraz stosunku wody do cementu (W/C). Niezależnie od wcześniej wymienionych warunków, wartość punktu piaskowego, zasadniczo powinna się zawierać w przedziale 30–50% (w praktyce 35–45%).

Występują 4 niewiadome: cement (C), kruszywo grube (Z), drobne (P), woda (W)

$f_{cm}=A_{1}({\frac {C}{W}}-0,5)$ (równanie wytrzymałości)

$W=Cxw_{c}+Pxw_{p}+Zxwz$ (równanie ciekłości)

${\frac {C}{\gamma _{C}}}+{\frac {P}{\gamma _{P}}}+{\frac {Z}{\gamma _{Z}}}+W=1000$ (równanie objętości)

${\frac {Z}{P}}={\frac {P_{p}-P_{i}}{P_{i}-P_{z}}}$ (równanie charakterystyczne metody)

Należy przyjmować minimum trzy wartości wypadkowego punktu piaskowego dla mieszanki piasku i żwiru.

Na pierwszym etapie projektowania należy określić doświadczalnie optymalna wartość stosunku wagowego kruszywa grubego (Ż) do drobnego (P). Później należy wykonać badania gęstości nasypowej w stanie zagęszczonym dla obliczonych proporcji żwiru do piasku.