Wikipedia

Marek Piekarczyk

polski wokalista heavymetalowy (TSA)

Marek Józef[a] Piekarczyk (ur. 13 lipca 1951[1] w Poznaniu) – polski wokalista i autor tekstów, a także osobowość telewizyjna. Znany z występów w zespole rockowym TSA, którego wokalistą jest (z przerwami) od 1981 roku. W latach 1990–1991 członek formacji Balls’ Power. Prowadzi także solową działalność artystyczną.

Marek Piekarczyk
Ilustracja
Marek Piekarczyk (2014)
Imię i nazwisko

Marek Józef[a] Piekarczyk

Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1951
Poznań

Instrumenty

gitara

Typ głosu

tenor

Gatunki

rock, poezja śpiewana, hard rock, heavy metal

Zawód

wokalista, autor tekstów

Aktywność

od 1969

Wydawnictwo

T1-Teraz, Fonografika

Powiązania

Teatr Muzyczny w Gdyni

Zespoły
Biała 21
Cechy
Dwustan, Tristan i Izolda
Monastyr
Sektor A
TSA
(1981–1989, 1991–1992, 1998–1999, 2001–2018, od 2021)
Balls' Power (1990–1991)
Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Kariera muzyczna

edytuj

Karierę muzyczną rozpoczął w 1969[2], występował w zespołach Biała 21, Cechy i Sektor A[3]. Razem z Waldemarem Koperkiewiczem był także współzałożycielem zespołu Dwustan, Tristan i Izolda, który wykonywał poezję śpiewaną[4][5], zaś w 1973 roku – po przeprowadzce z Nowego Wiśnicza do Ciechanowa – grupy Monastyr, z którą występował do 1975 roku[5][6]. Na początku lat 80. został wokalistą zespołu TSA. Od 1982 roku, muzycy zaczęli wydawać płyty długogrające, a ich utwory zajmowały czołowe miejsca na listach przebojów. Po latach formacja została uznana za prekursora heavy metalu w Polsce. Wraz z zespołem, Piekarczyk dał ok. 1000 koncertów w Polsce, USA, Kanadzie, Belgii, Holandii, Czechosłowacji, Rosji, Francji, Finlandii, Litwie, Białorusi, Ukrainie i Niemczech.

W 1986 rozpoczął współpracę z Jerzym Gruzą i Teatrem Muzycznym w Gdyni, gdzie zagrał rolę Jezusa w rock-operze Jesus Christ Superstar. Zespół TSA był tam współtwórcą opracowania muzycznego i wykonywał z orkiestrą teatru wszystkie partie instrumentalne. Odbyło się ok. 200 spektaklów w Polsce i za granicą (USA, Kanada, Finlandia, Rosja). Ostatni spektakl miał miejsce 4 czerwca 1999 w Gdyni na Skwerze Kościuszki jako plenerowe widowisko dla wielotysięcznej widowni, z okazji przyjazdu papieża Jana Pawła II.

W latach 1990–1991 śpiewał w bocheńskim zespole Balls’ Power, z którym nagrał płytę pt. XES. W latach 1992–1998 mieszkał z rodziną w Nowym Jorku, gdzie, oprócz pracy w różnych zawodach, koncertował z miejscowymi artystami i występował na koncertach dla amerykańskiej Polonii. W 1994, po śmierci Ryszarda Riedla zorganizował koncert charytatywny dla jego rodziny pod hasłem „Nasz Rysiek Kochany”. Zorganizował również koncert charytatywny dla polskich muzyków poszkodowanych podczas powodzi w 1997. Po powrocie z USA stworzył projekt Marek Piekarczyk i Przyjaciele i wyruszył w trasę koncertową po Polsce.

W 2000 przyłączył się do projektu „Dom Muzyki” wspomagający budowę Domu Muzyki dla Artystów Niepełnosprawnych. W ramach tego projektu współpracował też z Andrzejem „e-mollem” Kowalczykiem i wziął udział w kilkunastu koncertach i w nagraniu płyty-cegiełki Trans-formacje – Oddział Otwarty, a także w następnym wydawnictwie pt. Dom Muzyki.

Po reaktywowaniu TSA w oryginalnym składzie został wokalistą i autorem tekstów z płyty Proceder, która ukazała się w kwietniu 2004 pod szyldem wydawnictwa Metal Mind Productions.

W marcu 2007 ukazała się płyta pt. Yugopolis, na której pojawiły się m.in. dwa utwory (Gdzie jest nasza miłość i Czy pamiętasz?), współtworzone i zaśpiewane przez Piekarczyka. Płyta osiągnęła status złotej już w pierwszym dniu sprzedaży. W 2007 muzyk przyłączył się gościnnie do projektu muzycznego Night Rider Symphony, z którym w 2008 wystąpił w chicagowskim Harris Theater na koncercie z okazji jubileuszu XX-lecia Festiwalu Filmu Polskiego w Ameryce. Impreza odbyła się pod patronatem burmistrza miasta Chicago i Gubernatora Stanu Illinois.

24 października 2009 wydał solowy album studyjny pt. Źródło, której motto („Kto ma dostęp do źródła, nie czerpie z kałuży”) zakładało powrót do muzycznych korzeni artysty.

25 sierpnia 2013 wystąpił w koncercie Lata Zet i Dwójki w Uniejowie, wykonał wówczas utwór „Czy pamiętasz” i razem z Edytą Górniak i Marią Sadowską, piosenkę „Tysiące głosów”, napisaną przez Marka Kościkiewicza na potrzeby promocji trzeciej edycji programu The Voice of Poland[7].

24 marca 2018 w Gostyniu zagrał ostatni koncert z zespołem TSA[8]. 30 czerwca 2018 zagrał (z Tadeuszem Apryjasem i Jackiem Borowieckim) po raz pierwszy po rozstaniu z TSA koncert akustyczny w Warszawie (utwory z albumu Źródło)[9]. W maju 2021 powrócił do nowo reaktywowanego TSA.

Działalność pozamuzyczna

edytuj

Zanim w wieku 30 lat został zawodowym muzykiem, był malarzem i zajmował się ceramiką[10].

W latach 2013–2014, 2021-2023 zasiadał w jury programu TVP2 The Voice of Poland[11]. W 2019 został trenerem w pierwszej polskiej edycji programu The Voice Senior[12].

W listopadzie 2014 ukazała się książka autobiograficzna „Marek Piekarczyk. Zwierzenia kontestatora” napisana razem z dziennikarzem Leszkiem Gnoińskim.

W latach 2016–2018 współprowadził w rozgłośni radiowej RMF FM audycję Buntownik z wyboru[13]. Od września 2018 razem z Marcinem Jędrychem jest gospodarzem programu Rockandrollowa historia świata.

Odznaczenia

edytuj

Życie prywatne

edytuj

Jest synem oficera[22]. W młodości dorabiał jako ceramik i zdun (budował piece elektryczne, węglowe i gazowe). Był też robotnikiem budowlanym, pracującym głównie przy stawianiu bloków mieszkalnych.

W 1978 urodził mu się syn ze związku z jego partnerką Ewą. Chłopiec był wcześniakiem, który zmarł niedługo po porodzie. Kilka miesięcy po stracie dziecka para zawarła związek małżeński. W 1980 na świat przyszedł ich syn Maciej. Z tego samego związku ma jeszcze córkę – Sonię (ur. 1984). W 1998 małżeństwo artysty zakończyło się rozwodem. Od drugiej połowy lat 90. XX wieku mieszkał w USA, skąd po kilku latach wrócił do Polski. W 2002 poznał swoją drugą żonę, z którą pobrał się w 2008, ma z nią syna, Filipa (ur. 2009)[23].

W Stanach Zjednoczonych pracował jako elektryk i magazynier w centrum handlowym[24].

Muzyk przez wiele lat leczył się na depresję[25]. Od czasu pobytu w USA był wegetarianinem[4], od wiosny 2020 roku jest weganinem[22].

Dyskografia

edytuj
Zobacz więcej w artykule TSA (zespół muzyczny), w sekcji Dyskografia.
Zobacz więcej w artykule Balls’ Power, w sekcji Dyskografia.
Zobacz więcej w artykule Yugopolis, w sekcji Dyskografia.
Albumy solowe
Rok Tytuł Pozycja na liście
POL
2009 Źródło 35[26]
Notowane utwory
Rok Tytuł Pozycja na liście
LP3
[27]
2001 Projekt Oddział Otwarty – „Zmęczenie II” (gościnnie: Marek Piekarczyk)[28] 28
2009 „Nie widzę ciebie w swych marzeniach” 23
2011 „Testament” 18
Występy gościnne
Rok Tytuł Utwór Źródło
1990 She – Big City Lights
  • „Road To Avalon”
 [29]
1991 Big Cyc – Nie wierzcie elektrykom
  • „Biały miś”
 [30]
2001 Małgorzata Ostrowska – Instynkt
  • „Śmierć dyskotece!”, „Mam dość”, „Adriatyk, ocean gorący”, „Przeżyj to sam”
 [31]
2007 Sebastian Piekarek – Human
  • „Za skórą”
 [32]
2010 Maciej Zembaty, Tomasz Klimonda – Wolność znaczy freedom. Piosenki o wolności
  • „Bez podtekstów”
 [33]
Chemia – Dobra chemia
  • „Mantra”, „Damy radę”
 [34]
Chemia – Chemia świąt
  • „Chemia świąt”
 [35]
Night Rider – Night Rider Symphony
  • „Z tobą na wieczność”
 [36]
2011 Odnalezione piosenki Bogdana Łyszkiewicza
  • „Co u ciebie?”
 [37]
Remigiusz Szuman – Opowieści frontowe
  • „Opowieści frontowe”
 [38]
2012 Dominik Kozicki – Look Behind
  • „My z XX wieku”
 [39]
2013 Mango Collective – Mango Collective
  • „MC”
 [40]
2015 Jarosław Pijarowski – OFF – Życie bez dotacji [41]

Teatr

edytuj
Rok Tytuł Uwagi Źródło
1986-1999 „Jesus Christ Superstar” jako Jezus Chrystus, Teatr Muzyczny w Gdyni, reżyseria: Jerzy Gruza [42]
2012 „Klenczon – poemat rockowy” Sopocka Scena Off de BICZ Sopot, reżyseria: Katarzyna Cygan [43]

Słuchowiska radiowe

edytuj
Rok Tytuł Uwagi Źródło
2012 Gate 2012/2013 Teatru Tworzenia Jarosława Pijarowskiego jako Głos Otchłani oraz Dante, premiera 21 grudnia 2012 roku w Polskim Radiu PiK [44]

Filmografia

edytuj
Rok Tytuł Uwagi Źródło
1982 „Koncert” film dokumentalny, reżyseria: Michał Tarkowski [45]
2000 „Dzieci Jarocina” film dokumentalny, reżyseria: Petro Aleksowski
2008 „Historia polskiego rocka: Teoria hałasu” film dokumentalny, reżyseria: Leszek Gnoiński, Wojciech Słota
2010 „Beats of Freedom – Zew wolności” film dokumentalny, reżyseria: Leszek Gnoiński, Wojciech Słota

Uwagi

edytuj
  1. ↑ a b Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów M. Piekarczyka.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński, Encyklopedia Polskiego Rocka, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 425, ISBN 83-7129-570-7, OCLC 43868642.
  2. ↑ Verghityax: Autobiografia Marka Piekarczyka w listopadzie. rockmetal.pl, 2014-11-16. [dostęp 2021-08-22]. (pol.).
  3. ↑ Marek Piekarczyk. rateyourmusic.com. [dostęp 2021-08-22]. (ang.).
  4. ↑ a b Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke: Marek Piekarczyk. [w:] Playboy [on-line]. wywiadowcy.pl. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  5. ↑ a b Konrad Moreno: Życie jak w Madrycie: Waldemar Koperkiewicz. rdc.pl, 2019-10-25. [dostęp 2021-08-16]. (pol.).
  6. ↑ Sławomir Kindziuk: Waldemar Koperkiewicz: Nie łączmy ośrodków kultury. opiniesiedlce.pl, 2019-01-07. [dostęp 2021-08-22]. (pol.).
  7. ↑ Lato Zet i Dwójki 2013 – Uniejów cz. 2 [online], TVP [dostęp 2013-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-01] (pol.).
  8. ↑ Koncert TSA w Gostyniu. Pożegnanie Marka Piekarczyka – gostyn24.pl [online], gostyn24.pl [dostęp 2018-03-26].
  9. ↑ Letnia Scena Muzyczna: Marek Piekarczyk | Hulakula Rozrywkowe Centrum Miasta, „Hulakula Rozrywkowe Centrum Miasta” [dostęp 2018-07-02] (pol.).
  10. ↑ Katarzyna Lis: Przypominamy ciekawe artykuły – wywiad z Markiem Piekarczykiem. pociagdokariery.pl, 2020-07-28. [dostęp 2021-08-22]. (pol.).
  11. ↑ Znamy trenerów 2. edycji „The Voice of Poland. Najlepszy głos” [online], TVP, 24 stycznia 2013 [dostęp 2013-01-24] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-28] (pol.).
  12. ↑ Trenerzy „The Voice Senior” na scenie [online], TVP, 30 listopada 2019 [dostęp 2019-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-03] (pol.).
  13. ↑ Nowe pasmo muzyczne, audycja Marka Piekarczyka oraz Robert Mazurek i Marcin Zaborski jesienią w RMF FM. www.wirtualnemedia.pl. [dostęp 2016-12-20]. (pol.).
  14. ↑ Medal Św. Brata Alberta [online], Fundacja Brata Alberta [dostęp 2018-01-18].
  15. ↑ KAI: Medal św. Brata Alberta m.in. dla s. Małgorzaty Chmielewskiej i Marcina Gortata. Konferencja Episkopatu Polski. [dostęp 2018-01-18].
  16. ↑ ambasador Marek Piekarczyk – YouTube w serwisie YouTube
  17. ↑ Marek Piekarczyk odebrał tytuł Honorowego Ambasadora Bochni w serwisie YouTube
  18. ↑ Królik dla „Siksy”, Ambasador dla Piekarczyka [online], Urząd Miejski w Gnieźnie, 29 stycznia 2017 [dostęp 2017-01-30] (pol.).
  19. ↑ Marek Piekarczyk, Leszek Gnoiński, Marek Piekarczyk. Zwierzenia kontestatora, Sine Qua Non, 19 listopada 2014, ISBN 978-83-792420-1-6.
  20. ↑ Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis. [dostęp 2023-09-24].
  21. ↑ Marek Piekarczyk odznaczony. [dostęp 2023-09-24].
  22. ↑ a b Marek Piekarczyk: Mężczyzna bez pracy jest zerem. Choćby ci serce pękało, rano masz się ubrać i jechać do pracy – to cię uratuje. wyborcza.pl. [dostęp 2021-07-17]. (pol.).
  23. ↑ Marek Piekarczyk kończy 70 lat. „Urodziny spędzę w gronie przyjaciół i rodziny. Na koncercie” [online], fakt.pl [dostęp 2021-08-03] (pol.).
  24. ↑ Juror „The Voice Senior” zdradził porażające informacje o swojej przeszłości. Ciężko uwierzyć, w jaki sposób zarabiał na życie [online], Pikio.pl, 28 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-29] (pol.).
  25. ↑ Śmierć dziecka, zdrada żony. Życie Marka Piekarczyka było pełne dramatów [online], Viva.pl [dostęp 2019-12-29] (pol.).
  26. ↑ Artur Rawicz, Polak na zakupach, czyli kolejne zestawienie OLIS [online], cgm.pl, 7 listopada 2009 [dostęp 2010-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-29] (pol.).
  27. ↑ LP3 – statystyki dla wykonawcy Marek Piekarczyk. www.lp3.pl. [dostęp 2013-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-10)]. (pol.).
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Oddział Zamknięty i Marek Piekareczyk. www.lp3.pl. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  28. ↑ Projekt Oddział Otwarty – Muzyka, wideo, statystyki, i zdjęcia [online], Last.fm [dostęp 2019-01-29] (pol.).
  29. ↑ She – Big City Lights. www.discogs.com. [dostęp 2013-11-10]. (ang.).
  30. ↑ Big Cyc – „Nie wierzcie elektrykom” [online], Archiwum Polskiego Rocka [dostęp 2013-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-31] (pol.).
  31. ↑ Małgorzata Ostrowska – „Instynkt” [online], Archiwum Polskiego Rocka [dostęp 2013-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-26] (pol.).
  32. ↑ Seba – „Human” [online], Archiwum Polskiego Rocka [dostęp 2013-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-20] (pol.).
  33. ↑ Maciej Zembaty, Tomasz Klimonda – Wolność znaczy freedom. Piosenki o wolności. www.poezjaspiewana.pl. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  34. ↑ Dobra chemia [online], Machina, 24 stycznia 2012 [dostęp 2013-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-11] (pol.).
  35. ↑ Chemia Świąt – premiera nowego utworu. www.marekpiekarczyk.pl. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  36. ↑ Night Rider Symphony: Klasyka na rockowo. muzyka.interia.pl. [dostęp 2017-01-06]. (pol.).
  37. ↑ „Odnalezione Piosenki” Bogdana Łyszkiewicza już w sklepach!. www.marekpiekarczyk.pl. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  38. ↑ Remigiusz Szuman – Opowieści frontwe. www.reszuman.pl. [dostęp 2013-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-11)]. (pol.).
  39. ↑ „My z XX Wieku” – singiel promujący płytę „Look Behind”. www.marekpiekarczyk.pl. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  40. ↑ Mango Collective – Mango Collective. www.discogs.com. [dostęp 2013-11-10]. (ang.).
  41. ↑ „Proteiny (Prawo Ojca)” – singiel wydany na pendrive promujący płytę „Off” Jarosława Pijarowskiego. [dostęp 2014-07-02]. (pol.).
  42. ↑ Marek Piekarczyk. www.marekpiekarczyk.pl. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  43. ↑ Marek Piekarczyk w spektaklu Klenczon -poemat rockowy. www.marekpiekarczyk.pl. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  44. ↑ Koniec świata w Radiu PiK. www.mmbydgoszcz.pl. [dostęp 2013-11-11]. (pol.).
  45. ↑ Marek Piekarczyk. www.filmweb.pl. [dostęp 2010-10-20]. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marek_Piekarczyk&oldid=74814613”