Mathis Contamine

francuski skoczek narciarski

Mathis Contamine (ur. 14 września 2001 w Thonon-les-Bains[3]) – francuski skoczek narciarski. Medalista zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2017). Uczestnik mistrzostw świata juniorów (2018–2021). Medalista mistrzostw kraju.

Mathis Contamine
Data i miejsce urodzenia

14 września 2001
Thonon-les-Bains

Klub

CS Courchevel[1]

Debiut w PŚ

29 grudnia 2020 w Oberstdorfie (59. miejsce)

Rekord życiowy

196,0 m na Letalnicy w Planicy (24 marca 2022)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
srebro Erzurum 2017 drużynowy
srebro Erzurum 2017 druż. miesz.
brąz Erzurum 2017 indywidualny

Przebieg kariery

edytuj

Starty międzynarodowe

edytuj

Osiągał międzynarodowe sukcesy w rywalizacji juniorskiej w młodszych kategoriach wiekowych – między innymi stał na podium nieoficjalnych letnich mistrzostw świata dzieci (srebro w konkursie indywidualnym 12-latków w 2012), OPA Games (brąz w indywidualnej rywalizacji rocznika 2000 i młodszych w 2015 oraz złoto rok później w konkursie indywidualnym rocznika 2001 i młodszych) oraz FIS Youth Cup (1. w Hinterzarten w sierpniu 2015)[4].

W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych przez FIS zadebiutował w marcu 2015 w konkursie Alpen Cupu w Chaux-Neuve. Pierwsze punkty w konkursie tej rangi zdobył we wrześniu 2015 w Einsiedeln. W pierwszej dziesiątce zawodów tego cyklu po raz pierwszy uplasował się 13 lutego 2016 w Planicy, gdzie zajął 10. pozycję[4]. W FIS Cup po raz pierwszy wystartował we wrześniu 2015 w Einsiedeln, od razu zdobywając punkty za zajęcie 25. miejsca. W grudniu 2015 w Engelbergu zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym (został zdyskwalifikowany w obu konkursach)[5].

W 2017 wziął udział w zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy w Erzurum, gdzie zdobył brązowy medal w konkursie indywidualnym chłopców, a także srebrne krążki w rywalizacji drużynowej chłopców (w składzie Francji znaleźli się również Romane Dieu[a], Alessandro Batby i Jonathan Learoyd) oraz drużyn mieszanych (oprócz niego Francję reprezentowali także: Marine Bressand, Romane Dieu i Jonathan Learoyd[4]. W lutym 2018 zadebiutował w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym był 34., a w zmaganiach drużynowych uplasował się na 9. (zespoły mężczyzn) i 4. (drużyny mieszane) pozycji. Rok później ponownie wziął udział w imprezie tej rangi – indywidualnie awansował do drugiej serii, plasując się na 26. lokacie, a w rywalizacji drużynowej zajął 8. (mężczyźni) i 6. (mikst) miejsce[5].

W lipcu 2019 w Szczyrku po raz pierwszy zajął lokatę w czołowej dziesiątce FIS Cupu, plasując się na 5. i 6. pozycji. W sierpniu 2019 w miejscowości Frenštát pod Radhoštěm, w ramach letniej edycji cyklu, po raz pierwszy punktował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 14. lokatę[5]. We wrześniu 2019 w Seefeld po raz pierwszy stanął na podium Alpen Cupu, zajmując 2. pozycję[4]. W grudniu 2019 otrzymał powołanie na 68. Turniej Czterech Skoczni[6], jednak we wszystkich czterech startach odpadał w kwalifikacjach[5]. Do rywalizacji w Pucharze Świata miał jeszcze powrócić na koniec sezonu 2019/2020 (został powołany na drugą połowę cyklu Raw Air[7]), jednak, w związku z przedwczesnym zakończeniem sezonu, wziął udział tylko w kwalifikacjach do odwołanego konkursu w Trondheim. Wcześniej wystartował na mistrzostwach świata juniorów, w każdej z trzech konkurencji plasując się w czołowej dziesiątce – indywidualnie był 10., w konkursie drużynowym 7., a w rywalizacji drużyn mieszanych 6[5].

29 grudnia 2020 w Oberstdorfie, w ramach 69. Turnieju Czterech Skoczni, zadebiutował w konkursie głównym Pucharu Świata, zajmując 59. miejsce. W lutym 2021 w Lahti wystąpił na mistrzostwach świata juniorów, zajmując 18. miejsce w konkursie indywidualnym i 5. w drużynowym. W sezonie 2020/2021 w sumie czterokrotnie wystąpił w konkursach głównych Pucharu Świata, jednak ani razu nie zajął lokaty wyższej niż 50[5].

28 stycznia 2022 w Willingen awansował do drugiej serii rywalizacji zespołów mieszanych w Pucharze Świata, ostatecznie zajmując z francuskim zespołem 7. pozycję. W sezonie 2021/2022 w indywidualnych zawodach tego cyklu wystąpił dwukrotnie (także w Willingen, gdzie nie rozgrywano kwalifikacji), plasując się na 42. i 38. pozycji[5].

Po sezonie 2022/2023 zakończył karierę sportową[8].

Mistrzostwa kraju

edytuj

W 2019 zdobył srebrny medal w konkursie indywidualnym mistrzostw Francji[9]. Ponadto, wraz z pierwszym zespołem Sabaudii, stawał na podium konkursów drużynowych zawodów tej rangi – w 2015 zdobył medal brązowy (w zespole, oprócz niego, skakali: Léa Lemare, Arthur Royer i Nicolas Mayer)[10], w 2016 srebrny (w barwach drużyny, w której, oprócz niego, startowali jeszcze Tim Bernoud, Jonathan Learoyd i Arthur Royer)[11], w 2018 brązowy (w składzie Sabaudii skakali wówczas: Jack White, Alessandro Batby i Jonathan Learoyd[12]), złoty w 2019 (podobnie jak w 2018 skakali z nim wówczas White, Batby i Learoyd[13]), 2020 (w porównaniu z poprzednimi mistrzostwami miejsce Learoyda w składzie drużyny Sabaudii zajął Valentin Foubert[14]) i 2021 (skład jak w 2020[15]) oraz srebrny w 2022 (w składzie Sabaudii White’a zastąpił Learoyd[16]).

Indywidualnie

edytuj
2018   Kandersteg 34. miejsce
2019   Lahti 26. miejsce
2020   Oberwiesenthal 10. miejsce
2021   Lahti 18. miejsce

Drużynowo

edytuj
2018   Kandersteg 9. miejsce[b], 4. miejsce (drużyna mieszana)[c]
2019   Lahti 8. miejsce[d], 6. miejsce (drużyna mieszana)[e]
2020   Oberwiesenthal 7. miejsce[f], 6. miejsce (drużyna mieszana)[g]
2021   Lahti 5. miejsce[h]

Starty M. Contamine’a na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
34. 1 lutego 2018   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 indywid. 83,0 m 101,0 pkt 190,4 pkt Marius Lindvik
9. 3 lutego 2018   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż.[b] 93,0 m 411,6 pkt (107,8 pkt) 656,9 pkt Niemcy
4. 4 lutego 2018   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż. mix.[c] 90,5 m 95,0 m 768,7 pkt (193,5 pkt) 100,6 pkt Norwegia
26. 24 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 88,0 m 88,5 m 210,6 pkt 41,5 pkt Thomas Aasen Markeng
8. 26 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[d] 88,5 m 88,5 m 844,5 pkt (227,3 pkt) 135,2 pkt Niemcy
6. 28 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. mix.[e] 87,5 m 89,5 m 943,1 pkt (232,2 pkt) 41,3 pkt Rosja
10. 5 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 100,0 m 91,5 m 200,6 pkt 37,7 pkt Peter Resinger
7. 7 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[f] 91,0 m 96,0 m 720,9 pkt (206,7 pkt) 179,4 pkt Słowenia
6. 8 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż. mix.[g] 100,0 m 100,0 m 883,0 pkt (261,5 pkt) 140,3 pkt Austria
18. 11 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 87,5 m 86,5 m 222,5 pkt 41,4 pkt Niklas Bachlinger
5. 12 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[h] 87,0 m 86,0 m 852,4 pkt (207,3 pkt) 133,8 pkt Austria

Indywidualnie

edytuj
2017   Erzurum brązowy medal

Drużynowo

edytuj
2017   Erzurum srebrny medal[i][a], srebrny medal (drużyna mieszana)[j]

Starty M. Contamine’a na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
3.  14 lutego 2017   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 indywid. 95,0 m 97,0 m 240,7 pkt 20,6 pkt Timi Zajc
2.  16 lutego 2017   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 druż.[i] 109,0 m 106,5 m 891,6 pkt (265,6 pkt) 44,6 pkt Słowenia
2.  17 lutego 2017   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 druż. mix.[j] 98,0 m 103,0 m 713,2 pkt (236,5 pkt) 123,4 pkt Słowenia

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj
Źródło[4]
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
- - - - - - - q q q q - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
- - - - - q q 59 q q - 50 50 - - - - - - - - - q 55 - 0
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
- - q q - q q q q - - - - - - - - 42 38 - - - - - q q q - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

edytuj
Sezon
2021/2022
[4]
             
- - - 7 - - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[17]
2020/2021 68.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[17]
2020 68.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce Źr.
2021 57. [18]
2022 56. [19]

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

edytuj
Źródło[4]
2021
                punkty
q dq 46 - - - - - 0
2022
            punkty
- - 33 - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[20]
2019/2020 64.
2020/2021 92.
2021/2022 67.
2022/2023 92.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[4]
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
- - - - - dq dq - - - - - - - - - - - - - - - - 54 53 - - 0
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
- - - - - 59 58 - - - - - - - 48 45 - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - 37 33 - - - - - - - - - 0
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 35 42 47 - - - - 35 33 40 48 - - 0
Sezon 2019/2020
                                          punkty
49 45 31 32 23 16 41 25 - - 33 31 40 34 23 25 - - - - - 43
Sezon 2020/2021
                                      punkty
- - - - - 49 51 - - - - - - 27 35 42 40 - - 4
Sezon 2021/2022
                                                    punkty
- - - - - - 41 51 - - - - - - - 37 37 32 32 37 27 33 28 20 26 17 37
Sezon 2022/2023
                                                  punkty
47 49 42 44 38 37 51 50 - - - 31 34 34 36 27 27 33 34 33 33 40 30 - - 9
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[20]
2019 77.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[4]
2016
                            punkty
55 57 - - - - - - dq 57 - - - - 0
2018
                          punkty
- - 46 47 44 - - 39 46 - - - - 0
2019
                                punkty
- - - - - - 14 dq - - 45 44 - - 22 33 27
2020
    punkty
dq 37 0
2021
                        punkty
- - 62 54 - - 59 62 - - 61 62 0
2022
                  punkty
39 41 54 53 44 51 - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2018 46.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[21]
2015/2016 186.
2017/2018 122.
2019/2020 55.
2020/2021 47.
2021/2022 150.
2022/2023 40.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 marca 2023   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 136,5 m [k] 120,7 pkt 2. 2,6 pkt Martin Hamann

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

edytuj
Źródło[4]
Sezon 2015/2016
                                                punkty
- - - - - - 25 32 - - - - - - - - - - - - - - - - 6
Sezon 2016/2017
                                        punkty
- - - - - - 47 40 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
                                          punkty
57 36 - - 70 47 - - 49 49 - - - - 26 19 - - - - - 17
Sezon 2019/2020
                                            punkty
5 6 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 85
Sezon 2020/2021
                            punkty
- - 9 dq - - - - 52 48 - - 8 43 61
Sezon 2021/2022
                                              punkty
- - - - 30 24 - - - - - - - - - - - - - - - - - 8
Sezon 2022/2023
                                        punkty
- - - - 19 16 - - - - - - - - - - - - 26 2 112
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

  1. a b W związku z faktem, iż we francuskiej reprezentacji na Zimowy Olimpijski Festiwal Młodzieży Europy 2017 znalazło się tylko 3 chłopców (Contamine, Learoyd i Batby), w konkursie drużynowym chłopców, umożliwiając tym samym start francuskiego zespołu w tej rywalizacji, wystąpiła również Romane Dieu.
  2. a b Skład zespołu: Mathis Contamine, Valentin Foubert, Alessandro Batby i Jonathan Learoyd
  3. a b Skład zespołu: Océane Paillard, Mathis Contamine, Romane Dieu i Jonathan Learoyd
  4. a b Skład zespołu: Mathis Contamine, Jack White, Alessandro Batby i Jonathan Learoyd
  5. a b Skład zespołu: Joséphine Pagnier, Mathis Contamine, Lucile Morat i Jonathan Learoyd
  6. a b Skład zespołu: Enzo Milesi, Jonathan Learoyd, Valentin Foubert i Mathis Contamine
  7. a b Skład zespołu: Joséphine Pagnier, Valentin Foubert, Lucile Morat i Mathis Contamine
  8. a b Skład zespołu: Mathis Contamine, Jack White, Alessandro Batby i Valentin Foubert
  9. a b Skład zespołu: Mathis Contamine, Romane Dieu, Alessandro Batby i Jonathan Learoyd
  10. a b Skład zespołu: Marine Bressand, Mathis Contamine, Romane Dieu i Jonathan Learoyd
  11. Seria konkursowa została odwołana.

Przypisy

edytuj
  1. Paweł Borkowski: Mathis CONTAMINE. skijumping.pl, 2015-09-13. [dostęp 2016-11-15].
  2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-24].
  3. Saut à Ski Equipe de France B Hommes (saison 2019 / 2020). ffs.fr. [dostęp 2019-12-14]. (fr.).
  4. a b c d e f g h i j Adam Kwieciński: CONTAMINE Mathis 2001.09.14 FRA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-05-23].
  5. a b c d e f g CONTAMINE Mathis - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-23]. (ang.).
  6. Sélections : Tournée des 4 tremplins. ffs.fr. [dostęp 2019-12-24]. (fr.).
  7. Florian Burgaud: Saut à ski | Raw Air : Kamil Stoch s’impose en leader de la tournée. nordicmag.info, 2020-03-10. [dostęp 2020-05-01]. (fr.).
  8. Adrian Dworakowski: Mathis Contamine kończy ze skokami. "Nie czułem się szczęśliwy w tym, co robię". skijumping.pl, 2023-05-19. [dostęp 2023-05-20].
  9. Dominik Formela, Ekipa z Courchevel górą w Chaux-Neuve [online], skijumping.pl, 2 kwietnia 2019 [dostęp 2019-05-09].
  10. Adrian Dworakowski, Zespół Mount Blanc mistrzem Francji, Lamy Chappuis i Lacroix pożegnali się ze sportem [online], skijumping.pl, 29 marca 2015 [dostęp 2016-11-15].
  11. CHAMPIONNAT DE FRANCE SAUT PAR EQUIPE le 26/03/2016 [online], ski-nordique.net [dostęp 2016-11-15] (fr.).
  12. CHAMPIONNAT FRANCE SAUT EQUIPE [online], juraskievents.com, 1 kwietnia 2018 [dostęp 2018-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-01] (fr.).
  13. CHAMPIONNATS DE FRANCE SAUT PAR EQUIPE K-106 HS-118 [online], ffs.fr [dostęp 2019-05-09] (fr.).
  14. Saut à ski : Valentin Foubert et Joséphine Pagnier champions de France [online], nordicmag.info, 11 października 2020 [dostęp 2020-10-12] (fr.).
  15. Florian Burgaud, Saut à ski - Courchevel : la Savoie championne de France par équipes [online], nordicmag.info, 2 kwietnia 2021 [dostęp 2021-10-10] (fr.).
  16. Adrian Dworakowski: Milesi i Pagnier mistrzami Francji, kuriozalny zwycięzca drużynówki. skijumping.pl, 2022-04-02. [dostęp 2022-06-23].
  17. a b CONTAMINE Mathis - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-05]. (ang.).
  18. Season 2020/2021 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  19. Season 2021/2022 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2022-03-27. [dostęp 2023-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-28)]. (ang.).
  20. a b CONTAMINE Mathis - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-05]. (ang.).
  21. CONTAMINE Mathis - Athlete Information - FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-05]. (ang.).

Bibliografia

edytuj